• Back

NAGONI PRED-STADIJA PRESUDNI SU ZA KARAKTER....

Sadašnja faza ljudskog postojanja približno je jednaka stanju duhovnoga u svakoj izvanjskoj formi, i doista će se suština [[(entitet, bit, postojanje)]] uvijek trebati boriti sa otporima, koji su u njoj još najmoćnije prisutni, tako da se čovjek u zemaljskom postojanju mora boriti protiv loših nagona u sebi. Oni su sada izuzetno snažno razvijeni, što više je postojanje [[(entitet, bit, suština)]] imalo priliku sebe iživljavati u pripremnom stadiju. Ti nagoni pred-stadija sada također otiskuju svoj pečat postojanju, odnosno, čovjek se sada mora posebno snažno boriti protiv takvih nagona.... dok čovjek koji je prethodno voljno izvršio svoj zadatak, i posljedično se već nalazi u izvjesnom stanju zrelosti, uživa lakši način života. Volja da služi, suštinu čini sukladno tome slobodnom, čak i ako je još zatvorena u jednom omotaču. A ova, sada neopiruća suština, oživljava jednu formu, koja čak i izvana već nosi obilježje voljnosti bića. Stoga će izvanjska forma uvijek biti takva, da se već otuda može zaključiti stupanj zrelosti duše. U utjelovljenju kao čovjek, sada će se udružiti uvijek takve duševne supstance koje imaju istu suštinu; odgovarajuće će sada biti i borbe na Zemlji, jer su ujedinjene mnoge duševne supstance i na biće utječu na potpuno isti način kao i u prijašnjoj formi. Što prije biće nauči prevladati svoje nedostatke, to manji će otpor ono pružati, i tako može već u pred-stadijima biti strpljivo, voljno i revno.... No ukoliko ono u sebi zadrži neki nagon, onda će i kao čovjek trebati jednako trpjeti pod njim, a to je presudno za njegov karakter.

AMEN

As filmagens das etapas preliminares determinam a personagem....

A fase atual da existência do ser humano é aproximadamente a mesma que o estado do espiritual em todas as formas externas e, de fato, o ser espiritual sempre terá que lutar com as resistências que ainda estão mais poderosamente presentes nela, de modo que o ser humano, portanto, tem que lutar contra os instintos malignos dentro de si mesmo na existência terrena. Estes estão agora extraordinariamente desenvolvidos, quanto mais a vontade tinha a oportunidade de desabafar numa fase preliminar. Estes instintos das etapas preliminares deixam agora também a sua marca na disponibilidade, ou seja, o ser humano tem agora de lutar com particular força contra tais instintos, enquanto que o ser humano goza de um modo de vida mais fácil, que já cumpriu voluntariamente a sua tarefa antes e, consequentemente, já se encontra num certo estado de maturidade. A vontade de servir torna a vontade correspondentemente livre, mesmo que ainda esteja encerrada numa concha. E esta disponibilidade, agora sem precedentes, animará uma forma que também no exterior já ostenta a marca da vontade do ser. A forma exterior, portanto, será sempre tal que já se pode concluir a partir dela o grau de maturidade da alma. Na encarnação como ser humano, tais substâncias anímicas sempre se unirão, que têm a mesma natureza; mas a luta sobre a Terra também será, por isso mesmo, pois muitas substâncias anímicas se unem e influenciam o ser exatamente da mesma forma que na forma anterior. Quanto mais cedo o ser aprender a superar suas deficiências, menos resistirá e assim já poderá ser paciente, disposto e ansioso nas etapas preliminares.... No entanto, se ele mantém um impulso em si mesmo, também terá que sofrer do mesmo que um ser humano, e isso determina o seu caráter.

Amém