• Back

KARAKTERISTIKA KRISTOVE CRKVE: DJELOVANJE DUHA

Kristova Crkva nije jedna organizacija, to je sjedinjenje svih duhovno stremećih ljudi iz svih vjeroispovijesti koji vjeruju u Isusa Krista i žive život ljubavi, jer dokaz njihovog pripadništva ranije spomenutoj Crkvi ne osigurava kredo/vjerovanje već duh koji govori kroz ljude koji su njezini članovi. Sigurno ćete razumjeti da Bogu nikad i nikako ne može biti dovoljno da se osoba priključi ovoj ili onoj školi mišljenja, bilo zbog njezinog imena ili zato što je bila impresionirana sa običajima i tradicijama koje svaka organizacija i vjeroispovijest izlaže/prikazuje, već da Bog jedino cijeni stav osobe koji može varirati u svakoj vjeroispovijesti, tj. može više ili manje korespondirati Božjoj volji, više ili manje obraćati pažnju na Božanske zapovijedi. A ipak, jedini odlučujući faktor u pogledu toga tko sebe može smatrati članom Kristove Crkve je da li je život ljubavi probudio Božji duh unutar ljudskog bića.... Kristova Crkva je čisto duhovna organizacija koja ne pravi nikakve ustupke pred svijetom [[ili ‘koja nije za kompromis sa svijetom’]]; ona je jedino bazirana na duhovnom životu ljudskog bića, na svjesnoj volji da se postigne duhovni cilj koji je zadatak ljudskog bića na Zemlji. Kristova Crkva ujedinjuje sve vjerne/pobožne, što će reći, u sebi uvjerene sljedbenike Isusa koji prihvaćaju Božansko učenje ljubavi kao njihov zakon života, koji priznaju Kristovo djelo Spasenja i kroz svjesnu uniju sa Njime ne poznaju ni jedno drugo nastojanje osim razvijanja snage duha.... koji su time/na ovaj način prosvjetljeni od strane Božanskog duha, što će uvijek biti [[ili ‘važiti kao’]] dokaz pripadništva Njegovoj Crkvi.

Osim duhovnog ponovnog rođenja, koje je potvrđeno izražajem Božanskog duha u ljudskom biću, Kristova Crkva ne treba ni jednu drugu izvanjsku osobinu da bi bila prepoznata kao Njegova istinska Crkva, koju je On Osobno utemeljio na Zemlji. A ovo je, zauzvrat, prepoznatljivo putem/posredstvom prosvjetljenog razmišljanja, kroz spoznaju istine, kroz shvaćanje čovjekove svrhe života, kroz snažnu vjeru i njezino rezultirajuće izvanredno djelovanje, bilo po iscjeljivanju bolesnih, po sprečavanju velikih zemaljskih nevolja, uplivom Božanske Riječi ili zapovijedanjem nad elementima za dobrobit drugih ljudi. Sila, koja je Božanskog porijekla, će uvijek izaći na vidjelo/površinu jednom kada je ljudsko biće ostvarilo duhovni pre-porod, i on će pripadati Kristovoj Crkvi, koja je izvan svake crkvene organizacije ali koja može ubrajati ljude iz svake vjeroispovijesti kao svoje članove. To je duhovna zajednica duboko pobožnih ljudi čiji je vođa Isus Krist Osobno, sa Kojim svaki član mora ući u iskren kontakt sa ciljem da bi bio primljen/prihvaćen u Njegovu Crkvu. Jer Njegova Crkva je nešto što je živo, to nije mrtva struktura koja postoji u svijetu po imenu ali joj sasvim nedostaje duh. Njegova Crkva je bazirana na živoj vjeri koja je bila oživljena ljubavlju.... To je razlog zašto su ljubav i vjera prvi uvjet da bi se pripadalo Njegovoj Crkvi, zašto ljudi iz svih vjeroispovijesti pripadaju Njegovoj Crkvi, čija živa vjera je proizašla iz njihove ljubavi prema Bogu i njihovom bližnjemu. Svi ti ljudi su ujedinjeni Isusom Kristom u Crkvi koju je On ustanovio na Zemlji, i On ih također obdaruje sa darovima duha u ovisnosti o njihovoj zrelosti, sposobnosti i svrsi aktivnosti na Zemlji za Njegovo kraljevstvo. Gdjegod djeluje Božji duh tamo stoji potporanj Njegove Crkve koja jeste i ostat će nesavladiva za cijelu vječnost.

AMEN

El símbolo de la Iglesia de Cristo: El obrar del Espíritu

La Iglesia de Cristo no es una organización, ella es la unión de todos los aspirantes espirituales, los creyentes en Jesucristo y Su Obra redentora y los hombres en el amor vivo de cada religión, pues no la religión demuestra su pertenencia a esa Iglesia, sino el espíritu que habla del hombre y dice a la que pertenece. Eso os tiene que ser comprensible también, que a Dios nunca puede serle satisfactorio, si un hombre se asocia a esta o aquella dirección religiosa, según el nombre o también impresionado por costumbres y ritos, como los demuestran cada organización en particular, sino que Dios sólo avalora el carácter de un hombre y que éste, pues, en cada religión puede de todos modos estar, es decir correspondiente a la Voluntad de Dios, observando los mandamientos divinos.

Y sin embargo, es esto unicamente lo decisivo, de quien puede contarse en la Iglesia de Cristo: si por causa de una vida en el amor, ha sido despertado también el Espíritu de Dios en los hombres. La Iglesia de Cristo es una organización meramente espiritual, la que no hace ninguna clase de concesiones al mundo, la cual solamente se basa en la vida del alma de un hombre, en la voluntad consciente de alcanzar la meta espiritual, la cual les ha sido puesta a los hombres en la tierra.

La Iglesia de Cristo reune a todos los fieles, es decir a todos los adictos, que están interiormente convencidos de Jesús, los que se han hecho y hacen la Doctrina divina del amor como ley de vida, los que reconocen la Obra redentora de Cristo y no conocen ninguna otra ambición más, que por medio de consciente unión con Él, desplegar la Fuerza del Espíritu, los que están por lo tanto iluminados por el Espíritu divino, lo cual está siempre en vigor como prueba de la pertenencia a Su Iglesia.

La Iglesia de Cristo no necesita de ninguna otra señal o distintivo hacia fuera, para que sea conocida como Su Iglesia verdadera que Él Mismo fundó en la tierra, más que sólo el renacimiento espiritual, el cual está demostrado a través de la manifestación del Espíritu divino en los hombres. Y ese es reconocible otra vez por el pensamiento iluminado, por el conocer de la Verdad, por el conocer la finalidad de la vida de los hombres, por la firmeza de fe y de lo que de ahí resulta el actuar poco común, ya sea en la curación de enfermos, en el apartar de la mayor desgracia terrenal, en la afluencia de la Palabra divina o mandar a los elementos de la naturaleza en provecho del prójimo.

Siempre aflorará una fuerza entonces que es de origen divino, si el hombre ha llegado al renacimiento espiritual, y eso pertenece también a la Iglesia de Cristo, la cual está fuera de toda organización eclesiástica, pero en la que pueden ser contados como sus miembros hombres de cada religión. Ella es una comunidad espiritual de todos los hombres profundamente fieles, y su jefe es Jesucristo Mismo, con quien cada miembro tiene que entrar en íntima y cariñosa relación, para que sea admitido en Su Iglesia.

Porque Su Iglesia es algo vivo, ella no es ninguna forma muerta, la cual de nombre existe ante el mundo, pero la que en sí no tiene Espíritu. Su Iglesia está edificada sobre la viva fe, la que por el amor fue despertada a la vida. Por lo que el amor y la fe es la primera condición, para pertenecer a esta Su Iglesia, por lo que en cada religión también pertenecen los hombres a Su Iglesia si están en una fe viva, la cual ha nacido del amor a Dios y al prójimo.

A todos esos hombres reune Jesucristo en Su Iglesia fundada por Él en la tierra, y Él los marca también con los dones del espíritu, según la madurez, capacidad y destino de su actividad en la tierra para Su Reino. Siempre donde actúe el Espíritu de Dios, allí se halla un pilar de Su Iglesia, la cual es invencible y seguirá siendo hasta por toda la eternidad.

Amén