• Back

DUHOVNA PRIČEST (ZAJEDNIŠTVO)....

Ne postoji nijedan važniji proces od duhovnog sjedinjenja čovjeka s Bogom, i čovjek će iz ovog sjedinjenja izvući najveću korist za svoju dušu; tako je ovaj postupak također nužan za oblikovanje duše prema Božanskoj volji. Čovjek se svjesno povezuje s Bogom, odnosno on teži Božjem prisustvu i ispunjava uvjete koji su pretpostavka da Bog Sebe približi čovjeku.... Onda mora uslijediti sjedinjenje s Bogom i tako se dogoditi duhovna Pričest (zajedništvo). Vječno Božanstvo Osobno uzima prebivalište u srcu čovjeka koji žudi ovu Pričest (zajedništvo)... Ali, što znači ispuniti preduvjete koji su pretpostavka za duboku i iskrenu vezu s Bogom?... Samo jedno može rezultirati sjedinjenjem s Bogom.... Ljubav u srcu čovjeka. Jer, upravo je Ljubav prvobitna supstanca vječnog Božanstva, i kada je srce čovjeka ispunjeno Ljubavlju, u njemu je isto što je Biće vječnog Božanstva. Ljudi koji su daleko od Ljubavi, također su daleko od Boga, budući je Ljubav i Bog isto. No, da bi ljudi mogli postati Ljubav, odnosno, da bi kao od-Boga-udaljena bića mogli ćutjeti Božanski osjećaj Ljubavi, mišljenje čovjeka mora biti usmjereno na jednu stvar.... na jedan objekt.... koji je vrijedan Ljubavi i stoga u njemu rasplamsava osjećaj Ljubavi. Vječno Božanstvo Osobno se mora dovesti u svijest čovjeka, Ono ga mora uvesti u tajnu Ljubavi, Ono mora čovjeku približiti znanje o Njegovoj snazi i moći, i o odnosu Njega sa Stvaranjem i stvorenjima. A to čini Bog, otkrivajući Sebe ljudima u Riječi... Ali, sada je čovjek slobodan prihvatiti ovu Riječ, stoga ju poštivati i vršiti, ili ju također odbiti. Riječ je međutim izvana prepoznatljivo Božansko djelovanje, ona je Božja snaga koja je postala oblik, ona je zamjetna izvana, a ipak djelatna iznutra, ona je izvana vidljivo.... Tijelo.... iznutra učinkovito, Krv.... koja znači istinski život.... Bog sada neprekidno donosi Svoju Riječ blizu čovjeku, i želi kroz Riječ probuditi na aktivnost Ljubav u čovjeku. On želi da čovjek prihvati Riječ i potrudi se živjeti prema njoj.... Prema njoj živjeti međutim znači: dati Ljubav svim stvorenjima koja su oko njega. On želi da ljudi sa gladnim srcem jedu Njegovo Tijelo....da žudno primaju Božansku Riječ.... i da imaju žarku želju ispuniti Božansku volju.... da oni piju Krv, snagu, koja im pritječe, čim su oni gladni Riječi. On im želi dati istinski život kroz Njegovo Tijelo i Njegovu Krv.... Jer, kada oni vrše Njegovu Riječ, oni su aktivni u Ljubavi, a čim daju Ljubav, oni također i primaju Ljubav, budući se sada njima približava vječna Ljubav Osobno, i ispunjava njihova srca Svojim prisustvom... I onda se događa sjedinjenje, Pričest (zajedništvo).... „Tko ostaje u Ljubavi, ostaje u Meni i Ja u njemu....“ A tko otvori svoje srce kada Ja tražim pristup, moći će Me skloniti u svoj punini.... Moj Duh, Moja snaga protječe kroz njega, i on je prisno (duboko, iskreno) sjedinjen sa Mnom, tako prisno, da on može govoriti o Mojemu prisustvu, da Me je on potpuno prihvatio u sebi, budući je ispunio preduvjete koji mu donose Moje prisustvo.... Tako govori Gospod i želi ljudima dati razjašnjenje u skladu sa Istinom.... Kako On želi da se shvati Njegova Riječ: „Tko jede Moje Tijelo i pije Moju Krv....“. On želi ljudima ukazati na duhovnu Pričest (zajedništvo), koja jedino znači združivanje s Bogom, a koja baš nikada ne može biti nadomještena izvanjskim činom. Predati se Bogu u najdubljoj Ljubavi, i ovu Ljubav za Boga Njemu pokazati kroz djelotvornu Ljubav za bližnjega, neizbježno će imati za posljedicu, da se Bog Osobno pun Ljubavi prigne čovjeku, da se dogodi blaženo sjedinjenje, i Božanska snaga prostruji kroz čovjeka. Jer Ljubav traži sjedinjenje.... Božja Ljubav i Ljubav čovjeka stiskaju se zajedno. No, taj proces ne zahtijeva nikakve vanjske postupke, budući su oni jedini uzrok krivim predodžbama, utoliko što čovjek osobno prisustvo najuzvišenijeg Bića, vječnog Božanstva, čini ovisnimo neobičnim izvanjskim postupcima koji vode u zabludu, koji međutim mogu biti potpuno lišeni unutarnjeg duha Ljubavi, i onda potpuno isključiti prisustvo Gospoda. Bog vidi jedino stupanj Ljubavi ljudskog srca, ali ne ljudski pridodane forme (prikaz, obličje, vanjštinu), koje za posljedicu imaju jedino da se više pažnje obraća na formu, i koje će uz to često biti izvedene sasvim bez Ljubavi, i onda se više nikada ne može dogoditi sjedinjenje s Bogom, Pričest (zajedništvo). Biti povezan s Gospodom je najdragocjenije što čovjek može postići na Zemlji, a tome se uistinu tek vrlo malo teži... Ali, ljudi često umišljaju da su povezani s Njim, a još su Mu vrlo daleko, budući im još nedostaje Ljubav, koja jedina postiže združivanje s Bogom. No, tko u najdubljoj Ljubavi Bogu prinese svoje srce, tko je stalno Ljubavno aktivan, on neizbježno privlači k sebi vječno Božanstvo, i najdublje je s Njime povezan kroz Ljubav, i ako on zanemaruje izvanjsku formu duhovne veze... Jer, Bog gleda u srca ljudi, a ne obraća pažnju na formu.

AMEN

Comunhão Espiritual....

Não há processo mais significativo do que a união espiritual do ser humano com Deus, e o ser humano obterá o maior benefício para sua alma desta união; assim, este processo é, por assim dizer, necessário para a formação da alma segundo a vontade divina. O ser humano une-se conscientemente com Deus, ou seja, ele luta pela presença de Deus e cumpre as condições necessárias para que Deus se aproxime do ser humano.... Então a união com Deus tem que acontecer e assim a comunhão espiritual. A própria Deidade eterna toma morada no coração do ser humano que anseia por esta comunhão..... Mas o que significa cumprir os pré-requisitos para a união íntima com Deus?.... Só uma coisa pode trazer a união com Deus.... amor no coração do ser humano. Pois o amor é a substância fundamental da Deidade eterna, e se o coração de uma pessoa está cheio de amor, o mesmo está nele, que é a essência da Deidade eterna. As pessoas que estão longe do amor também estão longe de Deus, porque o amor e Deus são a mesma coisa. Mas para que as pessoas se tornem amor, ou seja, para sentir o sentimento divino do amor como um ser distante de Deus, o pensamento do ser humano deve ser dirigido para um objecto.... a um objecto.... que é adorável e assim acalma a sensação de amor nele. A Deidade eterna tem de se levar à consciência do ser humano, tem de o iniciar no mistério do amor, tem de tornar acessível ao ser humano o conhecimento da sua força e poder e da sua relação com a criação e as criações vivas. E isto leva Deus a revelar-Se às pessoas na Palavra.... Mas agora cabe ao ser humano aceitar esta Palavra, ou seja, observá-la e obedecê-la ou rejeitá-la. Mas a Palavra é a atividade divina reconhecível por fora, é o poder de Deus que se tornou forma, é perceptível por fora e, no entanto, é eficaz por dentro, é a percepção exterior.... a carne.... a eficácia interior, a eficácia do sangue.... que significa a verdadeira vida....

Deus constantemente traz Sua Palavra para perto das pessoas e quer despertar o amor nas pessoas através da Palavra. Ele quer que o ser humano aceite a Palavra e se esforce por viver de acordo com ela..... Mas viver em conformidade significa dar amor a todas as criaturas à sua volta. Ele quer que as pessoas comam a Sua carne com um coração faminto.... que aceitem avidamente a Palavra divina.... e têm um desejo ardente de cumprir a vontade divina.... de que bebem o sangue, a força que flui para eles, assim como têm fome da Palavra. Ele lhes dará a verdadeira vida através da Sua carne e do Seu sangue.... Porque, se obedecem à Sua Palavra, são ativos no amor e, assim que dão amor, também recebem amor, pois agora o Amor Eterno se aproxima deles e enche os seus corações com a Sua presença.... E então a união se realiza, a comunhão.... "Aquele que habita no amor habita em mim e eu nele...." E quem quer que abra o seu coração, se eu desejar entrar, será capaz de Me abrigar em toda a plenitude.... Meu Espírito, Minha força flui através dele e ele está intimamente unido a Mim, tão intimamente que pode falar de Minha presença, que Me recebeu completamente em si mesmo porque cumpriu os requisitos que lhe valem Minha presença.... Assim diz o Senhor e quer dar às pessoas a verdadeira iluminação....

como Ele quer que a Sua palavra "Aquele que come a Minha carne e bebe o Meu sangue...." seja entendida. Ele quer apontar as pessoas para a comunhão espiritual, que por si só significa união com Deus e que nunca pode ser substituída por um ato externo. Entregar-se a Deus no amor mais profundo e provar-lhe este amor a Deus através do amor activo ao próximo resultará inevitavelmente no amor de Deus pelo ser humano, que se realiza uma união feliz e que a força divina flui através do ser humano. Pois o amor busca a união.... o amor de Deus e o amor do ser humano empurram juntos. Mas este processo não requer ações externas, pois estas só dão lugar a equívocos na medida em que o ser humano torna a presença pessoal do Ser supremo, a Deidade eterna, dependente de ações externas imensamente enganadoras que, no entanto, podem carecer completamente do espírito interior de amor e depois excluir completamente a presença do Senhor. Deus só vê o grau de amor do coração humano, mas não formas humanamente acrescentadas, que só têm o efeito de que a forma é mais respeitada, e muitas vezes são até realizadas inteiramente sem amor, e a união com Deus, a comunhão, nunca poderá então ter lugar. Estar unido ao Senhor é a coisa mais deliciosa que uma pessoa pode conseguir na Terra, e, na verdade, muito poucas pessoas se esforçam por isso.... Mas as pessoas muitas vezes pensam que estão unidas a Ele e ainda estão muito longe Dele porque ainda lhes falta o amor que por si só traz a união com Deus. No entanto, quem oferece o seu coração a Deus com amor sincero, que é constantemente ativo no amor, inevitavelmente atrairá a Deidade eterna para si mesmo e estará intimamente unido a Ele através do amor, mesmo que ignore a forma externa de um vínculo espiritual.... Pois Deus olha para o coração das pessoas e não presta atenção ao formulário...._>Amém