• Back

DUHOVNA RAVNODUŠNOST...

Duhovna ravnodušnost je poprimila zastrašujuće razmjere, a sami ljudi toga nisu svjesni, baš zato što oni ne uzimaju za ozbiljno sazrijevanje njihovih duša. Oni žive, i sve se odigrava prema svjetovnom gledištu, odnosno, prihvaćeni su i cijenjeni jedino utisci izvana, a ono što se treba odigrati u unutrašnjosti čovjeka ostaje zanemareno, jer ne može biti viđeno od strane bližnjih. Ljudi ne uzimaju za ozbiljno njihov vlastiti duhovni razvoj, nego su tako preplavljeni izvanjskim utiscima, da oni ne primjećuju svoje duhovne nedostatke, i radije vjeruju da žive ispravno i u skladu s Božjom voljom... jer su oni bili tako podučeni. A ova duhovna ravnodušnost je tako veliko zlo, jer od toga trpe (boluju) bezbrojni ljudi, koji se zadovoljavaju običajima i tradicijama, obredima i izvanjskim blještavilom, koje drži duše samo u sve gušćoj tami. No, svim tim ljudima je od Boga dan dar razuma, svi ti ljudi u tihim satima mogu promisliti o onome što je njima propisano navodno „sredstvo iscjeljenja duše“... Svi ti ljudi imaju mogućnost u tihoj, djetinjoj molitvi pristupiti Ocu za ispravnu spoznaju, budući se u sve te ljude ponekad uvuku sumnje, čim oni ozbiljno nastoje ispuniti Božju volju... Ali tek nekolicina koristi razum i također s Božjom pomoći dolazi do ispravne spoznaje... Većina međutim prepušta drugima da misle za njih, i slijedi slijepo i bez razmišljanja vođe koji također postupaju nesavjesno, i žive površno kršćanstvo, bez ikakve ozbiljnosti. No, ljudi jednom neće moći prebaciti odgovornost na njihove „vođe“. Svatko će morati za sebe samoga odgovarati, budući su svakom čovjeku pokazana sredstva i načini da ide pravim putem, koji međutim uvijek može biti pronađen tek onda kada istinska ozbiljnost čovjeka čini da zazove Boga za Istinu, svjetlo, odnosno ispravnu spoznaju. Duhovna ravnodušnost je već tako duboka, da ljudi više nisu u stanju prepoznati najveću besmislicu kao takvu, ili da se oni osjećaju dobro krećući se u tome. A do ove duhovne ravnodušnosti je moglo doći samo zbog toga što se Božji protivnik mogao ugurati gdje god su nedostajale molitve u Duhu i u Istini... Njemu je uspjelo izgraditi iluzorni svijet, koji je ljudima izgledao potpuno valjani nadomjestak, u kojeg su oni bježali radije nego u „tihu sobicu“ gdje su mogli moliti „u Duhu i u Istini“... Ljudi traže raskoš i blještavilo, i ne znaju da se iza toga uvijek krije Sotona... Ljudi se raduju onome što oni mogu ponuditi oku, no oni ne gledaju prema unutra, u njihovo srce, gdje bi oni uistinu mogli otkriti daleko više veličanstvenosti u prisnom povezivanju s njihovim Bogom i Ocem, Koji jedino želi ovu duboku i iskrenu povezanost s Njime, kako bi potom mogao izliti Njegove darove milosti u bogatijoj mjeri. A ova prisna povezanost može biti uspostavljena posvuda, ali nikada neće nastupiti tamo gdje je oko usmjereno na spektakularne zemaljske oblike svake vrste... Vi ljudi bi trebali bolje koristiti vaš razum, trebali bi se puni gađenja odvratiti od djela Sotone, koji nastoji ljude zaslijepiti, i kojemu je također uspjelo učiniti ih neprijemčivima za pravo svjetlo, budući im je zasljepljujuće svjetlo oduzelo sposobnost da prepoznaju blago svjetlo... Vi samo trebate uvijek pozvati Boga za ispravno svjetlo, no to činiti kroz molitvu u Duhu i u Istini, koju će On zaista i uslišiti, i neće više dugo ostaviti da hoda u tami čovjeka koji ozbiljno žudi za svjetlom.

AMEN

Geestelijke vervlakking

De geestelijke vervlakking heeft afschrikwekkende afmetingen aangenomen en de mensen zelf zijn zich hiervan niet bewust, juist omdat ze het niet serieus nemen met het rijp worden van hun ziel. Ze leven en alles speelt zich af vanuit werelds oogpunt, dat wil zeggen: indrukken worden steeds alleen van buitenaf ontvangen en verwerkt en wat zich in het innerlijk van een mens afspeelt, daar wordt niet op gelet omdat het niet door de medemensen kan worden gezien. De mensen nemen hun eigen geestelijke ontwikkeling niet serieus, maar ze worden zo overstelpt met uiterlijke indrukken dat ze hun geestelijk tekort niet bemerken en eerder geloven juist volgens de wil van God te leven, omdat ze zo worden onderricht. En deze geestelijke vervlakking is een heel groot kwaad, want ontelbare mensen lijden daaraan, die tevreden zijn met gewoonten en gebruiken, met ceremoniën en uiterlijk vertoon, die de ziel alleen in steeds dichtere duisternis houden.

Maar aan al deze mensen is door God de gave van het verstand toegekend, al deze mensen kunnen in stille uren nadenken over dat wat hun als zogenaamde "middelen voor hun zielenheil" tot voorschrift is gegeven. Al deze mensen hebben de mogelijkheid in stil kinderlijk gebed de Vader te vragen om juist inzicht, want in al deze mensen zullen soms twijfels binnensluipen, zodra het hun maar ernst is de wil van God te vervullen. Doch slechts weinigen gebruiken hun verstand en komen met Gods hulp ook tot het juiste inzicht. Het merendeel echter laat anderen voor zich denken en volgt blindelings en zonder meer de leiders, die evenzo gewetenloos handelen en een oppervlakkig christendom hanteren waaraan elke ernst ontbreekt. Maar eens zullen de mensen niet de verantwoordelijkheid kunnen afwentelen op hun "leiders", een ieder zal zichzelf moeten verantwoorden, want ieder mens worden middelen en wegen getoond om de juiste weg te betreden, die echter alleen dan kan worden gevonden, wanneer een ware ernst de mens tot God zal laten roepen om waarheid, licht, dat wil zeggen juist inzicht.

De geestelijke vervlakking is al zo diep, dat de mensen niet meer in staat zijn de grootste onzin als zodanig te herkennen, ofwel, ze voelen zich er goed bij, zich daarin op te houden. En het kon alleen tot deze geestelijke vervlakking komen omdat de tegenstander van God overal kon binnendringen waar het aan gebeden in geest en in waarheid ontbrak. Het is hem gelukt een schijnwereld op te bouwen die de mensen als volwaardige vervanging voorkwam, waarin ze liever vluchtten dan in hun "stille kamertje" waar ze in geest en in waarheid zouden hebben kunnen bidden. De mensen zoeken pracht en praal en weten niet dat zich daarachter steeds de satan verbergt. De mensen verheugen zich over datgene wat ze met de ogen kunnen zien, maar ze kijken niet naar binnen, in hun hart, waar ze waarlijk heel wat meer heerlijkheden zouden kunnen ontdekken in innige verbinding met hun God en Vader, Die alleen deze innige verbinding met Hem wil om dan Zijn genadegaven uit te storten in rijkste mate. En deze innige verbinding kan overal tot stand worden gebracht, maar zal nooit daar plaatsvinden waar het oog wordt gericht op aardse "kijkplaten" van allerlei aard.

U mensen zou uw verstand beter moeten gebruiken. U zou u vol afschuw moeten afkeren van de werken van satan, die tracht de mensen te verblinden en wie het ook gelukt is ze voor een echt licht onontvankelijk te maken omdat het verblindend licht hun het vermogen heeft ontnomen een zacht licht te herkennen. U zou steeds alleen God moeten aanroepen om echt licht, maar dit doen door een gebed in geest en in waarheid, dat Hij ook waarlijk zal verhoren en Hij zal de mens die serieus naar licht verlangt, niet langer in de duisternis laten wandelen.

Amen