• Back

DUHOVNA PRIČEST (ZAJEDNIŠTVO)....

Ne postoji nijedan važniji proces od duhovnog sjedinjenja čovjeka s Bogom, i čovjek će iz ovog sjedinjenja izvući najveću korist za svoju dušu; tako je ovaj postupak također nužan za oblikovanje duše prema Božanskoj volji. Čovjek se svjesno povezuje s Bogom, odnosno on teži Božjem prisustvu i ispunjava uvjete koji su pretpostavka da Bog Sebe približi čovjeku.... Onda mora uslijediti sjedinjenje s Bogom i tako se dogoditi duhovna Pričest (zajedništvo). Vječno Božanstvo Osobno uzima prebivalište u srcu čovjeka koji žudi ovu Pričest (zajedništvo)... Ali, što znači ispuniti preduvjete koji su pretpostavka za duboku i iskrenu vezu s Bogom?... Samo jedno može rezultirati sjedinjenjem s Bogom.... Ljubav u srcu čovjeka. Jer, upravo je Ljubav prvobitna supstanca vječnog Božanstva, i kada je srce čovjeka ispunjeno Ljubavlju, u njemu je isto što je Biće vječnog Božanstva. Ljudi koji su daleko od Ljubavi, također su daleko od Boga, budući je Ljubav i Bog isto. No, da bi ljudi mogli postati Ljubav, odnosno, da bi kao od-Boga-udaljena bića mogli ćutjeti Božanski osjećaj Ljubavi, mišljenje čovjeka mora biti usmjereno na jednu stvar.... na jedan objekt.... koji je vrijedan Ljubavi i stoga u njemu rasplamsava osjećaj Ljubavi. Vječno Božanstvo Osobno se mora dovesti u svijest čovjeka, Ono ga mora uvesti u tajnu Ljubavi, Ono mora čovjeku približiti znanje o Njegovoj snazi i moći, i o odnosu Njega sa Stvaranjem i stvorenjima. A to čini Bog, otkrivajući Sebe ljudima u Riječi... Ali, sada je čovjek slobodan prihvatiti ovu Riječ, stoga ju poštivati i vršiti, ili ju također odbiti. Riječ je međutim izvana prepoznatljivo Božansko djelovanje, ona je Božja snaga koja je postala oblik, ona je zamjetna izvana, a ipak djelatna iznutra, ona je izvana vidljivo.... Tijelo.... iznutra učinkovito, Krv.... koja znači istinski život.... Bog sada neprekidno donosi Svoju Riječ blizu čovjeku, i želi kroz Riječ probuditi na aktivnost Ljubav u čovjeku. On želi da čovjek prihvati Riječ i potrudi se živjeti prema njoj.... Prema njoj živjeti međutim znači: dati Ljubav svim stvorenjima koja su oko njega. On želi da ljudi sa gladnim srcem jedu Njegovo Tijelo....da žudno primaju Božansku Riječ.... i da imaju žarku želju ispuniti Božansku volju.... da oni piju Krv, snagu, koja im pritječe, čim su oni gladni Riječi. On im želi dati istinski život kroz Njegovo Tijelo i Njegovu Krv.... Jer, kada oni vrše Njegovu Riječ, oni su aktivni u Ljubavi, a čim daju Ljubav, oni također i primaju Ljubav, budući se sada njima približava vječna Ljubav Osobno, i ispunjava njihova srca Svojim prisustvom... I onda se događa sjedinjenje, Pričest (zajedništvo).... „Tko ostaje u Ljubavi, ostaje u Meni i Ja u njemu....“ A tko otvori svoje srce kada Ja tražim pristup, moći će Me skloniti u svoj punini.... Moj Duh, Moja snaga protječe kroz njega, i on je prisno (duboko, iskreno) sjedinjen sa Mnom, tako prisno, da on može govoriti o Mojemu prisustvu, da Me je on potpuno prihvatio u sebi, budući je ispunio preduvjete koji mu donose Moje prisustvo.... Tako govori Gospod i želi ljudima dati razjašnjenje u skladu sa Istinom.... Kako On želi da se shvati Njegova Riječ: „Tko jede Moje Tijelo i pije Moju Krv....“. On želi ljudima ukazati na duhovnu Pričest (zajedništvo), koja jedino znači združivanje s Bogom, a koja baš nikada ne može biti nadomještena izvanjskim činom. Predati se Bogu u najdubljoj Ljubavi, i ovu Ljubav za Boga Njemu pokazati kroz djelotvornu Ljubav za bližnjega, neizbježno će imati za posljedicu, da se Bog Osobno pun Ljubavi prigne čovjeku, da se dogodi blaženo sjedinjenje, i Božanska snaga prostruji kroz čovjeka. Jer Ljubav traži sjedinjenje.... Božja Ljubav i Ljubav čovjeka stiskaju se zajedno. No, taj proces ne zahtijeva nikakve vanjske postupke, budući su oni jedini uzrok krivim predodžbama, utoliko što čovjek osobno prisustvo najuzvišenijeg Bića, vječnog Božanstva, čini ovisnimo neobičnim izvanjskim postupcima koji vode u zabludu, koji međutim mogu biti potpuno lišeni unutarnjeg duha Ljubavi, i onda potpuno isključiti prisustvo Gospoda. Bog vidi jedino stupanj Ljubavi ljudskog srca, ali ne ljudski pridodane forme (prikaz, obličje, vanjštinu), koje za posljedicu imaju jedino da se više pažnje obraća na formu, i koje će uz to često biti izvedene sasvim bez Ljubavi, i onda se više nikada ne može dogoditi sjedinjenje s Bogom, Pričest (zajedništvo). Biti povezan s Gospodom je najdragocjenije što čovjek može postići na Zemlji, a tome se uistinu tek vrlo malo teži... Ali, ljudi često umišljaju da su povezani s Njim, a još su Mu vrlo daleko, budući im još nedostaje Ljubav, koja jedina postiže združivanje s Bogom. No, tko u najdubljoj Ljubavi Bogu prinese svoje srce, tko je stalno Ljubavno aktivan, on neizbježno privlači k sebi vječno Božanstvo, i najdublje je s Njime povezan kroz Ljubav, i ako on zanemaruje izvanjsku formu duhovne veze... Jer, Bog gleda u srca ljudi, a ne obraća pažnju na formu.

AMEN

Geestelijke communie

Er bestaat geen belangrijkere gebeurtenis dan de geestelijke vereniging van de mens met God en de mens zal uit deze vereniging het grootste voordeel behalen voor zijn ziel. Zodoende is deze gebeurtenis in zekere zin nodig voor de vorming van de ziel volgens de goddelijke wil. De mens verbindt zich bewust met God. Dat wil zeggen dat hij naar de aanwezigheid van God streeft en aan de eisen voldoet, die de voorwaarden zijn om God de mens te laten naderen. Dan moet de vereniging met God plaatshebben en dus de geestelijke communie plaatsvinden. De eeuwige Godheid neemt Zelf intrek in het hart van de mens, die naar deze communie verlangt.

Maar wat betekent het om aan de voorwaarden te voldoen, die vereisten zijn voor de nauwe verbinding met God? Maar één ding kan de vereniging met God teweegbrengen: de liefde in het hart van de mens. Want de liefde is immers de oorspronkelijke substantie van de eeuwige Godheid en als het menselijke hart met liefde vervuld is, is hetzelfde in hem, wat het wezen van de eeuwige Godheid is. Mensen, die ver van de liefde af staan, staan ook ver van God af, omdat de liefde en God dezelfde is.

Maar om de mensen tot liefde te laten worden, dat wil zeggen om als ver van God verwijderd wezen het goddelijke gevoel van liefde te ervaren, moet het denken van de mensen geleid worden naar een voorwerp. Naar een object, dat het waard is om lief te hebben en die dus het gevoel van liefde in hem ontsteekt. De eeuwige Godheid moet Zichzelf bij de mens in het bewustzijn brengen. Ze moet hem inwijden in het mysterie van de liefde. Ze moet de kennis van Haar kracht en macht en van de verhouding van Haar tot de schepping en de schepselen dichter bij de mens brengen.

En dit geeft God er aanleiding toe om Zich in het woord aan de mens te openbaren. Maar nu staat het de mens vrij om dit woord aan te nemen, er dus aandacht aan te schenken en het na te leven of het af te wijzen. Maar het woord is het uiterlijk herkenbare goddelijke werkzaam zijn. Het is vorm geworden kracht van God. Het is uiterlijk verneembaar en toch innerlijk werkend. Het uiterlijk waarneembare is het vlees, het innerlijk werkzame is het bloed, dat waar leven betekent.

God brengt het woord nu onophoudelijk dichter bij de mens en wil door het woord de liefde in de mens oproepen tot werkzaamheid. Hij wil dat de mens het woord aanneemt en zijn best doet om daarnaar te leven. Daarnaar te leven betekent: liefde geven aan alle schepselen, die rondom je zijn. Hij wil dat de mensen met een hongerig hart Zijn vlees eten. Dat ze begerig het goddelijke woord in ontvangst nemen en er een hevig verlangen naar hebben om de goddelijke wil te vervullen. Dat ze het bloed drinken, de kracht, die naar hen toestroomt, zodra ze hongeren naar het woord.

Hij wil hun het ware leven geven door Zijn vlees en Zijn bloed. Want als ze Zijn woord in acht nemen, zijn ze in de liefde werkzaam en zodra ze liefde geven, ontvangen ze ook liefde, want nu nadert de eeuwige Liefde Zelf hen en vervult hun harten met haar aanwezigheid. En dan vindt de vereniging plaats, de communie. “Wie in de liefde blijft, die blijft in Mij en Ik hen hem”. En wie zijn hart opent, als Ik toegang verlang, die zal Mij in de hele overvloed in zich kunnen dragen. Mijn geest, Mijn kracht doorstroomt hem en hij is nauw met Mij verbonden. Zo nauw, dat hij van Mijn aanwezigheid kan spreken. Dat hij Mij geheel in zich opgenomen heeft, omdat hij de voorwaarden vervuld heeft, die hem Mijn aanwezigheid opleveren.

Alzo spreekt de Heer en Hij wil de mensen overeenkomstig de waarheid opheldering geven over hoe Hij Zijn woorden “Wie Mijn vlees eet en Mijn bloed drinkt”, begrepen wil hebben. Hij wil de mensen wijzen op de geestelijke communie, die alleen de vereniging met God betekent en die nooit door een uiterlijke daad vervangen kan worden. Zich in de diepste liefde aan God in eigendom geven en Hem deze liefde voor God bewijzen door werkzame naastenliefde, zal onvermijdelijk tot gevolg hebben dat God Zelf in volle liefde naar de mens overbuigt. Dat er een zalige vereniging plaatsvindt en goddelijke kracht de mens doorstroomt. Want de liefde zoekt de vereniging. De liefde van God en de liefde van de mens dringen opeen.

Maar deze gebeurtenis heeft geen uiterlijke handelingen nodig, want deze zijn alleen maar valse voorstellingen voor zover de mens de persoonlijke aanwezigheid van het hoogste Wezen, de eeuwige Godheid, afhankelijk maakt van buitengewoon misleidende uiterlijke handelingen, waarbij echter de innerlijke geest van de liefde volledig kan ontbreken en dan de aanwezigheid van de Heer geheel uitsluit. God ziet alleen maar de liefdesgraad van het menselijke hart, maar niet de door mensen toegevoegde vormen, die alleen maar tot gevolg hebben dat er meer aandacht geschonken wordt aan de vormen en deze des te vaker geheel zonder liefde uitgevoerd worden en de vereniging met God, de communie, dan nooit plaats kan vinden.

Verbonden zijn met de Heer is het heerlijkste wat de mens op aarde kan bereiken en dit wordt werkelijk maar heel weinig nagestreefd. Maar vaak wanen de mensen zich met Hem verbonden en zijn ze nog heel ver van Hem verwijderd, omdat het hen nog aan de liefde ontbreekt, die alleen de vereniging met God teweegbrengt. Maar wie in de vurigste liefde God zijn hart schenkt, wie voortdurend in liefde werkzaam is, die trekt onvermijdelijk de eeuwige Godheid tot zich en is door de liefde het nauwst met Haar verbonden, ook wanneer hij geen aandacht schenkt aan de uiterlijke vorm van een geestelijke verbinding. Want God kijkt naar de harten van de mensen en let niet op de vorm.

Amen