• Back

PUNINA BOŽANSKE MILOSTI U POSLJEDNJIM DANIMA....

Punina božanske milosti teći će ljudima u posljednjim danima ako im je posebice potrebna.

Ne postoji ništa nepremostivo za ljudsko biće ako se okoristi božanskom milošću, a ta milost neće biti uskraćena nikome tko je traži u molitvi, koji zaziva Boga za pomoć. A to će ovisiti samo o tome hoće li se ljudsko biće otvoriti priljevu božanske milosti, hoće li Bogu poslati molbenu misao ili Ga potpuno odbaciti. i time se zatvara za svaki dar milosti. Ako samo stupi u dodir s Bogom po svojoj volji okrenutoj prema Njemu, moći će također raspolagati milošću jer će tada imati pravo na nju bez mjere. Ali ako stoji odvojeno od Boga, onda mu se ne može dati ni Božja milost, jer to zahtijeva volju ljudskog bića, priznanje Boga kroz molitvu. Čak je i misao okrenuta prema Bogu dovoljna da se On s Ljubavlju približi čovjeku i udijeli mu Svoj dar milosti. ali to se nikada ne može ponuditi osobi koja je neprijateljski raspoložena prema Bogu, jer bi tada Božja milost bila sredstvo prisile za preobrazbu te osobe. Iako je milost uvijek nezasluženo sredstvo pomoći, dar koji se čovjeku daje po Božjoj Ljubavi, taj dar ipak zahtijeva volju čovjeka da prihvati dar, a Bog zahtijeva tu volju kako ga ne bi učinio neslobodnim.

U posljednjim danima ljudi će moći iskoristiti obilje milosti, jer što su veće poteškoće, utoliko više će Bog s Ljubavlju razmatrati one koji Mu prilaze zamolbom, a također će dati milost onima koji su još uvijek otvrdnuti u duhu. Ali oni mogu postati učinkoviti samo ako ih je i sam čovjek spreman prihvatiti. I zato će samo uski krug onih koji su vjerni Bogu i nose Ga u srcu prepoznati puninu milosti. Oni će primiti iznimno bogatu nagradu jer traže i čekaju da se njihov zahtjev ispuni. jer pred Njega iznose sve teškoće i traže snagu za svoj zemaljski životni put. Njihove molbe neće proći neuslišane.... Pomoći će im se u svakoj nevolji, u svim situacijama i u pravo vrijeme.... A to je milost, da Bog očito pomaže Svojima vlastitima, da ih jača i tješi, da im uvijek dopušta da pronađu izlaz iz zemaljskih nevolja, da se brine za njihove tjelesne i duhovne potrebe i da im šalje Svoju Riječ....

On će očito raditi i govoriti ljudima kroz svoje instrumente kako bi postali moćni i hrabri i oduprli se svim iskušenjima. On će zbližiti ljude kako bi mogli stajati jedni uz druge i jačati jedni druge.... I sve je to milost, to su pomagala koja će im donijeti duhovnu zrelost i učiniti teško vrijeme prije Kraja podnošljivim. Ipak, tko ih ne želi, nema udjela ni u darivanju milosti, jer tok Božanske Ljubavi zahvaća samo one koji Mu se okreću, ali drugi su izvan kruga Božje Ljubavi, i to svojom vlastitom krivnjom. Jer Bog ne odbacuje nikoga tko Mu pristupa, ne udaljava se od nikoga tko Ga priznaje, On neprestano dijeli Svoj dar milosti svakome tko ga želi primiti. Ali onaj tko ga odbije, otići će praznih ruku i morat će gorko platiti za to na kraju svog dana. Na sudnji Dan postat će plijen uništenja, od kojeg ga božanska milost može spasiti ako ju prihvati i koristi znajući da ga samo ona može spasiti od vječne propasti.

AMEN

A plenitude da graça divina no fim dos tempos....

A plenitude da graça divina fluirá para as pessoas nos últimos dias, se elas precisarem dela em particular. Não há nada de intransponível para o ser humano se ele se valer da graça divina, e essa graça não será negada a quem a pedir em oração, a quem invocar a Deus para pedir ajuda. E só dependerá de o ser humano se abrir ao influxo da graça divina, se enviar um pensamento solicitante a Deus ou se O rejeitar completamente e assim se fechar a cada dom da graça. Se ele só entra em contato com Deus através de sua vontade voltada para Ele, ele também poderá dispor da graça porque então terá direito a ela sem medida. Mas se ele se diferencia de Deus, a graça de Deus também não pode ser dada a ele, porque isso requer a vontade do ser humano, o reconhecimento de Deus através da oração. Mesmo um pensamento voltado para Deus é suficiente para que Ele se aproxime amorosamente do ser humano e lhe conceda o Seu dom de graça...., mas isto nunca pode ser oferecido a uma pessoa que é hostil a Deus, porque então a graça de Deus seria um meio de coerção para a transformação dessa pessoa. Embora a graça seja sempre um meio imerecido de ajuda, um dom que é dado ao ser humano através do amor de Deus, este dom requer, no entanto, a vontade do ser humano de aceitar um dom, e Deus exige essa vontade para não o tornar inútil. Nos últimos dias as pessoas poderão aproveitar-se de uma abundância de graça, pois quanto maior for a dificuldade, mais amorosamente Deus considerará aqueles que se aproximam Dele em súplica, e concederá graça também àqueles que ainda estão endurecidos em espírito. Mas eles só podem tornar-se eficazes se o próprio ser humano estiver disposto a aceitá-los. E por isso só o pequeno círculo daqueles que são fiéis a Deus e O levam no coração reconhecerá a plenitude da graça. Estes receberão uma recompensa extremamente rica porque pedem e esperam que seu pedido seja atendido.... porque trazem todas as dificuldades diante dEle e pedem força para seu caminho terreno de vida. Os seus pedidos não vão passar despercebidos.... Eles serão ajudados em todas as adversidades, em todas as situações e no momento certo.... E isto é graça, que Deus obviamente ajuda os Seus, que Ele os fortalece e conforta, que Ele os deixa sempre encontrar uma saída na adversidade terrena, que Ele cuida das suas necessidades físicas e espirituais e que Ele lhes envia a Sua Palavra.... Ele obviamente trabalhará e falará com as pessoas através dos Seus instrumentos para que elas se tornem poderosas e corajosas e resistam a todas as tentações. Ele reunirá as pessoas para que se possam apoiar umas às outras e fortalecer umas às outras.... E tudo isso é graça, são ajudas que lhes trazem maturidade espiritual e tornam suportável o tempo difícil antes do fim. No entanto, quem não os deseja também não tem participação na outorga da graça, pois o fluxo do amor divino só se apodera daqueles que se voltam para Ele, mas os outros estão fora do circuito do amor de Deus, e isto por sua própria culpa. Pois Deus não rejeita quem se aproxima dEle, Ele não se afasta de quem O reconhece, Ele distribui constantemente o Seu dom de graça a quem quer recebê-lo. Mas aquele que o rejeitar irá embora de mãos vazias e terá de pagar amargamente por isso no final do seu dia. No dia do Juízo ele cairá presa na destruição, da qual a graça divina pode salvá-lo se ele o aceitar e o usar, sabendo que só ela pode salvá-lo da ruína eterna...._>Amém