• Back

POSTANAK KRISTA COVJEKOM…

Što više je covjecanstvo lišeno Duha, to teže ono takoder nalazi pravi put nazad, jer sada Božji protivnik ima nad njim veliku moc. A, u vrijeme Kristova silaska, covjecanstvo je stiglo do niskog stanja, da se bez Božanske pomoci nijedan covjek više nije mogao osloboditi ove moci, zbog cega je Bog Sam Sebe dostavio Svojemu protivniku, kako bi ga pobijedio snagom Svoje Ljubavi, i kako bi ljudima dao u ruke jedino sredstvo s kojim su se mogli otrgnuti iz njegove vlasti. Božji protivnik je imao iza sebe cijelo covjecanstvo. Bog u Isusu je stajao Sam naspram njega, a unatoc tome je bila dovoljna snaga Njegove Ljubavi da slomi njegovu moc, buduci je Ljubav nepobjediva, ona jedino treba biti ispravno primijenjena… ona se mora okrenuti nespašenome, ona mora biti Božanskog porijekla, odnosno… ona ne smije postati samoljublje, i okrenuti se stvarima koje su udio Božjeg protivnika. A ova prava Ljubav je zracila iz Isusa na svakog covjeka… tako je Isus osjecao najdublju milosrdnu Ljubav za trpece, od protivnika porobljeno, covjecanstvo, i On im je htio pomoci. Takva je Ljubav morala ljude odvratiti od Božjeg protivnika, i njega uciniti nemocnim, jer je Ljubav bila jaca od njega i njegove moci. Covjek kao takav, u tom stanju duha cijelog covjecanstva, više nije bio u stanju razviti takvu Ljubav. Tako je Sama vjecna Ljubav Sebe utjelovila u jednom covjeku, Koji je imao volju u Sebe prihvatiti vjecnu Ljubav, jer je imao volju izbaviti covjecanstvo… Ova volja ga je osposobila da u Sebe primi vjecnu Ljubav, buduci je Njegova volja bila uvijek okrenuta dobru. On se gnušao zla zbog zla, On je bio dobar iz najvece dubine srca, On nije tražio nikakvu korist, nije bio proracunat, nego Ga je jedino Ljubav za covjecanstvo pokretala u svem razmišljanju, htijenju i djelovanju. I tako je Sam Bog bio u Njemu u svoj punini, buduci je sve dobro Bog, svaka plemenita misao je Božje duhovno zracenje koje dolazi u skladu sa voljom covjeka… koja raste do najvece mudrosti i do sposobnosti da ostvari sve što covjek želi… Bog je Sebi Samome dao ljudski omotac, u kojem je On ljudima želio dati primjer za što su oni sposobni, ako na ispravan nacin koriste svoju volju.... On Sam je postao covjek, On Se lišio sve snage i moci, i hodao je kao covjek medu Svojim stvorenjima, Njegovo tijelo se potpuno prilagodilo zakonima prirode, kojima je covjek kao takav podvrgnut… ali je On poštovao jedno: On je njegovao Ljubav i time je privukao bližnje u djelokrug Božanskog Ljubavnog zracenja jer, što je dohvaceno od Njegove Ljubavi, sada je bilo dohvaceno i od Samoga Boga, Koji je djelovao u Njemu i kroz Njega. Bog je uzeo prebivalište u ljudskom omotacu, i On je ljude nastojao promijeniti živeci njima za primjer život, koji je za sadržaj imao Ljubav, da im pokaže snagu i moc Ljubavi, kojoj se moralo prignuti sve što je Bogu podloženo (što je pod Bogom), što takoder obavezuje i onoga, koji se ucinio Božjim protivnikom, kroz svoju ne-ljubav, (nemilosrdnost, okrutnost), i njegovu slobodnu volju.... Bog je postao covjekom iz Ljubavi za covjecanstvo, koje u najmracnijoj duhovnoj noci više nije nalazilo put prema Njemu, buduci je zanemarilo Ljubav, koja jedina vodi k Bogu, i nadvladava Božjeg protivnika.

AMEN

Encarnación de Dios en Jesús....

Cuanto más des-espiritualizada está la humanidad, más difícil es encontrar el camino de regreso correcto, ya que el oponente de Dios ahora tiene un gran poder sobre ella. Y en el momento del nacimiento de Jesús la humanidad había llegado a un punto tan bajo que nadie podía librarse de este poder sin la ayuda divina, por lo que Dios Mismo Se enfrentó a Su oponente para derrotarlo a él y a darles a los humanos el único medio en la mano, a través de lo cual podían liberarse de su poder.

El oponente de Dios tenía toda la humanidad detrás de sí, Dios en Jesús se enfrentó solo a él, y sin embargo el poder de Su amor fue suficiente para quebrar su poder, porque el amor es invencible, sólo que debe ser usado correctamente.... tiene que dirigirse a lo no redimido, tiene que ser de origen divino, es decir, no debe convertirse en amor propio y recurrir a cosas que son parte del oponente de Dios. Y este amor verdadero irradiaba de Jesús a cada humano.... Jesús sintió el amor más profundo y misericordioso por la humanidad que sufría y estaba bajo el hechizo del oponente, y quería ayudarla.

Semejante amor tenía que arrebatar a los humanos del adversario de Dios y dejarlo impotente, porque el amor era más fuerte que él y su poder. En este estado espiritual de la humanidad en su conjunto el ser humano como tal ya no era capaz de mostrar tal amor. Así, el Amor Eterno Se encarnó en un ser humano que tenía la voluntad de redimir la humanidad.... Esta voluntad Le permitió absorber en Sí Mismo el Amor Eterno, porque Su voluntad siempre estaba dirigida hacia el bien, aborrecía el mal por el mal, Él era bueno desde el fondo de su corazón, no buscaba ninguna ventaja, nada estaba calculado, sino que sólo el amor por la humanidad Lo impulsaba a todo pensar, querer y actuar.

Y así Dios Mismo estaba en Él en toda plenitud, porque todo bien es Dios, todo pensamiento noble es irradiación espiritual de Dios, que se hace realidad dependiendo de la voluntad del ser humano.... que aumenta hasta la más profunda sabiduría y capacidad, para realizar todo lo que el hombre quiere.... Dios Mismo se dio un caparazón humano en la que quiso dar a los humanos un ejemplo de lo que pueden hacer si usan su voluntad de la manera correcta.... Él Mismo se convirtió en humano, Él mismo se despejó de toda fuerza y poder y caminaba como ser humano en medio en medio de Sus criaturas, Su cuerpo se adaptó completamente a las leyes naturales a las que el ser humano como tal está sujeto.... pero Él prestó atención a una cosa.... Él cuidaba el amor y con ello atrajo a los seres humanos al ámbito de la irradiación del amor divino, porque lo que fue captado por Su amor, ahora también fue agarrado por Dios Mismo, Quien obraba en Él y a través de Él.

Dios Se mudó en un caparazón humano y buscó a cambiar a los humanos mostrándoles una vida que tenía como contenido el amor, para mostrarles la fuerza y el poder del amor ante lo cual todo lo que estaba sujeto a Dios tenía que inclinarse.... lo que también obligo a aquel que se había convertido en oponente de Dios por su falta de amor y su libre albedrío.... Dios se hizo hombre por amor a la humanidad que en las tinieblas espirituales más profundas ya no podía encontrar el camino hacia Él, porque ignoraba el amor, que es lo único que lleva a Dios y vence al oponente de Dios....

amén