• Back

DOKAZ ISUSOVA POSTOJANJA NA ZEMLJI....

Svako ljudsko biće ima priliku otkriti tajnu Božje ljudske manifestacije, i svako ljudsko biće će onda također imati dokaz Isusovog postojanja, Koji će mu biti otkriven kao Božji Sin i Iskupitelj svijeta, što će učiniti svaki drugi dokaz nepotrebnim. I svatko tko je konačno razumio ljudsku manifestaciju Boga također zna da je, i zašto, vjera nužna, zašto dokaz nije poželjan (povoljan), nego radije nepoželjan za dušin proces razvoja, koji je razlog čovjekova života na Zemlji.

Činjenica da je Bog Sebe utjelovio u Isusu Kristu, u Isusu čovjeku, jeste i ostaje preko vjerovanja za ljude koji nemaju uopće nikakve duhovne povezanosti, kojima je duhovna čežnja nepoznata.... I prema tome ‘duhovna čežnja’ treba biti shvaćena da znači ‘proces razvoja duše’, kojoj nije bio dan zemaljski život kao cilj sam po sebi nego samo kao sredstvo do cilja. Posljedično tome, svatko tko nije duhovno motiviran isto tako nije ni ‘probuđen’, tj. njegovo je rasuđivanje više pod utjecajem pogreške nego Istine, on će radije prihvatiti zablude i smatra ih za Istinu, i Čista Istina će mu izgledati neprihvatljiva.... baš radi toga što je njegov duh i dalje mračan, što se ne odnosi na njegov razum nego na duhovnu iskru unutar čovjeka, Božanski dio. Ova osoba neće prihvatiti čisto duhovne uzroke i time će Božja ljudska manifestacija kao ‘rezultat’ takvog duhovnog ‘uzroka’ biti preko njegova poimanja. Ali se ona dogodila, Bog Osobno je Sebe utjelovio u ljudskom biću, i ovo ljudsko biće je bio Isus, sin Marijin, Koji je bio začet od strane Duha Božjega. Ništa nije bilo dozvoljeno dogoditi se što bi moglo ljude prisiliti vjerovati, čak je Isusovo rođenje bilo podložno ljudskom zakonu, ali ne i začeće.... Ljudi ne bi trebali biti tako oholi da ovo dvojbe kada uzmu u obzir da su sva ljudska bića baš kao i cijelo djelo stvaranja potekli iz Božje snage, time je uistinu bilo moguće za ovu snagu stvoriti ljudsko biće kao rezultat Njegove volje.

Ali ovo rođenje bez začeća je također imalo duhovne razloge koje jedan probuđeni duh može prilično lagano razumjeti. Međutim, ljudsko biće treba znati da su postojali duhovni razlozi za cjelokupno djelo stvaranja koji su bili utemeljeni na slobodnoj volji prvo stvorenih duhovnih bića, i da ova slobodna volja također igra ulogu u postojanju ljudskog bića.... prvostvorenog izvornog duha.... koja je značajna i istovremeno također objašnjenje zašto se nikakav ili jedino mali dokaz može pronaći za postojanje Isusa čovjeka, budući ljudsko biće ne smije biti prisiljeno kroz nikakva sredstva da zauzme pozitivan ili negativan stav spram Isusa Krista, Božanskog Spasitelja. Njegov stav spram Njega mora biti rezultat kompletne slobode volje jer ova jedina odlučuje duhovni preporod ljudskog bića u prvo stvoreno biće, što je svrha života ljudskog bića na Zemlji.

Štogod može biti dokazano prisiljava odluku.... Ni jedna osoba ne može biti prisiljena donijeti odluku da bi se prethodno savršenstvo prvog stvorenog bića nanovo moglo postići, što je svrha i cilj cjelokupnog djela stvaranja. Otud, najprije osoba mora znati u svezi porijekla i cilja svega u postojanju, u svezi značenja i svrhe stvaranja i svih stvorenih bića unutar njega. Ipak on nikada neće biti sposoban steći ovo znanje iz knjiga, ono mu mora biti dostavljeno kroz Duh Božji, Koji je Osobno vječna Istina. Ovo, međutim, zahtjeva uvjete koje bi svi ljudi zasigurno mogli ali samo nekolicina žele ispuniti.... Unatoč tome, duh Božji može sebe izraziti jedino gdje su ovi uvjeti ispunjeni: živa vjera u Boga koja može jedino oživjeti kroz Ljubav, i svjestan zahtjev za Božjom Istinom u pravom vjerovanju da će se Istina primiti od Njega.... I ona će biti dana osobi budući Duh Božji sada kontaktira duhovnu iskru, koja je dio Njega, u ljudskom biću i osoba će biti podučena kroz duh....

Svatko tko ne može ili ne želi ovo vjerovati neće nikada postići mudrost, svjetlo znanja.... Ali najčudesnija otkrovenja će biti razotkrivena svakome tko vjeruje, on će vidjeti blistavo i jasno ono što je za druge ljude neshvatljivo, on će biti sposoban razumjeti sve međuodnose, i problem Božje ljudske manifestacije u Isusu će biti riješen na takav zadivljujući način da on neće potrebovati nikakav daljnji dokaz a ipak će biti sposoban sve percipirati više jasno nego bi to mogao najoštriji razum. Ali onda je period vremena između Isusova života na Zemlji i sadašnjosti nevažan jednom probuđenom duhu budući Isusov život nije bio jedan događaj naumljen za izvjesnu grupu ljudi nego je bio naumljen za sve ljude u prošlosti, sadašnjosti i budućnosti.... Svi ljudi će znati o Isusovom životu ali oni ne trebaju dokaz Njegova postojanja ako je njihov duh probuđen, ipak bez buđenja duha čak najizrazitiji dokaz bi bio beskoristan za postizavanje zrelosti duše, budući vjera na temelju dokaza nije vjera koja poštuje slobodnu volju, a jedino se slobodna volja uzima u obzir. Razum je od nikakva ili vrlo malog značenja za buđenje duha unutar ljudskog bića.... Potonje je rezultat života Ljubavi, života nesebične Ljubavi spram drugih ljudi, otud istraživanje najdubljih tajni nije pogodnost revnosne razumske aktivnosti nego jedino povlastica onih koji vrše Božje Zapovijedi, koje je Isus čovjek podučavao na Zemlji: ‘Ljubite Boga iznad svega drugoga i vašeg bližnjega kao sebe same....’ Rezultat ispunjavanja ovih Zapovijedi je najizvjesniji i očigledan dokaz Isusovog postojanja budući će onda Božji duh voditi osobu da pronađe Istinu i također mu objasniti sve međuodnose što jedino ljudski razum nikada ne bi bio sposoban ostvariti.

AMEN

Bewijzen voor het bestaan van Jezus op aarde

Ieder mens is de mogelijkheid gegeven achter het geheim te komen van de menswording van God. En ieder mens zal dan ook het bewijs hebben van het bestaan van Jezus, die als "Zoon van God en Verlosser van de wereld" hem nu duidelijk wordt, zodat geen ander bewijs meer nodig is. Wie echter de menswording van God begrepen heeft, die weet ook dat en waarom er geloof geëist wordt en waarom bewijzen niet bevorderlijk maar eerder nadelig zijn voor het uitrijpingsproces van de ziel, het doel waarvoor de mens op de aarde is. Dat God zich zelf in Jezus Christus, in de mens Jezus, belichaamd heeft, is en blijft ongelooflijk voor mensen die geen enkele binding hebben met het geestelijke en voor wie geestelijk streven vreemd is.

Onder geestelijk streven is dus het ontwikkelingsproces van de ziel te verstaan waarbij de zich de zorg voor het aardse leven niet het doel op zich is, maar het middel tot het doel. Wie zich dus niet voor het geestelijke inspant die is ook niet "ontwaakt", dat wil zeggen: zijn denken is veeleer aan de dwaling onderworpen dan aan de waarheid. Hij zal eerder dwaling aannemen en als waarheid laten gelden. De zuivere waarheid daarentegen zal hem onaannemelijk lijken omdat zijn geest nog verduisterd is, waarmee niet het verstand bedoeld wordt maar de geestvonk in de mens die een deeltje is van God. Zo'n mens zal ook geen geestelijke oorzaak accepteren en daarom zal voor hem de menswording van God als gevolg van zo'n "geestelijke oorzaak" ook onbegrijpelijk zijn. Maar zij heeft plaatsgevonden. God zelf heeft zich in een mens uitgestort, en deze mens was Jezus, de zoon van Maria, die uit de geest van God was voortgekomen. Niets mocht de mensen tot geloven dwingen en daarom was de geboorte van Jezus aan menselijke wetten onderworpen, niet echter de "verwekking".

De mensen mogen zich niet aanmatigen dit te betwijfelen als zij bedenken dat al het geschapene, alsook het gehele scheppingswerk, door de kracht van God is voortgebracht. Het is dus voor deze Kracht ook mogelijk een menselijk wezen door Zijn wil te laten ontstaan. Ook heeft deze geboorte zonder verwekking zijn geestelijke redenen en die zijn voor een ontwaakte geest gemakkelijk te begrijpen. Daarom moet de mens weten dat het gehele scheppingswerk geestelijke oorzaken had waaraan de vrije wil van de oer-geschapen geestelijke wezens ten grondslag lag. Dat deze vrije wil ook in het bestaan als mens, de eertijds geschapen oer-geest, een rol speelt die belangrijk is en ook de verklaring dat er voor Zijn bestaan maar weinig of geen bewijzen te vinden zijn. Want geen dwang mag de mensen aanleiding geven om een negatief of positief standpunt in te nemen tegenover de goddelijke Verlosser Jezus Christus. Volledige wilsvrijheid moet de instelling tegenover Hem bepalen, omdat alleen daarvan de omvorming van de mens terug naar het oer-geschapen wezen afhankelijk is, het doel waarvoor de mens op aarde leeft. Wat zich bewijzen laat dwingt tot een beslissing.

Geen mens mag echter tot deze beslissing gedwongen worden om de vroegere volmaaktheid van het oer-wezen weer te bereiken, wat de betekenis en het doel van het gehele scheppingswerk is. Daarom moet de mens op de hoogte zijn van de oer-aanvang en het doel van alles wat bestaat, over zin en doel van de schepping en alle geschapen wezens daarin. Maar deze kennis kan hij nooit en te nimmer uit boeken verkrijgen. Zij moet hem door de geest van God, die de eeuwige Waarheid is, worden overgebracht. Maar hier zijn voorwaarden aan verbonden die ieder mens wel kan nakomen, maar slechts weinig mensen willen vervullen.

De geest Gods kan zich echter alleen openbaren waar deze voorwaarden aanwezig zijn, zoals een levend geloof in God dat door de liefde levend kan worden, en een bewust vragen naar de waarheid uit God, in vol geloof van Hem de waarheid te ontvangen.

En zij zal de mens ook gegeven worden. Want nu treedt de geest Gods in verbinding met de geestvonk in de mens die een deeltje van Hem is, en de mens wordt dan door de geest onderricht.

Wie dit niet geloven kan of wil zal nooit tot wijsheid, of tot het licht van het inzicht komen.

Maar wie gelooft, aan hem zullen de heerlijkste dingen onthuld worden en hij zal helder en duidelijk inzien wat voor andere mensen onbegrijpelijk is. Hij zal het gehele verband kunnen begrijpen en voor hem zal de menswording van God in Jezus een zo wonderbaarlijk opgelost probleem zijn, dat hij geen enkel bewijs meer nodig heeft. En hij zal toch alles duidelijker doorzien dan waartoe het scherpste verstand ooit in staat is. En voor een ontwaakte geest maakt het dan ook niets uit welke tijdsduur er ligt tussen de tijd van Jezus’ leven op aarde, en de tegenwoordige tijd. Want dit leven van Jezus was niet een daad voor een bepaalde kring van mensen, maar gold alle mensen van het verleden, het heden en de toekomst.

Want alle mensen zullen van Jezus' leven op aarde vernemen, maar geen bewijs van Zijn bestaan nodig hebben zodra hun geest ontwaakt is. Maar zonder verlichting van geest zouden ook de strengste bewijzen nutteloos zijn voor het verkrijgen van zielenrijpheid, want een geloof verkregen door bewijzen is geen geloof dat de vrije wil respecteert, en alleen dat telt. Het verstand van de mens heeft niets of maar weinig van doen met het ontwaken van de geest in de mens.

Want dit ontwaken is een gevolg van een leven in onzelfzuchtige naastenliefde. Daarom is het navorsen van de diepste verborgenheden niet het privilege van een actief werkzaam verstand, maar alleen het voorrecht van hen die de geboden van God onderhouden, die de mens Jezus op aarde geleerd heeft, namelijk: "Heb God lief boven alles en uw naasten als uzelf". Het resultaat van het nakomen van deze geboden is het zekerste en duidelijkste bewijs van het bestaan van Jezus, want dan leidt de geest uit God de mens in alle waarheid en geeft hem opheldering over de hele geestelijke samenhang, die het verstand nooit zal kunnen geven.

Amen