• Back

NEPOGREŠIVOST POGLAVARA RIMSKE CRKVE

To što ljudi moraju vjerovati u učenje o nepogrešivosti poglavara crkve znači [[= povlači za sobom slijedeće,]] da svako dodatno učenje ili pravilo postavljeno od poglavara crkve mora biti priznato/odobreno ili prihvaćeno bez ikakve kritike, i time je eliminirano čovjekovo razmišljanje i njegova sloboda izbora, iako su oni nezamjenjivi/prijeko potrebni ako će ljudsko biće jednog dana položiti račun za svoj odnos sa Bogom. Svaki čovjek mora odgovarati [[sam]] za sebe (Matej 16:27; Otkrovenje 20:12, 13), posljedično tome on mora donijeti svoju vlastitu odluku u potpunoj slobodi volje.... Međutim, da bi donio odluku on mora biti u stanju ispitati i uzeti u obzir/razmotriti ono što će odlučiti.... Ne bi trebao biti slučaj da jedan pojedinac odlučuje i onda da ta osoba zahtjeva od tisuća i tisuća ljudi da slijede njegovu odluku, naknadno izražavajući ovaj zahtjev u obliku zapovijedi.... (doktrine).... što je nedvojbeno slučaj ako se svaka crkvena zapovijed treba priznati kako je u skladu sa Božjom voljom, pošto je njezin temelj (navodna) nepogrešivost poglavara crkve. Ova učenja su sada bez ikakve rezerve prihvaćena bez da ljudsko biće prosvijetli/razjašnjava njihovo značenje i svrhu, što rezultira u rutinskim akcijama koje nisu povezane sa slobodnom odlukom, dubokom vjerom i snažnim osjećajem bliskosti sa Bogom....

Crkveno služenje se raširilo [[ili ‚je nastalo’]] koje, u stvarnosti, nije služenje Bogu. Običaji su bili uvedeni koji su više ili manje formalnosti.... Protivnikove akcije su bile uspješne u udaljavanju/otuđivanju ljudi od istine pod maskom pobožnosti, u tome da ih spriječe koristiti njihovo vlastito razmišljanje i time također njihovo slobodno odlučivanje, pošto je sve ovo obustavljeno/spriječeno od strane protivnika zbog dogme o nepogrešivosti. Jer jednom kada se ovo učenje učinilo prihvatljivim čovjeku on više u svezi njega neće morati imati mišljenje. Tako on prihvaća/uvažava bez pomnog ispitivanja, on ne mora donijeti odluku pošto je netko drugi već donio odluku umjesto njega i slobodna volja nije korištena. Umjesto toga, čovjek mora vjerovati u ono što mu je određeno/ispostavljeno kao religijska dogma ako ne želi doći u sukob sa određenom religijskom dogmom, kojoj crkva pridaje izuzetnu važnost, da poglavar crkve nikad ne može pogriješiti ili poduzeti pogrešne mjere kada donosi odluke koje se tiču crkve.

Bog jedino cijeni/vrednuje slobodno donošenje odluke, ali nju sam čovjek mora donijeti i tako on sam mora uzeti u obzir [[svako]] za i protiv religijske dogme. Jedino ono što može potvrditi u svome srcu se može nazvati vjerom, a ne ono što je prisiljen prihvatiti/potvrditi.... Jer religijska dogma naumljena od strane Boga će izdržati svako pomno ispitivanje i biti će prihvaćena čak sa više uvjerenja što ljudsko biće više prekapa po njoj.... Međutim, sve što nije od Boga ne stoji prilikom pomnog ispitivanja i biti će odbačeno od strane svake osobe koja se najozbiljnije bori da bi stekla znanje....

AMEN

Infalibilidade do Chefe da Igreja....

Se as pessoas são obrigadas a acreditar na doutrina da infalibilidade do chefe da igreja, isso significa que toda outra doutrina ou disposição que o chefe da igreja estabelece tem que ser reconhecida ou aceita sem críticas, e assim a reflexão e a tomada de decisões do ser humano é eliminada, o que, no entanto, é indispensável para que o ser humano seja chamado a prestar contas de sua atitude para com Deus um dia. Cada ser humano tem que responder por si mesmo, consequentemente ele tem que tomar sua própria decisão com total liberdade de vontade..... Mas para poder decidir, ele deve ser capaz de examinar e considerar o que ele deve decidir para..... Mas não que uma única pessoa decida e que essa pessoa exija agora que milhares e milhares de pessoas se juntem à sua decisão, e essa exigência é colocada na forma de um comando.... (uma doutrina).... o que é indiscutivelmente o caso se qualquer mandamento da igreja deve ser reconhecido como correspondente à vontade de Deus porque é (alegadamente) baseado na infalibilidade do chefe da igreja. Estes ensinamentos são agora inquestionavelmente aceites sem que o ser humano se aperceba do seu significado e propósito, e a consequência é que se realizam acções mecânicas que nada têm a ver com uma decisão livre, com uma fé profunda e com uma comunhão íntima com Deus..... Foi construído um culto que, na realidade, não é um culto de adoração. Foram introduzidas alfândegas que são mais ou menos formulários.... A atividade do adversário conseguiu alienar as pessoas da verdade sob o pretexto da piedade, impedindo-as de sua própria atividade pensante e, portanto, também de sua livre tomada de decisões, pois o adversário de Deus impede tudo isso através da doutrina da infalibilidade. Pois se esta doutrina se torna credível para o homem, ele próprio já não precisa de tomar uma posição sobre ela. Assim ele o aceita sem examiná-lo, não precisa decidir porque outra pessoa já decidiu por ele, e o livre arbítrio não é usado, ao contrário, o ser humano deve acreditar no que lhe é oferecido como uma doutrina de fé se ele não quiser entrar em conflito com esta única doutrina de fé que é tão importante para a igreja que o chefe da igreja nunca pode errar ou tomar medidas erradas se ele expressar uma decisão a respeito da igreja. Somente a livre decisão tem valor diante de Deus, mas isso deve ser feito pelo próprio ser humano e, portanto, ele deve considerar cada pró e contra do que lhe é apresentado como uma doutrina de fé. Só aquilo que ele pode afirmar no seu coração pode ser chamado de fé, mas não aquilo que ele é forçado a confessar..... Pois uma doutrina de fé ordenada por Deus resistirá a cada teste e será aceita com maior convicção quanto mais profundo o ser humano se ocupar com ela..... Mas o que não é de Deus não resiste ao escrutínio e será rejeitado por qualquer pessoa que se esforce seriamente pelo conhecimento...._>Amém