• Back

"ZNANJE" JOŠ NIJE NIKAKVA "SPOZNAJA"....

Ljudska se mišljenja uvelike razilaze, posebno u duhovnom području. Ljudi su u skladu sa obrazovanjem došli do znanja koje je vrlo oskudno, i otuda su prečesto skloni sve odbaciti, radije nego da pokušaju proširiti znanje. I zato oni ostaju u izvjesnom zastoju njihovog razvoja. No, oni također mogu svoj razum upotrijebiti da znanje koje posjeduju ospore. A onda su oni čak izgubili, namjesto da steknu tijekom njihovog zemaljskog života. No, njima će uvijek iznova biti dana prilika da zauzmu stav naspram duhovnih pitanja, uvijek iznova će, kroz udarce sudbine ili zbivanja svake vrste, oni biti potaknuti na promišljanje. I sada je presudan njihov unutarnji stav prema Ljubavi.... Čovjek voljan Ljubiti, polako će doći do ispravnog mišljenja, čak i ako je on isprva bio u odbijanju. Ali, gdje nedostaje svaka Ljubav, uvijek će se isticati razum, i namjesto jasnoće, uvijek nastajati sve veća zbunjenost, budući se duhovna iskra povlači, tamo gdje ju Ljubav ne potiče na izražavanje. I tako se također prirodno, ljudska mišljenja moraju razilaziti, što različitije se u njima razvija Ljubavna volja (spremnost). Čovjek bez Ljubavi ne može imati mišljenje u skladu sa Istinom, kao što je naprotiv, čovjek koji je voljan Ljubiti, Istinu u stanju sve više prepoznati iznutra. A, znanje početno preneseno čovjeku, samo je jedna pomoćna stepenica za doći do Istine, budući je svakom čovjeku propovijedana Ljubav.... ili također: učinjeno mu je shvatljivim da postupanje bez Ljubavi ne usrećuje nijednog čovjeka, dok Ljubav poklanja sreću.... I tako se čovjek također mora odgovarajuće postaviti prema ovoj „spoznaji“, a onda će odgovarajući biti i njegov stav prema „Istini“, odgovarajuća će biti dubina znanja.... To će postati živo znanje, ili će ostati mrtvo znanje. A čovjek može govoriti o spoznaji tek onda kada je u njemu znanje postalo živo. Ljubav je stoga ključ za spoznaju.... Bez Ljubavi međutim, ma koliko razum mogao biti živahan, njegovi zaključci će uvijek odstupati od Istine, oni čovjeku neće donijeti nikakvo svjetlo, nego jedino veću tamu. I tako će Čista Istina također nailaziti na otpor i odbacivanje, tamo gdje postaje očigledan nedostatak Ljubavi, dok će biti spremno i sretno prihvaćena od ljudi koji imaju srce voljno Ljubiti.... Vama ljudima ne može biti dano nijedno drugo objašnjenje osim ovoga, da se stanje svjetla uvijek prilagođava stanju Ljubavi čovjeka, i da se zato neće nikada pronaći isti pogledi u duhovnom smislu, dok god ljudi ne pokazuju isti stupanj Ljubavi. Ali, od strane Boga će uvijek iznova biti sudbinski uticano da se Ljubavna iskra može zapaliti u čovjeku. Njemu će tako često prilaziti nevolje, zahtijevajući pomoć, da bi se srce kroz to moglo zapaliti, da bi on mogao biti iznutra potaknut na pružanje pomoći, te se onda također odvojiti od duhovne tame.... da zabljesnu iskre svjetla i čovjeku donesu prosvjetljenje, koje se onda također širi, i njihovo mišljenje se tada mijenja.... No, ništa se ne događa putem prisile.... te ni Ljubav ne može biti iznuđena. Ipak, nijedan čovjek nije bez Božanske Ljubavne iskre, i nju je uvijek moguće zapaliti. Međutim, nadasve usrećujuće je kada među ljudima vlada duhovni sklad, jer u njima djeluje Božanska iskra, ona pali svjetlo koje se više nikada neće ugasiti, i koje također sa sigurnošću osvjetljava put koji vodi k cilju: povratak Ocu, domu u Očinskoj kući.

AMEN

"Conhecimento" ainda não é "cognição"....

As opiniões das pessoas divergem muito, especialmente no campo espiritual. Educacionalmente, as pessoas chegaram a um conhecimento que é muito incompleto e, por isso, muitas vezes estão inclinadas a descartar tudo do que a procurar expandir o seu conhecimento. E é por isso que eles permanecem em uma certa estagnação de seu desenvolvimento. Mas eles também podem usar o seu intelecto para invalidar o conhecimento que possuem. E então eles ainda perderam em vez de ganharem durante a vida na Terra. Mas, uma e outra vez, é-lhes dada a oportunidade de tomar uma posição sobre questões espirituais, uma e outra vez eles são levados a refletir por traços do destino ou eventos de todo tipo. E o factor decisivo é a sua atitude interior em relação ao amor.... Uma pessoa que está disposta a amar vai, no entanto, lentamente alcançar a forma correcta de pensar, mesmo que anteriormente tenha sido desdenhosa. Mas onde falta todo amor, o intelecto sempre se torna mais proeminente e, em vez de clareza, cria mais e mais confusão, porque a centelha espiritual se retira onde o amor não faz com que ele se expresse. E assim as opiniões das pessoas devem naturalmente divergir quanto mais diferente for a vontade de amar que se desenvolve nelas. Uma pessoa sem amor não pode ter pensamentos verdadeiros, assim como uma pessoa que está disposta a amar é sempre mais capaz de reconhecer a verdade a partir de dentro. E assim o conhecimento inicialmente transmitido ao ser humano é apenas uma escada auxiliar para alcançar a verdade, pois o amor é pregado a cada pessoa.... ou também: faz-se-lhe compreender que ações pouco amorosas não fazem uma pessoa feliz, enquanto o amor dá felicidade.... E assim o ser humano deve também sintonizar-se com esta "realização", e consequentemente a atitude em relação à "verdade" será agora também, de acordo com a profundidade do conhecimento será.... Tornar-se-á um conhecimento vivo ou permanecerá um conhecimento morto. E só então o ser humano pode falar de conhecimento quando o conhecimento nele se tiver tornado um conhecimento vivo. O amor, então, é a chave do conhecimento.... Sem amor, porém, o intelecto pode ser tão ativo quanto quiser, seus resultados sempre se desviarão da verdade, eles não trarão luz ao ser humano, mas apenas escuridão crescente. E assim a pura verdade também encontrará resistência e rejeição onde a indelicadeza é revelada abertamente, enquanto que é aceite de bom grado e felizmente por pessoas com um coração disposto a amar.... Nenhuma outra explicação pode ser dada a vocês, humanos, além desta, que o estado de luz de uma pessoa será sempre semelhante ao seu estado de amor e que, portanto, visões espirituais iguais nunca serão encontradas enquanto as pessoas não tiverem o mesmo grau de amor. Mas, uma e outra vez, Deus intervirá fatalmente para que a centelha do amor possa acender-se no ser humano. Estados de adversidade se aproximam dele tão frequentemente e tão urgentemente que seu coração poderia ser inflamado por eles, que ele poderia ser impelido de dentro para ajudar e então a escuridão espiritual também seria dispersa.... que faíscas de luz brilhariam e trariam iluminação para o ser humano que então também se espalharia e seu pensamento então mudaria.... Mas nada acontece através de compulsão.... e o amor também não pode ser forçado. Mas nenhum ser humano está sem a centelha divina do amor, e é possível acendê-lo a qualquer momento. Mas é extremamente feliz quando há acordo espiritual entre as pessoas, pois a centelha divina atua nelas, acende uma luz que nunca mais se apagará e que certamente também ilumina o caminho que leva ao objetivo: de volta ao Pai, casa da casa do Pai....._>Amém