• Back

ZAŠTITNI ZID..... DUHOVNA BORBA..... KUŠNJE.....

Dobro, kad je usmjereno k Bogu, oko sebe podiže neku vrstu zaštitnog zida. A zlo se trudi taj zid srušiti i pritom se služi nečistim sredstvima..... bori se skriveno i često pod krinkom dobrote i pobožnosti. A tada valja biti duplo budan, kako bi to bilo prepoznato kao zlo.

Bogu nasuprotne snage ostaju u blizini čovjeka koji stremi Bogu i opažaju i najmanju mlakost čovjeka kako bi njegovo razmišljanje usmjerile na stvari koje su s onu stranu Božanskoga. I još ako je čovjek slab, tad prima (te) misli koje mu budu došaptavane, i njegovo razmišljanje više se ne kreće isključivo po duhovnom putu.

I tad čovjek mora sam sa sobom ući u borbu kako bi nadvladao te misli. Tek tad njegovo ga srce silnije nagoni k Bogu, jer duša osjeća pad kao nešto otežavajuće i trudi se toga osloboditi.

Ali svaka duhovna borba izražava se već s obzirom na pobjednika..... Ima li protivnik nadmoć, tada će čovjek težiti za vanjskim stvarima i zalagati će se za zemaljski uspjeh..... On će prekinuti duhovnu težnju i time dakle platiti danak svijetu.....

No ako je snaga Duha u njemu djelatna, onda ga zemaljske kušnje ne mogu promijeniti u njegovoj volji..... On je iznutra miran i fokusiran na cilj; on prezire to što mu se približava i što ga želi naginjati ka zemaljskom načinu razmišljanja; on je Bogu vjeran i time dakle za njega nema skretanja, njegova volja je uvijek i neprestano usmjerena u pravcu sjedinjenja s Bogom.....

Kušnjama se oduprijeti i nalaziti se u pojačanoj čežnji za Bogom predstavlja duhovni napredak. Taj čovjek si je dakle podigao zaštitni zid koji sprječava zlo da do njega dopre. On je osiguran protiv kušnji i prepoznaje sile koje ga pod maskom dobroga pokušavaju tlačiti.

Jer, njegova percepcija je istančana..... On će neprestano zamjećivati nečisto i protiv toga će se braniti; no oni koji se daju od strane toga zarobiti još su i sami nečisti, u srcima im je požuda za svijetom još prevelika i što im se približava sa lijepim riječima i gestama, toga neće biti svjesni kao lošeg i pogrešnog, tako da protivnik ima laku igru.

Ali ako je čovjek budan i Boga moli za pomoć, njegov će pogled postati izoštren, i on će postupati u skladu s Božjom voljom. Borba će za njega ostati neprestana, jedino što će biti manje osjetna, ako mu je težnja usmjerena k Bogu..... Međutim ta borba je od Boga dozvoljena, kako bi čovjek sam na tome iskušao svoju snagu, kako bi si snagu koja mu nedostaje izmolio od Boga, dakle kako bi u Njemu našao svoje utočište..... I tako će njegov stav prema Bogu uvijek biti presudan za to tko je pobjednik, dobro ili zlo.

AMEN

Scheidsmuur – Geestelijke strijd – Verleidingen

Het is als een scheidsmuur, die het goede rondom zich opbouwt, als zijn verlangen op God gericht is. Het kwaad probeert deze scheidsmuur weliswaar af te breken en het bedient zich daartoe van onzuivere middelen. Het strijdt in het verborgene en vaak onder de dekmantel van goedheid en vroomheid. En dan gaat het erom dubbel waakzaam te zijn, opdat het herkend wordt als het kwaad.

Van God afgekeerde krachten blijven in de nabijheid van de naar God strevende mens en nemen de minste onverschilligheid van hem waar om zijn denken naar zaken te leiden, die ver van het goddelijke af liggen. En nu hoeft de mens maar zwak te zijn en dan neemt hij de gedachten op, die hem toegefluisterd worden en zijn denken beweegt zich niet meer uitsluitend op geestelijke wegen. En dan moet de mens weer strijden met zichzelf, zodat hij deze gedachten overwint. Pas dan brengt zijn hart hem krachtiger naar God, want de ziel wordt de afvalligheid gewaar als iets wat haar bedrukt en probeert daar weer vrij van te komen.

Maar elke geestelijke strijd komt immers overeenkomstig de winnaar tot uiting. Als de tegenstander de overmacht heeft, dan zal de mens naar uiterlijke dingen streven en zich voor aards succes inzetten. Hij zal het geestelijke streven onderbreken en zodoende waardering op kunnen brengen voor de wereld. Maar als de kracht van de geest werkzaam in hem is, dan kunnen aardse verleidingen hem niet doen veranderen in zijn wil. Hij is innerlijk rustig en doelbewust. Hij veracht wat op hem afkomt en hem aanleiding zou kunnen geven tot aards denken. Hij blijft God trouw en zodoende bestaan er voor hem geen afleidingen. Zijn wil betreft te allen tijde de vereniging met God.

En het betekent geestelijke vooruitgang om tegen de verleidingen standgehouden te hebben en een toegenomen verlangen naar God te hebben. Deze heeft dus een scheidsmuur opgericht, die het boze ervan weerhoudt om tot hem te geraken. Hij is immuun voor verleidingen en herkent ook de krachten, die hem onder het masker van het goede proberen te kwellen. Want hij is heel gevoelig. Hij zal steeds het onzuivere gewaarworden en zich daartegen verweren. Maar degene die zich daardoor gevangen laat nemen, is zelf nog onrein. In zijn hart is het verlangen naar de wereld nog te groot en hij wordt zich niet bewust van het slechte en onware van wat hem met mooie woorden en vooruitzichten nadert en zo heeft de tegenstander gemakkelijk spel.

Maar als de mens waakzaam is en God om hulp vraagt, wordt zijn blik scherper en hij zal overeenkomstig de goddelijke wil handelen. Het blijft voor hem een voortdurende strijd, en niet zo voelbaar, als zijn verlangen God betreft. Maar de strijd wordt door God toegelaten, opdat de mens daar zelf zijn kracht aan test, opdat hij om de ontbrekende kracht vraagt, dus tot Hem zijn toevlucht neemt. En zo zal zijn standpunt ten aanzien van God altijd doorslaggevend zijn voor wat betreft wie de overwinnaar wordt: het goede of het kwade.

Amen