• Back

ZEMALJSKE ILI DUHOVNE MISAONE STRUJE

Što sebe više odvojite od svijeta, to ćete lakše pronaći ulaz u duhovno carstvo, jer misli koje vam dotječu iz duhovnog kraljevstva se više neće susresti sa protivljenjem. Svijet je, međutim, stalna prepreka za takve duhovne misli, je jedino u potpunoj osami će one biti prihvaćene od strane ljudskog srca. I otud vam može biti razumljivo zašto ljudi provode toliko malo vremena u duhovnim mislima dok su i dalje vezani za svijet, jer svjetovne misli će uvijek istisnuti duhovne misli.... to jest, ljudsko biće će biti nesposobno prihvatiti mentalno znanje, pošto se svjetovne misli probijaju u prvi plan i onemogućavaju duhovnim mislima doseći ljudsko srce. A ipak, ljudsko biće snosi odgovornost za mentalno znanje kojem je podređeno, jer jedino slobodna volja odlučuje ono što ljudsko biće razmišlja, a slobodna volja će ili odbaciti ili prihvatiti valove misli koji ga okružuju. A volja je, zauzvrat, usmjerena u skladu sa prirodom ljudskog bića.... ona je ili duhovno ili svjetovno naklonjena. Ona nije prisiljena ići bilo u jednom ili u drugom pravcu, potpuno je slobodna. Usprkos tome, sve ovisi o pravcu te volje, njegovom razmišljanju i aktivnosti, njegovo sadašnje i buduće stanje duše, koje može biti slavno ali također strašno. Prema tome, svijet je opasnost za volju ljudskog bića, a ipak on mora postojati kako bi omogućio duši postići jasnoću, kako bi ju potaknuo donijeti odluku, koja se mora donijeti između njega i duhovnog kraljevstva. Obadva kraljevstva postoje ali duša može željeti jedino jedno kraljevstvo, i ona treba odlučiti koje kraljevstvo želi. Ako odabere materijalno carstvo, koje je svijet, onda će ostati priljubljena za to carstvo.... ako odabere duhovno carstvo onda će ono postati njezino prebivalište kada duša napusti zemaljsko tijelo, kada je zemaljski napredak završen. A njoj podilaze/udvaraju se obadva kraljevstva, ona je pod utjecajem obadva kraljevstva ali nije prisiljena.

Iz tog razloga duša snosi odgovornost za svoje vlastito razmišljanje i namjere, jer ona je sposobna odabrati bilo jedan bilo drugi smjer, za nju nije nemoguće donijeti ispravnu odluku čak ako je opipljivo suočena sa materijalnim svijetom a duhovni svijet joj izgleda nestvaran. Jer duhovne sile imaju posebnu moć nad dušom tako da su one opetovano u stanju intervenirati čak kada je netko nevoljan [[ili ‘kada se opire’, kada je ‘nesklon’]].... tako da on, također, biva zahvaćen od strane njih i zbog toga se čovjek mora nositi sa njima.... on ih jednostavno može odbiti ako je nevoljan/nesklon.... Usprkos tome, one utječu na njega i prema tome on ne može izbjeći odgovornost ako se od njega zahtjeva. Ljudsko biće je sposobno razmišljati, to je razlog za njegovu odgovornost.... I njemu nitko ne nameće misli. Sasvim zavisi o njemu ono što misli. Cilj predusretljivih [[u smislu, ‘onih koji žele pomoći’]] duhovnih bića koja na njega pokušavaju utjecati pozitivno će uvijek biti da on razmišlja ispravno.... Ali pošto negativne sile također vrše utjecaj, ljudsko biće mora donijeti svoju vlastitu odluku, i prema tome čovjek ne može govoriti o ‘duhovnoj prisili’ kojoj jedna osoba podlegne a druga ne. I zato, povremeno su potrebne unutarnje borbe da bi se ostalo fokusiranim na duhovne misli kada se zemaljske misli pokušavaju ugurati. Volja da se duhovno sazrije može priskrbiti snagu za ovu unutarnju borbu, i onda će čovjek već biti pobjednik, jer njegova je volja bila pozitivna i mora također imati pozitivne rezultate. A što je osoba više umiješana/upletena/uključena u svijet to će veća biti njegova pobjeda, jer što su veća protivljenja i mamljenja/iskušavanja, to je veća volja koja ih nadvladava i odabire duhovno kraljevstvo. Ali jednog će dana duša uživati u svojoj pobjedi, jer ona je oblikovala svoju vlastitu sudbinu za vječnost, ona će se približavati životu blažene sreće i jedino uvijek zahvaljivati Bogu što joj je osigurao snagu da prevlada.

AMEN

Ondas de pensamento terrestres ou espirituais....

Quanto mais vocês se separarem do mundo, mais fácil encontrarão a entrada no reino espiritual, pois os pensamentos que fluem para vocês do reino espiritual não encontrarão mais resistência. Mas o mundo é o obstáculo constante para tais pensamentos espirituais, pois eles só são aceitos pelo coração do ser humano onde há completa renúncia. E assim você também entenderá porque as pessoas se ocupam tão pouco espiritualmente quando ainda estão ligadas mundanamente, pois os pensamentos mundanos sempre deslocarão os pensamentos espirituais, ou seja, o ser humano não será capaz de receber um pensamento, porque os pensamentos mundanos se empurrarão para frente e impedirão o ser humano de receber esses pensamentos para o coração. E, no entanto, o próprio ser humano é responsável pelo material de pensamento que o domina, pois só o livre arbítrio determina o que o ser humano pensa, e o livre arbítrio resiste ou dá acesso às ondas de pensamento que o cercam. E a vontade é novamente dirigida como a natureza do ser humano é.... espiritual ou mundano. Não é forçado para uma direção nem para a outra, é completamente livre. E, no entanto, tudo depende da direção dessa vontade, do seu pensar e agir, do seu presente e do destino futuro da alma, que pode ser glorioso, mas também horrível. Portanto, o mundo é um perigo para a vontade do ser humano, como tem de ser para que a alma chegue a uma clareza, a fim de instá-la a tomar uma decisão, que tem de ser tomada entre ele e o reino espiritual. Ambos os reinos existem, a alma só pode querer um reino, e deve determinar este reino em si. E se escolher o reino material, que é o mundo, então também permanecerá ligado a este reino.... se escolher o reino espiritual, então esta será a sua morada quando a alma deixar o corpo terreno, quando a sua vida terrena tiver terminado. E de ambos os reinos é atraído, de ambos os reinos é impressionado, mas não forçado. Portanto, a própria alma é responsável pelo seu pensamento e vontade, pois pode decidir em qualquer direção, não lhe é impossível decidir corretamente, mesmo que o mundo material esteja tangivelmente à sua frente e o mundo espiritual seja aparentemente irreal. Pois as forças espirituais têm um certo poder para a alma que são sempre capazes de intervir novamente mesmo em relação à pessoa que não está disposta.... que, portanto, esta última também é tomada por elas e, portanto, o ser humano tem que tomar uma posição sobre ela.... só que ele, assim que não estiver disposto, os repele.... Mas eles o tocaram, e por isso ele não pode fugir à responsabilidade se isso lhe for exigido. O homem pode pensar, e essa é a razão da sua responsabilidade.... E ninguém obriga a pensar nele. O que ele pensa é completamente com ele. Que está certo será sempre o objectivo das boas forças espirituais que tentam influenciá-lo num sentido positivo..... Mas como as forças negativas também têm um efeito, o ser humano deve decidir por si mesmo e, portanto, não se pode falar de "compulsão espiritual" à qual um sucumbe e o outro não. E assim as lutas interiores às vezes são necessárias para permanecer com pensamentos espirituais quando os pensamentos terrenos querem se intrometer. A vontade de amadurecer espiritualmente também pode dar força para essa luta interior, e então o ser humano já terá vencido, pois sua vontade foi positiva e deve ter também um efeito positivo. E quanto maior for a vitória, mais o ser humano estará no mundo, pois quanto maior for a resistência, maior será o incentivo e mais forte será a vontade que se afirma e decide pelo reino espiritual. Mas um dia a alma desfrutará da vitória, pois moldou o seu próprio destino para a eternidade, aproximar-se-á de uma vida de êxtase e só agradecerá sempre a Deus que lhe deu a força para vencer...._>Amém