• Back

ISUS JE IMAO PRETHODNO ZNANJE O NJEGOVU ČINU....

Ja Sam želio patiti namjesto vas i prema tome Sam Sebe svjesno pripremio za umiranje na Križu.... Bio Sam svjestan iznimno mučne staze patnje kojom Sam se trebao zaputiti kako bi vas iskupio od nevolje i smrti.... Pred-vidio Sam sve, ništa što Sam trebao otrpjeti nije bilo skriveno od Mene, a ipak, Ja Sam hodao spram toga.... Nisam Sebe odbranio, nisam pobjegao od opasnosti nego Sam joj se svjesno približio. Ja nisam samo predvidio slijed Mojeg čina Spasenja, predvidio Sam nemoć i jaram koji su držali Moje žive tvorevine dolje u ogromnoj nevolji i kojima Sam Ja jedino mogao donijeti izbavljenje kroz Moju patnju i smrt na Križu....

Sve je stajalo bistro i jasno pred Mojim duhovnim okom, brutalna sila Mojega protivnika (Sotone), beskrajna razdaljina palih bića od Boga koja se neprestano povećavala.... Ugledao Sam mrklu tamu s jedne strane i najblistavije svjetlo i sreću na drugoj.... Ja Sam bio došao iz svjetla i također Sam ga želio odnijeti u tamu, ipak ovo je potrebovalo most, Ja Sam morao ponuditi nešto u zamjenu kako bi bio ovlašten podići mučene duše iz bezdana na svjetlo.... Ja Sam morao koristiti Moj život kako bi kupio život za bijedna stvorenja. Staza samo-požrtvovnosti je bila jedina opcija.... žrtva najvećeg dobra kojeg Sam posjedovao.... Mojeg života, poradi Ljubavi spram onih koji su bili mrtvi kao posljedica grijeha. Ja Sam morao platiti za njihov život sa Mojim životom....

Sve je stajalo bistro i jasno pred Mojim očima, iz ovog razloga Sam Ja već prije trpio užasno, jer, kako Sam bio čovjek, bio Sam stvoren sa istim osjećajima kao vi.... sa strahom od smrti, od užasne patnje i od Samog Sebe, da bi mogao postati iscrpljen, da Moja snaga može biti neće biti dovoljna i da bi Moja pala braća morala ostati u najvećoj nevolji ako bi Ja podbacio....

Međutim, što se bliže dan događaja približavao to je više Moja snaga rasla.... Moja snaga je rasla kao i Moja Ljubav spram bijedne ljudske rase, čiju Sam patnju Ja prepoznao svakog dana sve više.... I premda Sam povremeno bio zahvaćen od strane slabosti napomol onog što je bilo preda Mnom, Moja volja unatoč tome nije oslabila da dovrši djelo kojeg je započela.... Jer ljudski dio Mene je bio u kontaktu sa Ocem u svako vrijeme, Koji me prožeo sa snagom tako da je Moja snaga postala rastuće više silna i konačno Sam umro svjesno, budući Sam također shvatio kako smrt mora biti prevladana i da je to također bio Moj zadatak....

Staza ka Križu je bila gorka i prepuna mučenja, jer Ja Sam morao proći kroz vrloduboku tamu kako bi otvorio kapije u kraljevstvo svjetla za sve one koji su se željeli uzdići iz bezdana na svjetlo.... Međutim, kao ljudsko biće Sam morao otrpjeti nagorču patnju i muku kako bi pomogao vama, koji, bez Mojeg djela Spasenja, bez Moje smrti na križu, bili nepovratno izgubljeni.... To je zašto je Moje postojanje kao ljudsko biće bilo tako užasno žalosno, jer od trenutka kada je Otac otkrio Sebe u Mojoj ljudskoj čahuri Ja Sam također bio svjestan svega što Me čekalo, a ipak Sam dobrovoljno hodao stazom ka Križu, jer ne Očeva volja nego Moja Ljubav spram palih bića Me nagnala ostvariti djelo Spasenja, i ova Ljubav Mi je dala snagu da ustrajem sve do časa smrti.

AMEN

Jezus was zich tevoren van Zijn werk bewust

Ik wilde voor u lijden en bereidde Me daarom bewust voor op de dood aan het kruis. Ik was op de hoogte van de buitengewoon zware lijdensweg die Ik moest gaan om u te verlossen uit nood en dood. Ik zag alles voor Me en voor Mij was niets geheim van wat Ik moest verduren. En toch ging Ik er op af. Ik verzette Me niet. Ik ontvluchtte het gevaar niet, maar trad het bewust tegemoet. Want Ik zag niet alleen dit verloop van Mijn verlossingswerk, Ik zag de zwakheid en het gebonden zijn van mijn schepselen die in grootste nood terneer lagen en aan wie Ik alleen bevrijding kon brengen door mijn lijden en sterven aan het kruis.

Helder en duidelijk stond alles Me geestelijk voor ogen, de gruwelijke macht van mijn tegenstander, de afgronddiepe verwijdering van het van God afgevallene die steeds groter werd. Ik zag de diepste duisternis aan de ene kant en het helderste licht en gelukzaligheid aan de andere kant. Ik kwam uit het licht en wilde het licht ook in de duisternis dragen, maar daar was een brug voor nodig. Ik moest er iets voor aanbieden om het recht te hebben de gekwelde zielen uit de diepte op te heffen naar het licht.

Ik moest mijn leven inzetten om het leven van de ongelukkige schepselen te kopen. Er was alleen maar deze ene weg van zelfopoffering, van het offer van het hoogste goed dat Ik bezat - mijn leven. Uit liefde voor diegenen die dood waren als gevolg van de zonde, moest Ik met mijn leven voor hun leven betalen. Helder en duidelijk stond Mij alles voor ogen en Ik leed tevoren al ontzaglijk, omdat Ik als mens met dezelfde gevoelens was geschapen als u, met de vrees voor de dood, voor het vreselijke lijden en voor Mij zelf, dat Ik zwakker zou kunnen worden. Dat mijn kracht te zwak zou zijn en dat mijn gevallen broeders verder in de grootste nood zouden moeten blijven wanneer Ik faalde. Maar mijn kracht groeide, hoe dichterbij de dag kwam dat het zou moeten gebeuren. Mijn kracht groeide evenals mijn liefde voor de ongelukkige mensheid wier nood Ik dagelijks beter inzag. En mijn wil om het werk te voltooien dat Ik was begonnen, werd niet zwakker, ondanks dat Ik soms door een zwakheid overvallen werd bij het zien van datgene wat voor Me lag. Want het menselijke in Mij bleef altijd verbonden met de Vader die Mij met kracht vervulde zodat mijn liefde steeds machtiger werd en Ik tenslotte in het volle bewustzijn de dood inging, omdat Ik nu ook inzag dat de dood zou moeten worden overwonnen en dat ook dit mijn taak was.

De weg naar het kruis was bitter en kwellend, want Ik moest door de diepste duisternis heen om de poort naar het lichtrijk te openen voor allen die uit de diepte omhoog wilden klimmen naar het licht. Maar als mens moest Ik het bitterste lijden en de kwellingen verduren om u te helpen die zonder mijn daad van verlossing, zonder mijn dood aan het kruis, reddeloos verloren zouden zijn.

En daarom was ook mijn bestaan op aarde als mens ontzettend smartelijk. Want vanaf het moment dat de Vader zich in mijn omhulling openbaarde, was Ik ook op de hoogte van alles wat Mij te wachten stond. En toch ging Ik vrijwillig de weg naar het kruis, want niet de wil van de Vader, maar mijn liefde voor het gevallene dreef Mij aan om het werk van verlossing te volbrengen. En deze liefde gaf Mij de kracht om vol te houden tot aan het uur van de dood.

Amen