• Back

MENTALNA AKTIVNOST.... ŠTO JE MISAO?

Što je misao?.... Ovo pitanje nikad ne može biti odgovoreno naučno sve dok sami istraživači ne prodru u duhovno znanje, sve dok ga oni samo pokušavaju riješiti intelektualno, jer izvor misli je duhovno kraljevstvo.... Misli su zračenja iz duhovnog kraljevstva koja vas ljude okružuju poput valova kako bi bile ili prihvaćene ili odbijene u zavisnosti o vašoj volji.... One su zračenja koja, ako ste voljni, to jest, ako promišljeno kontaktirate bića koja zrače/odašiljaju te misli ka vama, afektiraju i aktiviraju vaše organe razmišljanja. To je jedna izmjena i proces od strane sila.... ali je ostvaren od strane dvije strane; usprkos tome, ostavljeno je volji ljudskog bića sa kojom će stranom uspostaviti kontakt.... Vi trebate znati da ste bili stvoreni tako da svi organi moraju izvršavati svojstvenu aktivnost, i za svaku funkciju koja djeluje sukladno čovjekovoj volji postoje pojedinačni organi, dijelom i dalje podređeni prirodnom zakonu pošto oni imaju funkciju očuvanja života. Nadalje, vi trebate znati kako vam je podarena određena količina slobode tijekom vašeg zemaljskog života.... koja sebe ukazuje u činjenici da funkcije određenih organa ovise o vašoj volji, jer ona sebe treba testirati i dokazati tijekom zemaljskog života.... A to također zahtjeva vašu intelektualnu aktivnost, koju vi možete sami razviti koristeći misaonu sposobnost koja vam je bila dana u tu svrhu. Ali ova sposobnost razmišljanja se ne sastoji od činjenice da vi sami proizvodite misli, već morate, vrlinom vaše misaone sposobnosti, dozvoliti nečemu što pritječe ka vama, nečemu duhovnome, što vas neprestano okružuje poput valova, da u vama postane djelotvorno [[ili ‘ostvari učinak’]].... Morate prihvatiti misli koje vam pritječu i obraditi ih sa vašim intelektom; međutim, na vama je da li pokupite te misli ili koje misli vi pokupite, pa ipak volja i izbor su odlučujući za vaš viši psihološki razvoj.... Misli su duhovna zračenja snage koja svoj izvor imaju u jednom nezamislivom obilju svjetla iz Samog Boga.... one su najprije primljene od strane svjetlosnih bića koja, zauzvrat, žele pružiti sreću sa njihovim darom a to znači da ga oni neprestano predaju dalje svim entitetima, svima koji su sposobni razmišljati. Međutim, princ tame, kakav je sada, je jednom također bio primatelj svjetla i snage. On, također, transmitira zračenja od sebe stvorenim bićima.... I na taj je način ljudsko biće, kao misaoni entitet, u stanju primiti misaone struje sa obadvije strane, zračenja dobrih i zlih sila će uvijek sebe izraziti kao misaoni valovi; ljudsko biće će uvijek prihvatiti one misli koje korespondiraju sa njegovom voljom, misli nikad neće izvršiti prisilni utjecaj već će samo istupiti naprijed ili biti odbačene u skladu sa čovjekovom voljom i prirodom....

Ljudsko biće, međutim, ne može nikada sâmo biti začetnikom svojih misli.... on nema sposobnost sam proizvesti te misli, čak iako je često uvjeren u činjenicu kako je sve što je stekao kroz svoju intelektualnu aktivnost njegov vlastiti duhovni proizvod.... On se samo koristi misaonim strujama koje ga okružuju.... i, vrlinom njegove misaone sposobnosti koja mu je podarena od strane Stvoritelja, je također u stanju iskoristiti ih do izvanredno visokog stupnja.... I u čovjeku koji je više naklojen prema mračnim misaonim strujama opet i iznova će se pojavtiti prosvjetljene misli.... Ipak misli, bez obzira iz kojeg pravca dolaze, se neće nikada ukorijeniti u organima razmišljanja protiv čovjekove volje.... I to je njegova vlastita funkcija, odabrati koju misao želi njegovati/posluživati [[ili ‘na koju misao želi obraćati pažnju’]].... Sposobnost razmišljanja se mora razumjeti kao sposobnost bavljenja sa strujama koje čovjeka dotiču kao ‘misli’, razumjevanja njihovog značenja, njihova postavljanja u logični slijed.... i tako iskoristiti sve misli koje mu pritječu.... Ali to najprije zahtjeva volju.... Jer ljudsko biće nije prisiljeno da postane prijemčivo za misaone valove koji pritječu k njemu, otud on može odbaciti misli ako je u neku ruku mentalno trom.... baš kao što, u drugu ruku, može pokupiti misli koje dolaze odozdo, koje su loše i u suštini bezvrijedne.... Njegova volja uvijek odlučuje smjer misli baš kao i njihov izvor.... Misaone struje iz svijeta svjetla, ako ih je volja ljudskog bića spremna prihvatiti, imaju učinak da istovremeno dodjeljuju snagu, koja izoštrava i pročišćava čovjekovu misaonu sposobnost.... Tako čovjek koji sebe okupira sa duhovnim pitanjima također prihvaća ta pitanja od bića u carstvu svjetla, misaoni valovi iniciraju žudnju u njegovoj duši da primi objašnjenje. Ova je žudnja pokupljena od strane organa za razmišljanje i jedino od tog trenutka nadalje čovjekov intelekt postaje svjestan nje. Onda je kontakt bio uspostavljen sa bićem koje mu je odaslalo zračenje.... koje vrši svoj zadatak po Božjem uputstvu ili po uputstvu Njegovog neprijatelja [[Sotone]]: da raširi svjetlo ili tamu. Svaka misao je izražaj bića koje je ili u službi Bogu ili Njegovom neprijatelju.... pa ipak ona nikada nije proizvod ljudskog bića, jer čak u stanju savršenstva jednog dana u duhovnom kraljevstvu biće će jedino uvijek zračiti ono što je primilo od izvora.... od Samog Boga.... kao snagu ljubavi, koja utjelovljuje najuzvišeniju mudrost....

Na osnovu raznovrsnosti u ljudskom razmišljanju je jasno kako nebrojeno različiti stupnjevi znanja dijele duhovna bića ali da svi oni imaju pristup ljudskom biću, pošto on sebe može zaštititi od pogreške ili nesavršenog duhovnog znanja kroz svoju volju i zato jer Bog također podaruje Njegovom protivniku isto pravo da vrši utjecaj na osobu.... zbog njegove odluke volje, koja je svrha i cilj zemaljskog života jednog ljudskog bića.... Čovjekova misaona sposobnost može također odmjeravati jednu spram druge različite misli.... Osoba može doseći zaključak i jedino na račun tog zaključka može njegova volja promijeniti svoj prvotni smjer, i čim je dobre volje njegov će se intelekt braniti protiv neistinitog mentalnog znanja.... jer svjetlosna bića, koja žive u apsolutnoj istini, neće u njihovoj brizi nikad prestati nastojati slati ispravne misli ljudima, i oni svjesno vrše njihovu misiju da šire svjetlo i istinu i da protjeruju tamu.... A srce koje sebe otvori, čovjek koji žudi za istinom, može primiti bogatstvo misli na koje će odgovoriti/reagirati.... Zračenja iz kraljevstva svjetla će u njemu samome također zapaliti blistavo svjetlo, osoba će vjerovati kako je došla do zaključka kroz svoje vlastito razmišljanje što je, međutim, ispravno jedino utoliko što je on iskoristio svoju sposobnost razmišljanja kako bi došao u posjed duhovne informacije koja je prethodno tome pritjecala k njemu.... ali koja sada ostaje sa njime, koju će biti u stanju ponovno zračiti/odaslati ako mu je dozvoljeno vršiti blaženu aktivnost u duhovnom kraljevstvu.

AMEN

Het werkzaam zijn van gedachten

Wat is gedachte?...Deze vraag zal u nooit wetenschappelijk beantwoord kunnen worden, zolang de onderzoekenden zelf niet in geestelijke kennis binnendringen, zolang zij slechts zuiver verstandelijk deze vraag trachten op te lossen, want de oorsprong van de gedachte is het geestelijke rijk. Gedachten zijn uitstralingen uit het geestelijke rijk, die om u, mensen als golven heencirkelen om al naar uw wil opgenomen of weggedrongen te worden. Het zijn uitstralingen die uw denkorganen aanraken en ze in werking zetten als u daartoe bereid bent, d.w.z. door middel van uw wil het contact opneemt met de wezens die u aanstralen. Het is een uitwisseling van krachten, een proces dat van twee kanten wordt opgezet, doch het blijft aan de wil van de mens overgelaten met welke kant hij contact tot stand brengt.

U moet weten dat u zo geschapen werd dat alle organen een bepaalde functie te verrichten hebben, die nu in overeenstemming met de wil van de mens hun werk doen - maar ten dele ook nog onderworpen zijn aan de natuurwet, omdat zij een het leven in stand houdende functie uitoefenen. U moet verder weten dat u voor de duur van uw aardse leven een zekere vrijheid werd toegestaan, wat daarin tot uitdrukking komt dat de functies van bepaalde organen van uw wil afhankelijk zijn, omdat deze zich in het aardse leven moet laten beproeven en waar moet maken.

En daartoe behoort ook de verstandelijke activiteit, die u zelf ontwikkelen kunt, waartoe u echter ook een denkvermogen werd gegeven. Dit denkvermogen bestaat echter niet daarin dat u zelf gedachten opwekt, maar u moet iets wat u toestroomt, iets geestelijks - dat u voortdurend als golven omspoelt, krachtens uw denkvermogen op u laten inwerken. U moet de gedachten die u toestromen, opnemen en dan met uw verstand verwerken. Maar het staat u geheel vrij of en welke gedachten u opneemt, doch de wil en de keus zijn beslissend voor de positieve ontwikkeling van uw ziel.

Gedachten zijn geestelijke uitstralingen van Kracht die in onvoorstelbare volheid van Licht van GOD Zelf uitgaan. Die eerst ontvangen worden door lichtwezens, die echter wederom trachten te verblijden met hetgeen zij ontvingen, wat dus een onophoudelijk verder leiden naar al het wezenlijke, dat tot denken in staat is, betekent.

Doch ook de tegenwoordige vorst der duisternis was eens licht- en krachtontvanger. Ook hij zendt stralingen van zich uit naar de wezens. En zo zal de mens als wezen met denkvermogen, gedachtenstromen van beide kanten kunnen opnemen. Uitstralingen van goede en ook slechte krachten zullen zich steeds als gedachtengolven openbaren - en de mens zal steeds die gedachten aannemen, die overeenstemmen met zijn wil. Gedachten zullen nooit een dwingende invloed uitoefenen, maar alleen naar de wil van de mens zich op de voorgrond dringen - en aangenomen of afgewezen worden.

Nimmer is echter de mens de geestelijke vader van zijn gedachten, nimmer is hij in staat deze gedachten zelf te produceren, ofschoon hij er vaak van overtuigd is dat alles het product is van zijn eigen gedachten wat hij door de werking van het verstand verkregen heeft. Hij gebruikt alleen de hem omringende gedachtengolven en kan ze ook in zeer hoge mate benutten krachtens zijn denkvermogen, dat hem door de Schepper gegeven is. Er zullen weliswaar ook altijd weer lichtvolle gedachten opkomen in de mens die zich meer naar de duistere gedachtenstromen toekeert, doch nooit zullen zich gedachten, onverschillig van welke richting, vastzetten in de denkorganen tegen de wil in van de mens. En dat is zijn eigen taak: te kiezen, met welke gedachten hij zich bezig wil houden.

Onder denkvermogen is derhalve te verstaan, het in staat zijn zich met de stromingen die als gedachten de mens aanraken bezig te houden, hun zin te verstaan, ze logisch te rangschikken - bijgevolg de toestromende gedachten zich ten nutte te maken. Maar daartoe is echter ten eerste de wil nodig, want de mens is niet gedwongen zich voor de hem toestromende gedachtengolven open te stellen. Hij kan dus bij een zekere luiheid van denken ook de gedachten afwijzen, zoals hij anderzijds ook gedachten kan opnemen die hem van beneden bereiken, dus slecht en waardeloos van inhoud zijn. Altijd is het zijn wil die de richting van de gedachten bepaalt - maar ook het uitgangspunt en de oorsprong. Doch alleen gedachtengolven uit de wereld vol van licht zullen, als de wil van de mensgewillig is ze aan te nemen, gelijkertijd een uitwerking van kracht hebben, doordat het denkvermogen scherper en helderer wordt.

Wie zich dus al denkend met geestelijke vragen bezig houdt, die neemt als het ware van wezens uit het Lichtrijk deze vragen aan. En zulke gedachtengolven wekken in zijn ziel een verlangen op om opheldering te ontvangen. Dit verlangen wordt door de denkorganen opgenomen - en van dit moment aan wordt pas het verstand van de mens dit bewust. Nu heeft de mens het contact tot stand gebracht met het wezen dat hem die uitstraling toezond- dat in opdracht van GOD-of, als de mens nog niet van goede wil is - ook in opdracht van Zijn tegenstander zijn werk verricht: Licht of duisternis te verspreiden.

Elke gedachte is een uiting van een in de dienst van GOD of Zijn tegenstander staand wezen, echter nooit een eigen voortbrengsel van de mens. Want zelfs in de staat van volmaaktheid - eens in het geestelijke rijk - straalt het wezen altijd alleen uit wat het uit de Bron - van GOD Zelf - betrekt als Liefdekracht, die hoogste Wijsheid insluit. En uit de verscheidenheid van het denken van de mensen vloeit voort dat er een eindeloze hoeveelheid verschillende graden van kennis de wezens onderscheidt. Dat ze echter alle toegang hebben tot de mens, omdat diens wil zelf zich behoeden kan voor verkeerde of gebrekkige opvattingen - en omdat GOD ook Zijn tegenstander hetzelfde recht toestond, op de mens in te werken vanwege de vrije wilsbeslissing, die de zin en het doel van het aardse leven is.

Het denkvermogen kan echter ook de verschillende gedachten tegen elkaar afwegen. De mens kan concluderen en zijn wil kan door deze gevolgtrekkingen ook de eerst ingeslagen richting veranderen. En zijn verstand zal zich weren tegen de onjuiste ideeën, zodra hij van goede wil is. En de inspanningen van al die lichtwezens die in de volle waarheid staan, zullen nooit ophouden die mensen stromen van ware gedachten toe te zenden, die aan hun hoede zijn toevertrouwd. Want dat is hun missie: licht en waarheid te verspreiden en de duisternis te verjagen, en deze missie komen zij ook nauwgezet na.

En een hart dat opengaat, een mens die de waarheid begeert, zal een rijkdom aan gedachten kunnen ontvangen die in hem weerklank vindt. De uitstralingen uit het Lichtrijk zullen ook in hem helder licht ontsteken. De mens zal weliswaar geloven door eigen nadenken tot het resultaat gekomen te zijn, wat echter slechts in zoverre waar is dat hij nu zijn denkvermogen ten volle heeft benut om zich dat tot geestelijk eigendom te maken, wat hem tevoren is toegestroomd, maar wat nu bij hem blijft, zodat hij het weer kan uitstralen - zodra hij in het geestelijke rijk tot werk dat verblijdt is toegelaten.

Amen