• Back

POSTANAK KRISTA COVJEKOM…

Što više je covjecanstvo lišeno Duha, to teže ono takoder nalazi pravi put nazad, jer sada Božji protivnik ima nad njim veliku moc. A, u vrijeme Kristova silaska, covjecanstvo je stiglo do niskog stanja, da se bez Božanske pomoci nijedan covjek više nije mogao osloboditi ove moci, zbog cega je Bog Sam Sebe dostavio Svojemu protivniku, kako bi ga pobijedio snagom Svoje Ljubavi, i kako bi ljudima dao u ruke jedino sredstvo s kojim su se mogli otrgnuti iz njegove vlasti. Božji protivnik je imao iza sebe cijelo covjecanstvo. Bog u Isusu je stajao Sam naspram njega, a unatoc tome je bila dovoljna snaga Njegove Ljubavi da slomi njegovu moc, buduci je Ljubav nepobjediva, ona jedino treba biti ispravno primijenjena… ona se mora okrenuti nespašenome, ona mora biti Božanskog porijekla, odnosno… ona ne smije postati samoljublje, i okrenuti se stvarima koje su udio Božjeg protivnika. A ova prava Ljubav je zracila iz Isusa na svakog covjeka… tako je Isus osjecao najdublju milosrdnu Ljubav za trpece, od protivnika porobljeno, covjecanstvo, i On im je htio pomoci. Takva je Ljubav morala ljude odvratiti od Božjeg protivnika, i njega uciniti nemocnim, jer je Ljubav bila jaca od njega i njegove moci. Covjek kao takav, u tom stanju duha cijelog covjecanstva, više nije bio u stanju razviti takvu Ljubav. Tako je Sama vjecna Ljubav Sebe utjelovila u jednom covjeku, Koji je imao volju u Sebe prihvatiti vjecnu Ljubav, jer je imao volju izbaviti covjecanstvo… Ova volja ga je osposobila da u Sebe primi vjecnu Ljubav, buduci je Njegova volja bila uvijek okrenuta dobru. On se gnušao zla zbog zla, On je bio dobar iz najvece dubine srca, On nije tražio nikakvu korist, nije bio proracunat, nego Ga je jedino Ljubav za covjecanstvo pokretala u svem razmišljanju, htijenju i djelovanju. I tako je Sam Bog bio u Njemu u svoj punini, buduci je sve dobro Bog, svaka plemenita misao je Božje duhovno zracenje koje dolazi u skladu sa voljom covjeka… koja raste do najvece mudrosti i do sposobnosti da ostvari sve što covjek želi… Bog je Sebi Samome dao ljudski omotac, u kojem je On ljudima želio dati primjer za što su oni sposobni, ako na ispravan nacin koriste svoju volju.... On Sam je postao covjek, On Se lišio sve snage i moci, i hodao je kao covjek medu Svojim stvorenjima, Njegovo tijelo se potpuno prilagodilo zakonima prirode, kojima je covjek kao takav podvrgnut… ali je On poštovao jedno: On je njegovao Ljubav i time je privukao bližnje u djelokrug Božanskog Ljubavnog zracenja jer, što je dohvaceno od Njegove Ljubavi, sada je bilo dohvaceno i od Samoga Boga, Koji je djelovao u Njemu i kroz Njega. Bog je uzeo prebivalište u ljudskom omotacu, i On je ljude nastojao promijeniti živeci njima za primjer život, koji je za sadržaj imao Ljubav, da im pokaže snagu i moc Ljubavi, kojoj se moralo prignuti sve što je Bogu podloženo (što je pod Bogom), što takoder obavezuje i onoga, koji se ucinio Božjim protivnikom, kroz svoju ne-ljubav, (nemilosrdnost, okrutnost), i njegovu slobodnu volju.... Bog je postao covjekom iz Ljubavi za covjecanstvo, koje u najmracnijoj duhovnoj noci više nije nalazilo put prema Njemu, buduci je zanemarilo Ljubav, koja jedina vodi k Bogu, i nadvladava Božjeg protivnika.

AMEN

Encarnação de Cristo....

Quanto mais desencantada for a humanidade, mais difícil será encontrar o caminho certo de volta, já que o adversário de Deus agora tem grande poder sobre ela. E no tempo da descida de Cristo a humanidade tinha chegado a um ponto tão baixo que nenhum ser humano foi capaz de se libertar desse poder sem ajuda divina, razão pela qual o próprio Deus enfrentou o seu adversário para derrotá-lo com a força do seu amor e para dar às pessoas o único meio pelo qual poderiam escapar ao seu poder. O adversário de Deus tinha toda a humanidade atrás de si, Deus em Jesus enfrentou-o sozinho, e no entanto a força do seu amor foi suficiente para quebrar o seu poder, pois o amor é invencível, só tem de ser aplicado correctamente.... deve voltar-se para os não redimidos, deve ser de origem divina, ou seja, não deve tornar-se amor-próprio e voltar-se para coisas que fazem parte do adversário de Deus. E este amor certo irradiou de Jesus para todo o ser humano.... Assim, Jesus sentiu o amor mais profundo e misericordioso pela humanidade sofredora sob o feitiço do adversário, e quis ajudá-la. Tal amor tinha que arrancar as pessoas do adversário de Deus e torná-lo impotente, pois o amor era mais forte do que ele e o seu poder. O homem enquanto tal já não era capaz de reunir tal amor neste estado espiritual de toda a humanidade. Portanto, o amor eterno encarnou-se em um ser humano Que tinha a vontade de redimir a humanidade.... Isso lhe permitiu receber amor eterno dentro de si, pois a Sua vontade sempre foi inclinada para o bem, Ele detestava o mal por causa do mal, Ele era bom do fundo do seu coração, Ele não buscava nenhuma vantagem, nada foi calculado, mas apenas e somente o amor pela humanidade o levou a todos os pensamentos, desejos e ações. E assim o próprio Deus estava Nele em toda a plenitude, pois tudo o que é bom é Deus, todo o pensamento nobre é a emanação espiritual de Deus que se realiza segundo a vontade do ser humano.... que aumenta até à mais profunda sabedoria e a capacidade de realizar tudo o que o ser humano quer.... Deus deu a Si mesmo uma concha humana na qual Ele quis dar às pessoas um exemplo do que elas são capazes de fazer se usarem a sua vontade da maneira correta.... Ele próprio se tornou um ser humano, Ele se despojou de toda força e poder e viveu como um ser humano no meio de Suas criaturas, Seu corpo completamente em conformidade com as leis da natureza às quais o ser humano está sujeito como tal.... mas ele observou uma coisa.... Ele cultivava o amor e assim atraía os seus semelhantes para o reino da emanação divina do amor, pois o que era compreendido pelo seu amor agora também era compreendido pelo próprio Deus, que trabalhou nEle e por Ele. Deus tomou morada numa concha humana e procurou mudar as pessoas, exemplificando-lhes uma vida de amor, a fim de lhes mostrar a força e o poder do amor a que tudo aquilo a que Deus se submeteu...., o que também forçou aquele que se tinha feito adversário de Deus através da sua falta de amor e do seu livre arbítrio.... Deus tornou-se um ser humano por amor à humanidade que, na noite espiritual mais escura, não mais encontrou um caminho para Ele, porque desconsiderou o amor que por si só leva a Deus e supera o adversário de Deus...._>Amém