• Back

ERUPCIJE.... - RAZNOLIKOST ZVIJEZDA....

Prirodni zakon primjenjiv na svemir.... je neuništivost svega u postojanju. Ništa ne može prestati postojati, namjesto toga, to se jedino uvijek može promijeniti u skladu sa Božjom voljom. A ova se promjena, zauzvrat, događa na način da nešto postaje nevidljivo kako bi se negdje drugdje opet pojavilo u vidljivom stanju. Ovaj zakon svojstven je čak najsitnijem djelu stvaranja, tako da prividna dezintegracija samo predstavlja transformaciju onog što je prethodno postojalo. Posljedično tome, čak velika djela stvaranja, takva poput zvijezda, mogu uzeti različite oblike; unatoč tome, ovaj se proces događa tijekom jednog izuzetno dugog vremenskog perioda, tijekom tisuća godina sukladno zemaljskom vremenu, tako da se oni nikada ne mogu promatrati od strane ljudi, u onoj mjeri koliko se tiče temeljne promjene djela stvaranja. Onda su erupcije pojedinačnih djela stvaranja uglavnom razlog za oblikovanje novih tvorevina od sličnih tvorevina manjih dimenzija. Ove nove tvorevine prikazuju iste karakteristike i sastav kao djelo stvaranja iz kojeg su potekle. Time, u susjedstvu sunca zvijezde uvijek postoje koje su istih supstanci i prirodni zakoni prikazuju njihovu srodnost sa samim ovim suncem. Sa svjetovnog gledišta, sunce prema tome ne može biti ništa drugo nego jedna beskrajno uvećana formacija istog sastava kao njezine okružujuće planete, pošto su ove djela stvaranja koja su potekla iz njega. Kao rezultat toga, sve ove zvijezde bi također trebale biti nastanjene sa istim bićima. Ali to je gdje ogromna razlika postaje očigledna. Ni jedno djelo stvaranja ne nastanjuje iste žive organizme kao drugo, i prema tome izvanjska struktura svake zvijezde se također razlikuje, i uvijek u odnosu na njezine žive stanovnike. A ovo, zauzvrat, također isključuje isti materijalni sastav.... Otud, jedino jezgra svake zvijezde je temeljna supstanca, izvanjski se pokrov, međutim, podudara sa živim bićima koja su joj dodjeljena. Sve što postoji u susjedstvu sunca je poteklo iz ovog sunca, to jest, bilo je izbačeno [[(ispljuvano)]] iz njega, ali od trenutka njegove neovisnosti je prisvojilo karakteristike koje se podudaraju sa živim bićima kojima će ovo djelo stvaranja služiti kao prebivalište. Beskrajno raznoliki stupnjevi zrelosti i dalje nesavršenih duhovnih bića također potrebuju beskrajno mnogo tvorevina različitih struktura, i u tome leži razlog za ranolikost zvijezda.

AMEN

Eruptions.... Diversidade das estrelas....

Uma lei natural aplica-se ao universo.... a indestrutibilidade do que é. Nada pode perecer, mas apenas mudar de acordo com a vontade de Deus. E esta mudança ocorre de tal forma que algo se torna invisível para aparecer visivelmente em outro lugar. Toda obra de criação, por menor que seja, traz dentro de si esta lei, de modo que a aparente decadência significa apenas uma transformação do que era antes. Portanto, mesmo grandes obras de criação como os corpos celestes podem assumir uma forma diferente, mas este é um processo que se estende por um imenso período de tempo, que requer milhares de anos de acordo com o cálculo do tempo terreno, e que portanto nunca pode ser observado pelo ser humano, na medida em que diz respeito a mudanças fundamentais em uma obra de criação. A maioria das erupções das obras individuais de criação são a causa de uma nova formação das mesmas criações em menor escala. Estas novas criações têm a mesma natureza e composição que o trabalho de criação de onde surgiram. Assim sempre haverá tais corpos celestes nas proximidades de um sol, onde os mesmos materiais e as mesmas leis da natureza mostram que eles pertencem a esse sol. Do ponto de vista terreno, o sol não pode ser nada mais do que uma estrutura infinitamente aumentada da mesma natureza que os planetas que o rodeiam, uma vez que são obras de criação que dele emergiram. Consequentemente, todos esses corpos celestes também teriam de ser animados pelos mesmos seres. Mas aqui as diferenças mais enormes tornam-se perceptíveis. Nenhuma obra de criação contém os mesmos seres vivos que a outra, e consequentemente a composição externa de cada corpo celeste é diferente, sempre adaptada aos seres vivos que a habitam. E isto mais uma vez exclui uma composição idêntica em termos de relação material.... Assim, apenas o núcleo de cada estrela é um material básico, mas a casca exterior é moldada de acordo com os seres vivos a ela atribuídos. Tudo nas proximidades de um sol emergiu desse sol, ou seja, foi ejetado por ele, mas desde o momento de sua independência assumiu a natureza que corresponde aos seres vivos para os quais essa obra de criação deve se tornar uma estada. Os graus de maturidade infinitamente diferentes do espiritual ainda imperfeito também exigem infinitamente muitas criações de composição diferente, de modo que aí já reside a razão da diversidade dos corpos celestes.

Amém