• Back

SUDBINA U VJEČNOSTI UVJETOVANA VOLJOM.... MATERIJA POGREŠNA LJUBAV....

Za čime čovjek teži tako će mu i biti, pošto jedino njegova volja određuje njegovu sudbinu u vječnosti. Težite li za Kraljevstvom Božjim i osvojit ćete ga i biti ćete suvladari svih svjetova..... No težite li za svijetom, za ispunjenjem zemaljskih želja i požuda, onda vas svijet, t.j. zemaljsko blago neće napustiti čak i kad prijeđete u onostrano, pošto vaše želje stvaraju i okolinu u kojoj boravi vaša duša.

Jedino što nećete biti sretni u posjedu tih dobara, jer ćete njihovu nestvarnost vrlo brzo prepoznati, dakle nećete više nalaziti ispunjenje vaših požuda, no i pored toga ćete i dalje čeznuti, a ta čežnja će vas mučiti i stoga morate težiti tome da se već na Zemlji riješite tih žudnji, morate čeznuti za duhovnim blagom želite li postati blaženi. Čemu stremite to će vas i dopasti..... Tako si dakle svaki čovjek sâm stvara svoju sudbinu, i stoga treba biti svjestan velike odgovornosti jer radi se o vječnostima koje su pred njim, vječnosti koje može provesti u blaženosti ili pak mora proživjeti u zlosreći.

Jer, mogu proći vječnosti dok ne prevaziđe zemaljsku materiju pošto su u duhovnom području kušnje još uvelike intenzivnije jer im pruža malo otpora, dok se međutim na Zemlji vrlo lako može od njih osloboditi samo ako to za najozbiljnije želi. Duša koja je prevazišla i ušla u onostrano područje slobodna, neizrecivo je sretna jer ju očekuju daleko spektakularniji užici koje si vi ljudi na Zemlji ne možete ni zamisliti. A i ta duša će žudjeti, međutim nalazit’ će neprestano ispunjenje jer to što ona žudi duhovno je blago, Ljubavno zračenje Boga koje ju čini beskrajno blaženo sretnom, što je njena neprestana čežnja i uvijek biva zadovoljenja.

I to Ljubavno zračenje Boga produhovljava njezino čitavo biće, sve više se usklađuje sa Vječnom Ljubavi i od Nje se neprestano osjeća privučeno, neprestano žudi blizinu Boga da bi s Njim do u svu vječnost ostala spojena kako bi dakle bila neizrecivo blažena. Ljudi na Zemlji traže zemaljske užitke, tjelesna zadovoljstva i teže uvijek samo za materijalnim posjedom..... no sve to završava smrću tijela..... Ništa se ne može prenijeti u duhovno područje ako se ne prikupe duhovna dobra koja je međutim jedino moguće zadobiti pri zanemarivanju zemaljskih želja.

I ako se (duše) još prije tjelesne smrti mogu rastati od svijeta, ako su još prije spoznale njegovu bezvrijednost i zanimaju se mislima o onostranom, mogu biti smatrane sretnima, jer tad im u duhovnom području put prema gore nije više zatvoren, i pored tog što je se njime neizrecivo teško popeti, no tada one više ne streme zemaljskom blagu i ne moraju se bojati intenzivnih kušnji prilikom kojih duša postaje slaba i nesposobna za otpor.

Onda će one vrlo brzo naći podršku od strane svjetlosnih bića koja im pomažu dostavljajući im duhovno blago, pa iako u okviru određenih granica, sve dok se duša sama ne potrudi oko umnažanja, sve dok nije spoznala svoj zadatak u duhovnom kraljevstvu koji se onda trudi ispuniti. Čemu teži tako će joj i biti..... Sâma volja je presudna, a da bi se volja ispravno odlučila ljudi su od strane Boga neprestano podučavani o Njegovoj Volji no međutim oni nisu poslušni, i dalje čeznu za svijetom i dovode svoje duše u veliku opasnost.

Stoga je Bog njima milostiv i jasno im pokazuje koju vrijednost ima zemaljska materija time što dopušta da ju ljudi gube, time što im uvijek nanovo uzima ono što posjeduju i za što kače srce bez da su svjesni da u njima drijema pogrešna ljubav..... On im uzima ono od čega ne žele dobrovoljno odustati kako bi im već na Zemlji pokazao da ju je moguće prevazići, kako bi im pomogao da se oslobode od čežnje za tim, da se zadovolje sa malo i da svoju ljubav usmjere duhovnim dobrima koja su daleko vrjednija i neprolazna.

Svaki zemaljski gubitak koji čovjeka pogađa je pomoćna djelatnost Boga, blago upozorenje da se od toga odustane i znak je prolaznosti sveg zemaljskoga..... A tko oko sebe gleda otvorenih očiju može u svemu u-vidjeti djelovanje Boga Koji ljudima želi pomoći da svoje razmišljanje i nastojanje usmjere duhovno kako bi još prije tjelesne smrti naučili prezirati materiju i težili samo duhovnom blagu..... da bi si u onostranom stvorili sudbinu koja znači blaženstvo..... da bi postali blaženi jer je to njihova volja.....

AMEN

Lote na eternidade de acordo com a vontade.... Matéria falso amor....

Tudo aquilo por que uma pessoa se esforça, tornar-se-á seu, pois só a sua vontade determina o seu destino na eternidade. Se lutares pelo reino de Deus também o ocuparás e serás co-regente de todos os mundos.... mas se lutares pelo mundo, pela realização dos desejos e anseios terrenos, então o mundo, ou seja, os bens terrenos, também não te deixará, ainda que tenhas entrado no além, pois os teus desejos também criam para ti o ambiente em que a tua alma habita. No entanto, não sereis felizes na posse destes bens, pois muito em breve reconhecereis a sua irrealidade, pelo que já não encontrareis o cumprimento dos vossos desejos, mas continuareis a desejá-los, e este desejo atormentar-vos-á, pelo que deveis esforçar-vos por vos livrar de tais desejos na terra, deveis desejar bens espirituais se quiserdes um dia ser feliz. O que quer que se esforce por fazer será a sua parte.... E assim cada pessoa cria o seu próprio destino, e por isso deve estar consciente da grande responsabilidade, pois as eternidades estão à sua frente, eternidades que pode passar em êxtase ou que tem de viver em desgraça. Pois as eternidades podem passar até que ele tenha superado a matéria terrena, porque no reino espiritual as tentações são ainda muito piores uma vez que ele oferece pouca resistência a elas, enquanto na terra ele pode muito facilmente livrar-se delas se apenas ele quiser seriamente. Uma alma que superou e entra livremente no reino do além é inqualificavelmente feliz, pois esperam-na prazeres muito mais gloriosos dos quais vocês, humanos na Terra, não podem imaginar. Também ela desejará mas encontrará sempre realização, pois o que ela deseja é o bem espiritual, é a emanação de amor de Deus que a torna infinitamente feliz, que é o seu desejo constante e que lhe é constantemente concedido. E esta emanação do amor de Deus espiritualiza todo o seu ser, alinha-se cada vez mais com o amor eterno e sente-se constantemente atraída por ele, deseja constantemente a proximidade de Deus para estar unido a Ele por toda a eternidade e, assim, ser inexpressivamente feliz. As pessoas na terra desejam prazeres terrenos, prazeres físicos e só se esforçam por bens materiais.... E tudo chega ao fim com a morte do corpo.... Não podem levar nada para o reino espiritual se não tiverem recolhido bens espirituais que, no entanto, só podem ser obtidos através da renúncia aos desejos terrenos. E se ainda forem capazes de se separarem do mundo antes da morte corporal, se ainda tiverem reconhecido a sua inutilidade de antemão e se ocuparem com pensamentos do além, podem ser abençoados, pois então o caminho para cima no reino espiritual já não lhes está fechado, mesmo que seja inexprimivelmente difícil de escalar, mas então já não lutarão pelos bens terrenos e já não terão de temer as tentações malignas que tornam uma alma fraca e incapaz de resistir. Muito em breve encontrarão apoio por parte dos seres de luz que os ajudarão distribuindo-lhes bens espirituais, embora dentro de certos limites, até que a alma se esforce por aumentar, até que tenha reconhecido a sua tarefa no reino espiritual e se esforce por cumpri-la. O que lhe é pedido será-lhe concedido.... Só a vontade é decisiva, e para que a vontade decida correctamente as pessoas são constantemente informadas por Deus da Sua vontade, mas não O escutam, continuam a desejar o mundo e a colocar as suas almas em grande perigo. É por isso que Deus tem piedade deles, e Ele mostra-lhes obviamente o valor da matéria terrena ao permitir que ela se perca para as pessoas, ao tirar-lhes repetidamente o que possuem e ao qual ligam o seu coração sem terem consciência de que é um amor errado adormecer dentro deles.... Tira-lhes aquilo que voluntariamente não querem dar para já lhes mostrar na terra que pode ser superado, para os ajudar a libertarem-se do desejo de se contentarem com pouco e de voltarem o seu amor para os bens espirituais que são incomparavelmente mais valiosos e eternos. Cada perda terrena que acontece a uma pessoa é uma ajuda de Deus, é um lembrete gentil para se afastar dela e um sinal da transitoriedade de tudo o que é terreno.... E qualquer pessoa que olhe à sua volta com os olhos abertos pode reconhecer a actividade de Deus em todo o lado, que quer ajudar as pessoas a dirigir espiritualmente os seus pensamentos e aspirações, para que aprendam a desprezar a matéria mesmo antes da morte do corpo e só se esforcem pelo bem espiritual.... para que criem um destino para si próprios no além, o que significa felicidade.... para que se tornem abençoados porque é a sua vontade...._>Ámen