• Back

OBZIRNOST PREMA SLABOSTI DRUGIH LJUDI…

Mudar je tko se ne srdi na slabost drugih ljudi, jer oni koji to cine, sami su slabi, i padaju na ispitu koji im je postavljen za kušanje njihovog strpljenja i snage volje. Jer u prevazilaženju samog sebe krije se snaga, a onaj dakle tko je jak, njega slabost bližnjega nece uzbuditi, ona ga nece obeshrabriti niti ce biti poticaj za nestrpljivost. A tko sebe odgaja u strpljenju, taj ce i bližnjega moci uvjeriti ako ovaj pogriješi, i tako dakle izvršiti dobar utjecaj na njega; ali nikada to nece postici ako je njegovo bice uzbudeno, jer to onda prouzrokuje uzbudenje i kod bližnjega i ‘opredjeljuje’ ovoga na protivljenje....

Covjeku strpljenje ne može biti dovoljno propovijedano, i covjek se neprestano treba imati pod kontrolom kako nad njim ne bi zavladala sila koja teži njegovom duhovnom nazadovanju. U toj je opasnosti covjek samo ako bude slab, jer slabost koristi protivnik Boga kako bi covjeka naveo na pad. On ga želi potaci na neljubavno postupanje i razmišljanje, i cesto je dovoljan samo mali poticaj, i on postiže svoj cilj.

Stoga je potrebna neprestana budnost i neprestana borba sa samim sobom. U borbi sa samim sobom covjek se jaca, a borba protiv bližnjih slabi ga. To bi svatko trebao imati na umu i odnositi se shodno ako dode u situacije gdje je stavljen na probu. Njegova borba treba biti jedino borba protiv ne-Ljubavnosti, inace treba strpljivo slušati što ga to draži na protivljenje. Ojacat ce iznutra i slabost ce bližnjega prosudivati obzirno te kroz to duhovno sazrijevati, jer jedino putem prevazilaženja sebe samoga covjek napreduje ka gore ….

AMEN

Consideratie met de zwakte van de medemensen

Wijs zijn degenen, die zich niet ergeren aan de zwakte van de medemens, want die dat doen, zijn zelf zwak en ze bezwijken onder een proef, waarvoor zij gesteld werden om hun geduld en hun wilskracht te beproeven. Want in het overwinnen van zichzelf ligt de kracht en wie zo sterk is, zal niet opgewonden raken van de zwakte van de medemens. Ze zal hem niet ontstemd maken en geen reden zijn tot ongeduld. En wie zich tot verdraagzaamheid opvoedt, die zal ook de medemens kunnen overtuigen, als deze faalt en zodoende oefent hij dus een goede invloed op hem uit. Maar dit bereikt hij nooit, zolang zijn wezen opgewonden is, want dit veroorzaakt ook weer opwinding bij de medemens en dit brengt deze er weer toe zich te verzetten.

De mensen kan verdraagzaamheid niet genoeg gepredikt worden en voortdurend moeten ze zich onder controle hebben, opdat niet de macht, die zijn geestelijke achteruitgang nastreeft, macht over hem krijgt. De mens verkeert in dit gevaar, zodra hij zwak wordt, want de tegenstander van God gebruikt de zwakte om de mens ten val te brengen. Hij zou hem graag tot liefdeloos handelen en denken aanzetten en vaak is een geringe aanleiding al voldoende en bereikt hij zijn doel. Daarom is een voortdurende waakzaamheid en een voortdurend strijden tegen zichzelf geboden.

In strijd te zijn tegen zichzelf maakt de mens sterker. De strijd tegen de medemens maakt hem zwak. Dat zou eenieder zich moeten bedenken en zich dienovereenkomstig gedragen, als hij in een situatie komt, waar hij op de proef gesteld wordt. Zijn strijd moet alleen maar een strijd tegen de liefdeloosheid zijn, maar anders moet hij geduldig aanhoren, wat hem tot tegenspraak aanspoort. Hij zal innerlijk sterker worden en de zwakte van de medemens welwillend beoordelen en daardoor geestelijk rijpen, want alleen maar door de overwinning op zichzelf schrijdt de mens voort in zijn opwaartse ontwikkeling.

Amen