• Back

POSTANAK KRISTA ČOVJEKOM....

Ne postoji nijedan golemiji problem od postanka Krista čovjekom.... Ovaj problem neće moći biti riješen unatoč najboljoj volji i bliskosti (povezanosti) s Bogom, sve dok čovjek boravi na Zemlji. Golema je milost da Bog daje ljudima razjašnjenje na njima shvatljiv način, da im čini jasnim značenje djela otkupljenja, tako da ne prođu nedotaknuti najvećim djelom milosti.... ipak, sva ova razjašnjenja nisu dovoljna da učine pojmljivim postanak Boga čovjekom u Isusu, jer ovo je bio čin Božanske Ljubavi za kojeg ljudi još nemaju nikakvo mjerilo, jer ne poznaju kraljevstvo svjetla, i stoga ne mogu stvoriti nikakvu predodžbu, u koji nizak stupanj razvoja se utjelovilo vječno Božanstvo i kako stoga treba cijeniti ovo utjelovljenje. Postanak Krista čovjekom nadalje je čin milosti koji više ne može biti premašen najvećom Božjom Ljubavlju. On je dokaz najdubljeg uzimanja udjela i najveće spremnosti za pomoć, za koju je jedno biće sposobno, da u najvećoj nevolji usreći duhovno Njegovim prisustvom, da stupi u najmračniju sjenu kao najjasnije svjetlo i da kao najčišća Ljubav boravi u jednakom utjelovljenju među ljudima koji su postali bešćutni (lišeni Ljubavi, nemilosrdni). Ovo nije razumljivo ljudima budući oni, jer su sami nedovoljno sposobni ljubiti, ne mogu približno izmjeriti (procijeniti) Božju Ljubav; ona je njima neshvatljiva, jer oni ni ne znaju, što za Ljubav znači morati pored Sebe podnositi bešćutnost (odsustvo Ljubavi).... jer Ljubav je nebeska i Božanska, dok je bešćutnost iz bezdana, te Božansko tako pored Sebe podnosi sotonsko.... Čistoća i svjetlo su bili pored grijeha i tame, moć i snaga pored nemoći i slabosti volje, Ljubav i dobrota pored mržnje ljudi kojima je Bog sišao u Isusu.... Ne samo da su ljudi bili slabi primjereno njihovom stupnju razvoja, nego je njihov Bogu-daleki život povukao za sobom ovu slabost, a to je značilo golemu duhovnu tamu, koja je bila razlog da se Bog utjelovio među ljudima, da je On Sebe zaodjenuo zemaljskim omotačem, da bi za ljude živio primjer života kojeg bi oni trebali voditi da bi Mu se približili.... On Sam je postao čovjekom i spustio se iz visine u ponor, On je Svoju puninu svjetla obavio formom koja je sama kao supstancu (tvar) imala još nezrelo duhovno, a nezreli vanjski oblik je još ometao Božansku Ljubav, koja se sklanjala u njoj, pri duhovnom djelovanju, te se prethodno, kroz volju čovjeka Isusa, tijelo moralo potpuno apsorbirati u Ljubav, prije nego je Božanska Ljubav mogla djelovati u njemu. A, čovjek Isus je morao izdržati ovaj ispit volje da bi sada djelovao i propovijedao u Bogu-jednakoj volji.... Tek sada je vječno Božanstvo moglo Sebe izraziti kroz Njega, Koji je ispunio sve uvjete, da bi se Ono Samo moglo otkriti (očitovati, prikazati) u Njemu, tako da je kroz Njega moglo govoriti ljudima, koji inače više nisu bili u stanju čuti Božanski glas, jer su bili potpuno udaljeni od Boga. Zbog toga je Bog došao na Zemlju, ljudima, jer Njegova Riječ više nije pronalazila pristup do njih, a On ih je iznova želio usrećiti Svojom Riječju.... I zato je On prihvatio ljudsku formu, da bi se osjećao kao čovjek, da bi djelovao kao čovjek, i stoga također da bi postigao duhovnu zrelost, tako da se Božja Ljubav nastani u Njemu i osposobi Ga za izvanredna djela. On je ljudima želio pokazati put prema gore (uvis), koji svaki čovjek treba proći da bi se suobličio (postao sličan) Njemu već na Zemlji.

AMEN

Encarnação de Cristo....

Não há problema mais formidável do que a encarnação de Cristo.... Este problema não pode ser resolvido, apesar da melhor vontade e proximidade de Deus enquanto o ser humano permanecer na Terra. É uma graça avassaladora que Deus forneça às pessoas informações da maneira mais compreensível, a fim de tornar claro para elas o significado do ato de Salvação, para que não passem pela maior obra de graça não afetada.... No entanto, todas essas explicações não são suficientes para tornar compreensível a encarnação de Deus em Jesus, pois esse foi um ato de amor divino para o qual as pessoas ainda não têm padrão, porque não conhecem o reino da luz e, portanto, não podem imaginar em que baixo nível de desenvolvimento a Deidade eterna encarnou a si mesma e como essa encarnação deve, portanto, ser avaliada. Além disso, a encarnação de Cristo é um ato de graça que não pode mais ser superado pelo maior amor de Deus. É a prova da mais profunda simpatia e da maior vontade de ajudar, da qual um ser é capaz, de fazer o ser espiritual mais necessitado feliz com a Sua presença, de penetrar na sombra mais escura como a luz mais brilhante e de habitar na mesma encarnação entre pessoas que se tornaram sem amor como o amor mais puro.... Isto é incompreensível para as pessoas porque elas, sendo insuficientemente capazes de amar a si mesmas, não podem sequer começar a medir o amor de Deus; é incompreensível para elas porque também não sabem o que significa o amor ter de tolerar a indelicadeza ao seu lado.... porque o amor é celestial e divino, enquanto a indelicadeza é do fundo e o divino tolera assim o satânico ao seu lado.... Pureza e luz estavam ao lado do pecado e das trevas, poder e força ao lado da impotência e fraqueza de vontade, amor e bondade ao lado do ódio dos homens, aos quais Deus desceu em Jesus.... Não só as pessoas eram fracas de acordo com o seu grau de desenvolvimento, mas a sua vida longe de Deus implicava esta fraqueza, e isto significava uma escuridão espiritual esmagadora, que foi a razão pela qual Deus se encarnou entre as pessoas, por que Ele se revestiu de uma capa terrestre para exemplificar às pessoas a vida que elas deveriam levar para se aproximarem dEle.... Ele próprio se tornou um ser humano e desceu do alto ao abismo, envolveu a sua abundância de luz com uma forma que ainda tinha substância espiritual imatura, e a forma externa imatura ainda impedia o amor divino, que se abrigou nele, de trabalhar espiritualmente, e o corpo primeiro teve que se fundir completamente no amor através da vontade do ser humano de Jesus antes que o amor divino pudesse trabalhar nele. E o homem Jesus teve de passar este teste de vontade para trabalhar e pregar na vontade de Deus.... Só agora a Deidade eterna era capaz de se expressar através Dele, que cumpriu todas as condições para que Ele pudesse se revelar Nele, para que Ele pudesse falar através Dele a pessoas que de outra forma não poderiam mais ouvir a voz divina, porque tinham se distanciado completamente de Deus. Por isso Deus veio à Terra, às pessoas, porque Sua Palavra não foi mais recebida por elas e Ele quis fazê-las felizes com Sua Palavra novamente.... E por isso assumiu uma forma humana para se sentir como um ser humano, para trabalhar como um ser humano e assim também para atingir a maturidade espiritual, de modo que o amor de Deus se instalasse n'Ele e o capacitasse a realizar feitos extraordinários. Ele queria mostrar às pessoas o caminho da ascensão, que todo ser humano tem de percorrer para se tornar como Ele já na Terra...._>Amém