• Back

DUŠE U NEVOLJI.... KAJANJE.... BLAGONAKLONA POMOĆ

Kada prođete kroz ovaj zemaljski život i uđete u duhovno carstvo, i kada vam bude vraćeno sjećanje na dug put prije vašeg utjelovljenja kao čovjek, onda će vam vrijeme koje ste proveli na Zemlji izgledati poput trenutka. Uvidjet ćete kolika je privilegija za vašu dušu bila ova zadnja faza vašeg razvoja. Sretan je onaj koji ju je dobro iskoristio, koji je poradi toga primio blagoslove pri ulasku u duhovno carstvo. Jer takva duša nema grižnju savjesti zbog toga što nije na najbolji način iskoristila svoj zemaljski život. Grižnja savjesti je u unostranom stoga puno veća pošto duša shvaća da ne može nadoknaditi ono što je propustila i zanemarila na Zemlji, kada duša shvati koliku joj je nezamislivu patnju donio neiskorišteni zemaljski život, i kako je lagan bio kratak ljudski život, kojeg nije vrednovala na pravi način.

Žaljenja za neiskorištenim zemaljskim životom su takva agonija za dušu da ona vrši pokoru i pogoršava svoje stanje agonije. Život na Zemlji sa njegovim mnogim mogućnostima je sada gotov i duša mora snositi posljedice. Oni koji su spriječeni tako da ne uđu u carstvo svjetla moraju nastaviti svoj razvoj u onostranom sa puno više poteškoća nego na Zemlji.

Vi ne znate kako je takvim dušama u mraku teško, i koliko milostive ljubavi im je potrebno da bi primili pomoć. Vi bi trebali imati sažaljenje prema njima, i pružiti im vašu ljubav, ili oni ne mogu biti iskupljeni zbog svoje slabosti. Samo im ljubav može dati snagu. Te duše se nadaju i mole da će im ljudi ukazati takvu ljubav.

Svjetlosni duhovi mogu pomoći takvim dušama kada su one zauzvrat voljne pomoći drugim dušama. Ali za taj zadatak njihova vlastita volja mora biti osnažena a to se može dogoditi jedino kroz ljubav ljudi na Zemlji. Izgubljene duše koje nisu ispravno iskoristile svoj zemaljski život, ili su živjele bez ikakvog duhovnog nastojanja su u velikoj potrebi, pošto su bez snage i imaju slabu volju.

Pomoći tim dušama u njihovoj velikoj potrebi je jedan od najvećih zadataka ljubavi kojeg vi kao ljudska bića možete izvršiti. Vi bi trebali neprestano moliti za te duše. Recite im kroz vaše misli da budu aktivni u ljubavi. Također i u onostranom bi im vi opet i iznova trebali propovijedati ljubav. Morate im govoriti kroz vaše misli i poslati im snagu kroz ljubav, koju oni osjećaju kao blagoslov, i na taj način olakša(va)ti njihovu patnju. Oni će vam zauvijek biti zahvalni kada ih podignete iz njihovih patnji vašom blagonaklonom pomoći.

Čim budu mogli sudjelovati u djelu iskupljenja i dati olakšanje drugim dušama donoseći im duhovno znanje, njihova vlastita velika nevolja će nestati. Ali oni to moraju zaraditi kroz njihovu volju da pomažu drugima. Njihovo žaljene nestaje u istoj mjeri kako se povećava njihova želja za pomaganjem.

Oni shvaćaju da su potrebni u duhovnom carstvu i njihov im entuzijazam omogućava da zaborave svoju vlastitu bijedu. Sada će njihovo nastojanje biti sakupiti duhovna blaga sa ciljem da bi ih podijelili sa drugima. Duša, pružajući ljubav, koju je zanemarila na Zemlji, stvara za seba obnavljajuću aktivnost. Ona onda može nastaviti sa svojim razvojem u duhovnom carstvu, zahvaljujući pomoći koja joj je bila dostavljena kroz ljubav ljudi na Zemlji, za što će biti zauvijek zahvalna.

AMEN

Poor Souls.... Arrependimento.... Loving Help....

Quando vocês, humanos, tiverem deixado a vida terrena e entrado no reino espiritual, o tempo da vossa vida na Terra só vos parecerá um momento em que vos será dado o recolhimento do tempo infinitamente longo antes da vossa encarnação como seres humanos. E então reconhecereis também a grande graça que foi a última etapa do vosso desenvolvimento para a vossa alma, e bendito é aquele que se serviu dela e por ela entrou no reino da luz, que não precisa de se censurar por ter deixado passar as bênçãos da vida terrena sem uso. Pois o remorso no além é duplamente agonizante, pois a alma percebe que não pode mais compensar nada que perdeu ou negligenciou na Terra, quando percebe o inimaginável tormento que atormenta o caminho terrestre infinitamente longo que abrange e quão fácil, em comparação, a vida curta como ser humano era o que não valorizava em conformidade.... O remorso da alma por uma vida terrena mal vivida é tão agonizante e opressivo que já expia por ela de forma indescritível e agrava a sua situação agonizante; no entanto, a vida terrena com as suas muitas oportunidades para amadurecer já terminou e a alma tem de aceitar as consequências de acordo com o seu modo de vida terreno. Agora ela tem que continuar seu curso de desenvolvimento no além, mas com dificuldades muito maiores do que na Terra, assim que sua entrada no reino da luz ainda lhe for negada. Vocês humanos não sabem como é pobre tal alma que ainda habita na escuridão e de que amor misericordioso precisa para que a ajuda seja levada até ela. E todos vós deveis ter piedade de tais almas, deveis dar-lhes amor, senão não poderão ser redimidos eternamente, porque são demasiado fracos por si mesmos, porque só o amor lhes dá força e as almas esperam e pedem esse amor às pessoas. Pois o espiritual luminoso só pode ajudar essas almas quando elas se declaram dispostas a ajudar outras almas. Mas para que essa vontade de ajudar surja em si mesma, a sua vontade tem de ser fortalecida, e isso só se consegue com a força que lhes é fornecida através do amor das pessoas na Terra. Almas desprezadas, isto é, aquelas que não fizeram uso adequado da vida terrena ou viveram inteiramente sem esforço espiritual na Terra, estão em maior necessidade porque são completamente impotentes e têm uma vontade completamente enfraquecida. Ajudar estas almas é uma das maiores obras de amor que um ser humano pode realizar. Deve rezar constantemente por tais almas, deve repreendê-las em seus pensamentos para que também elas tenham de ser amorosamente ativas no além, deve pregar-lhes amor uma e outra vez, deve falar-lhes em seus pensamentos e dar-lhes força através de seu amor, que é sentido beneficamente pela alma, porque alivia seu estado de sofrimento. E as almas agradecerão eternamente às pessoas que as resgatarem do seu estado agonizante através da sua ajuda amorosa. Assim que eles próprios podem participar na obra da redenção, assim que podem reduzir o sofrimento de outras almas através do fornecimento de conhecimentos espirituais que, no entanto, primeiro têm de adquirir. A sua maior adversidade é remediada através da sua vontade de ajudar, e o seu remorso diminui na mesma medida em que a sua vontade de ajudar aumenta. Por agora ela percebe que é necessária no reino espiritual, e a sua ânsia fá-la esquecer o seu próprio sofrimento..... Ela se esforça para reunir bens espirituais a fim de poder distribuí-los novamente; ela criou uma nova esfera de atividade para si mesma e agora procura compensar o que ela não conseguiu fazer na Terra.... Para dar amor.... E agora continua seu curso de desenvolvimento no reino espiritual graças à ajuda trazida pela lembrança amorosa das pessoas na Terra, pela qual são eternamente gratos...._>Amém