• Back

SUDBINA U VJEČNOSTI UVJETOVANA VOLJOM.... MATERIJA POGREŠNA LJUBAV....

Za čime čovjek teži tako će mu i biti, pošto jedino njegova volja određuje njegovu sudbinu u vječnosti. Težite li za Kraljevstvom Božjim i osvojit ćete ga i biti ćete suvladari svih svjetova..... No težite li za svijetom, za ispunjenjem zemaljskih želja i požuda, onda vas svijet, t.j. zemaljsko blago neće napustiti čak i kad prijeđete u onostrano, pošto vaše želje stvaraju i okolinu u kojoj boravi vaša duša.

Jedino što nećete biti sretni u posjedu tih dobara, jer ćete njihovu nestvarnost vrlo brzo prepoznati, dakle nećete više nalaziti ispunjenje vaših požuda, no i pored toga ćete i dalje čeznuti, a ta čežnja će vas mučiti i stoga morate težiti tome da se već na Zemlji riješite tih žudnji, morate čeznuti za duhovnim blagom želite li postati blaženi. Čemu stremite to će vas i dopasti..... Tako si dakle svaki čovjek sâm stvara svoju sudbinu, i stoga treba biti svjestan velike odgovornosti jer radi se o vječnostima koje su pred njim, vječnosti koje može provesti u blaženosti ili pak mora proživjeti u zlosreći.

Jer, mogu proći vječnosti dok ne prevaziđe zemaljsku materiju pošto su u duhovnom području kušnje još uvelike intenzivnije jer im pruža malo otpora, dok se međutim na Zemlji vrlo lako može od njih osloboditi samo ako to za najozbiljnije želi. Duša koja je prevazišla i ušla u onostrano područje slobodna, neizrecivo je sretna jer ju očekuju daleko spektakularniji užici koje si vi ljudi na Zemlji ne možete ni zamisliti. A i ta duša će žudjeti, međutim nalazit’ će neprestano ispunjenje jer to što ona žudi duhovno je blago, Ljubavno zračenje Boga koje ju čini beskrajno blaženo sretnom, što je njena neprestana čežnja i uvijek biva zadovoljenja.

I to Ljubavno zračenje Boga produhovljava njezino čitavo biće, sve više se usklađuje sa Vječnom Ljubavi i od Nje se neprestano osjeća privučeno, neprestano žudi blizinu Boga da bi s Njim do u svu vječnost ostala spojena kako bi dakle bila neizrecivo blažena. Ljudi na Zemlji traže zemaljske užitke, tjelesna zadovoljstva i teže uvijek samo za materijalnim posjedom..... no sve to završava smrću tijela..... Ništa se ne može prenijeti u duhovno područje ako se ne prikupe duhovna dobra koja je međutim jedino moguće zadobiti pri zanemarivanju zemaljskih želja.

I ako se (duše) još prije tjelesne smrti mogu rastati od svijeta, ako su još prije spoznale njegovu bezvrijednost i zanimaju se mislima o onostranom, mogu biti smatrane sretnima, jer tad im u duhovnom području put prema gore nije više zatvoren, i pored tog što je se njime neizrecivo teško popeti, no tada one više ne streme zemaljskom blagu i ne moraju se bojati intenzivnih kušnji prilikom kojih duša postaje slaba i nesposobna za otpor.

Onda će one vrlo brzo naći podršku od strane svjetlosnih bića koja im pomažu dostavljajući im duhovno blago, pa iako u okviru određenih granica, sve dok se duša sama ne potrudi oko umnažanja, sve dok nije spoznala svoj zadatak u duhovnom kraljevstvu koji se onda trudi ispuniti. Čemu teži tako će joj i biti..... Sâma volja je presudna, a da bi se volja ispravno odlučila ljudi su od strane Boga neprestano podučavani o Njegovoj Volji no međutim oni nisu poslušni, i dalje čeznu za svijetom i dovode svoje duše u veliku opasnost.

Stoga je Bog njima milostiv i jasno im pokazuje koju vrijednost ima zemaljska materija time što dopušta da ju ljudi gube, time što im uvijek nanovo uzima ono što posjeduju i za što kače srce bez da su svjesni da u njima drijema pogrešna ljubav..... On im uzima ono od čega ne žele dobrovoljno odustati kako bi im već na Zemlji pokazao da ju je moguće prevazići, kako bi im pomogao da se oslobode od čežnje za tim, da se zadovolje sa malo i da svoju ljubav usmjere duhovnim dobrima koja su daleko vrjednija i neprolazna.

Svaki zemaljski gubitak koji čovjeka pogađa je pomoćna djelatnost Boga, blago upozorenje da se od toga odustane i znak je prolaznosti sveg zemaljskoga..... A tko oko sebe gleda otvorenih očiju može u svemu u-vidjeti djelovanje Boga Koji ljudima želi pomoći da svoje razmišljanje i nastojanje usmjere duhovno kako bi još prije tjelesne smrti naučili prezirati materiju i težili samo duhovnom blagu..... da bi si u onostranom stvorili sudbinu koja znači blaženstvo..... da bi postali blaženi jer je to njihova volja.....

AMEN

Destino en la eternidad según la voluntad.... Materia falso amor....

Según lo que el ser humano busque con su esfuerzo, así le será dado, pues sólo su voluntad determina su destino en la eternidad. Si se esfuerzan por el reino de Dios también lo ocuparán y serán co-gobernantes de todos los mundos.... pero si se esfuerzan por el mundo, por la satisfacción de los deseos y antojos terrenales, entonces el mundo, es decir, las posesiones terrenales, tampoco les dejarán, aunque hayan entrado en el más allá, pues sus deseos también crean el entorno en el que habitan sus almas. Solo que no serán felices en posesión de estos bienes, pues muy pronto reconocerán su irrealidad, por lo que ya no encontrarán la satisfacción de sus apetencias, y como seguirán deseándolas, este deseo les atormentará, por lo que deben esforzarse por librarse de tales apetencias en la tierra, deben desear las posesiones espirituales si quieren ser dichosos algún día. Todo lo que te propongas será tu porción.... Y así cada persona crea su propio destino, y por lo tanto debe ser consciente de la gran responsabilidad, ya que le esperan eternidades, eternidades que puede pasar en la dicha o que tiene que vivir en la miseria. Porque pueden pasar eternidades hasta que haya superado la materia terrestre, pues en el reino espiritual las tentaciones son aún mucho peores, ya que les ofrece poca resistencia, mientras que en la tierra puede deshacerse de ellas muy fácilmente si sólo lo desea seriamente. Un alma que ha vencido y entra libremente en el reino del más allá es indeciblemente feliz, pues le esperan placeres mucho más gloriosos de los que ustedes, los humanos de la tierra, pueden imaginar. También ella deseará, pero siempre encontrará satisfacción, pues lo que desea es el bien espiritual, es la emanación de amor de Dios que la hace infinitamente feliz, y la que es su deseo constante que también se le concede sin falta. Y esta emanación del amor de Dios espiritualiza todo su ser, que se alinea cada vez más con el amor eterno y se siente constantemente atraído por él, desea constantemente la cercanía de Dios para estar unido a Él por toda la eternidad y ser así inexpresablemente feliz. La gente en la tierra desea alegrías terrenales, placeres físicos y sólo se esfuerza por las posesiones materiales.... Y todo llega a su fin con la muerte del cuerpo.... No pueden llevar nada al reino espiritual si no han recogido las posesiones espirituales que, sin embargo, sólo se pueden obtener desprioritizando, rebajando a un segundo plano los deseos terrenales. Y si todavía son capaces de separarse del mundo antes de la muerte corporal, si han reconocido de antemano su inutilidad y se ocupan de los pensamientos del más allá, pueden considerarse bendecidos, porque entonces el camino hacia arriba en el reino espiritual ya no está cerrado para ellos, aunque sea indeciblemente difícil de escalar, pues entonces ya no se esforzarán por las posesiones terrenales y ya no tendrán que temer las malas tentaciones que hacen al alma débil e incapaz de resistir. Entonces encontrarán muy pronto el apoyo de los seres de luz que les ayudarán distribuyendo las posesiones espirituales, aunque dentro de ciertos límites, hasta que el alma se esfuerce por aumentarlas, hasta que haya reconocido su tarea en el reino espiritual y se esfuerce por cumplirla. Se le concederá lo que pide.... Sólo la voluntad es decisiva, y para que la voluntad decida correctamente las personas son constantemente informadas por Dios de su voluntad, sin embargo no le escuchan, siguen deseando el mundo y ponen sus almas en gran peligro. Por eso, Dios se apiada de ellos y les muestra manifiestamente el valor transitorio de la materia terrenal al permitir que se pierda para la gente, al quitarles repetidamente lo que poseen y a lo que apegan su corazón sin ser conscientes de que es un amor equivocado que dormita en ellos.... Les quita lo que voluntariamente no quieren entregar para mostrarles ya en la tierra que se puede superar, para ayudarles a liberarse del deseo por esas cosas, para orientarlas a contentarse con poco y a orientar su amor hacia los bienes espirituales, que son incomparablemente más valiosos y eternos. Cada pérdida terrenal que le ocurre a una persona es una ayuda de Dios, una señal de la transitoriedad de todo lo terrenal y un suave recordatorio para alejarse de eso.... Y cualquiera que mire a su alrededor con los ojos abiertos puede reconocer la actividad de Dios en todas partes, que quiere ayudar a las personas a dirigir sus pensamientos y aspiraciones espiritualmente, para que aprendan a despreciar la materia incluso antes de la muerte del cuerpo y sólo se esfuercen por el bien espiritual.... para que se creen un destino en el más allá que signifique la felicidad.... para que sean bendecidos porque es su voluntad....

Amén