• Back

RAZMIŠLJAJTE O ONOME ŠTO VAS OČEKUJE NAKON SMRTI

Jednog dana ćete odložiti vaše zemaljsko tijelo i vaša duša će dobiti drugo obitavalište. Nitko ne može izbjeći ovoj sudbini. Svatko mora sa sigurnošću očekivati svoju smrt. Isto tako znate da je vaš boravak na Zemlji ograničen i da se nitko ne može boriti protiv tjelesne smrti kada dođe njezino vrijeme.

Ali bez obzira na ovu neminovnost, vi živite vaš život na ovoj zemlji kao da on nikada neće završiti. Neprestano se zaokupljate izradom planova za budućnost, a da u stvari i ne znate da li će ta 'budućnost' ikada doći. Na to ne možete računati, vi pouzdano znate samo jedno, da ste uposleni i da radite jedino za ovaj kratkotrajan život na Zemlji, život koji neće vječno trajati. Bilo kako bilo, vi osobno nećete nestati. Vaša duša ostaje živa čak i nakon fizičke smrti a vaša duša je vaše stvarno 'ja'. Tako da za 'vas' u stvari ne postoji smrt, jedino promjena vašeg obitavališta.

Mudro ćete učiniti ako o ovome najozbiljnije razmislite. Ako bi brinuli o tome da li će vas vaše obitavalište u budućnosti činiti sretnim, na taj način bi se vaša briga protezala i na vrijeme kada više ne budete hodali po ovoj Zemlji, na nastavak vašeg života sa druge strane koji će, bilo kako bilo, biti uređen u skladu sa vašim ovozemaljskim životom.

Kada bi u to vjerovali onda bi zasigurno bili marljiviji. Što više brinete za vaše tijelo to ste manje sigurni u nastavak vašeg života. Ali vama se dokaz o tome ne smije dati jer vašu zemaljsku šetnju ne smije određivati strah. Dok bi svaki dokaz o nastavku života nakon smrti, za vas vas koji svojevoljno ne težite prema gore, bio poput buđenja.

Drugi imaju u sebi tu sigurnost, vjeruju pošto teže prema gore. Ali težnja, bilo kako bilo, koja se rađa iz straha ne može voditi u savršenstvo. I baš zbog stoga vam se ne smije dokazivati da život ne prestaje nakon smrti. Ali ljudi, koji su iskreni i koji uvijek čine ono što je dobro, mogu za sebe probuditi tu vjeru.

Ljudi se sve jasnije upozoravaju kako je ono što tako visoko cijene prolazno. Kada ljudi budu iščupani iz života, svaki čovjek bi iz toga mogao naučiti kako bi na svoj život gledao kao na dar koji mu svakog trenutka može biti oduzet. I jednostavno bi trebao pratiti nadolazeće misli u trenucima iznenadne smrti njegova bližnjeg. On bi preminulog trebao slijediti u beskonačno. On bi se samo češće trebao pozabaviti sa onim koji u stvari nije umro već je samo promijenio svoje obitavalište. I uistinu, biti će onih u duhovnom kraljevstvu koji će ispružiti svoje ruke te ga privući k sebi.

Ali čak i ako čovjek nije u potpunosti siguran glede budućeg života, on ipak mora uzeti u obzir tu mogućnost, te o njoj opetovano razmišljati prilikom smrti svojeg bližnjeg. Nakon toga se mora pitati kakva bi bila njegova sudbina kada bi on sam bio iznenada pozvan sa ovog svijeta.

Sve dok čovjek ne bude mogao dokazati da postoji nastavak života nakon smrti, a dokazati tako nešto neće nikad biti moguće, on će uvijek brinuti. On nikad neće zažaliti zbog toga što se na Zemlji zaokupljao ne samo sa svojim tijelom već također i sa dušom, stoga skupljajući duhovna bogatstva na Zemlji, koja će mu pomoći na njegovom putu prema gore u duhovnom carstvu.

Onda će duša ubrati ono što je čovjek na Zemlji posadio i blagoslovljena je ona duša koja se, na Zemlji, osigurala za Vječnost.

AMEN

Lembre-se do tempo após a morte....

Um dia todos vocês terão que descartar o corpo terreno e a vossa alma receberá outra morada.... Nenhum de vós escapará ao seu destino, cada um de vós terá certamente de esperar o seu fim físico. Assim você sabe que sua existência na terra é limitada e que ninguém pode se defender da morte corporal quando chega a sua hora.... No entanto, apesar dessa certeza, você vive uma vida nesta terra como se ela nunca devesse terminar. Você só planeja e cria para tempos posteriores sem saber se vai viver para ver esses tempos. Você não conta com isso, mas com o que é certo para você; você só cria e trabalha para a curta vida na Terra, que não tem duração. Mas vós próprios não perecereis, a vossa alma permanecerá viva mesmo depois da morte do vosso corpo, e a vossa alma é o vosso verdadeiro eu.... Portanto, não há realmente morte para você, apenas uma mudança do seu paradeiro..... Se você pensar muito seriamente sobre isso, então você vai agir sabiamente se você se certificar de que essa mesma morada o faz feliz depois. Então estenderás os teus cuidados até ao tempo em que não mais viveres nesta terra, mas continuares a tua vida no reino do além, mas que agora está de acordo com a tua mudança terrena. Vocês todos seriam mais ambiciosos se acreditassem nisto. Quanto mais você se preocupa com a preservação do seu corpo, menos acredita que vai continuar a viver. E nenhuma prova vos pode ser dada para isso, porque a vossa mudança terrena não deve ser determinada pelo medo, mas que toda certeza de uma continuação da vida após a morte desencadearia em vós que não se esforçam voluntariamente para cima. Aqueles que se esforçam voluntariamente certamente têm a certeza dentro de si, mas eles acreditam.... mas pela mesma razão que eles lutam para cima. A luta que nasce do medo não leva à perfeição. É por isso que não pode ser provado a vocês, humanos, que há vida após a morte. Mas todos que pensam seriamente sobre isso e querem fazer a coisa certa, podem despertar a crença em si mesmos. As pessoas ficarão, portanto, cada vez mais conscientes da rápida transição daquilo que elas valorizam demais. As pessoas serão arrancadas do meio da vida, e todos poderão aprender com isso a considerar também a sua vida como um dom que lhe pode ser retirado todos os dias.... E ele só teve que seguir os pensamentos que o assolaram por ocasião da morte súbita de um ser humano.... Ele só precisava de seguir a partida para o infinito.... Ele só tinha de lidar frequentemente com ele que não faleceu, mas apenas mudou de morada.... E na verdade, as mãos iriam alcançá-lo desde o reino espiritual, querendo puxá-lo. Mas mesmo que o ser humano não tenha a certeza da continuação da vida, ele deveria contar com a possibilidade e, uma e outra vez, por ocasião da morte de outros seres humanos, deixar que essa possibilidade surja diante dos seus olhos e perguntar a si mesmo qual seria o seu destino se de repente fosse chamado para longe. Enquanto o homem não puder provar.... que nunca será possível.... que não há sobrevivência após a morte, ele deve sempre tomar precauções. E nunca se arrependerá se na Terra pensar não apenas no seu corpo, mas também na sua alma, se reunir uma pequena riqueza espiritual na Terra, que então o ajude a ascender no reino espiritual. Então a alma colherá o que o ser humano semeou na terra, e bendita é a alma que fez provisões na terra para a eternidade...._>Amém