• Back

DAR GOVORENJA I NJEGOVO ISPRAVNO KORIŠTENJE....

Dar govorenja je Bog često uskratio čovjeku, kako bi ga učinio malenim i skromnim, jer će iznimno dobro razvijen dar govorenja čovjeka ponajčešće učiniti oholim (bahatim). To je također djelo protivnika, da on rječitog čovjeka često čini poslušnim svojoj volji, i on ga onda koristi kao zastupnika svega onoga što je usmjereno protiv Boga. Jer, dobar govornik će pronaći znatno više sljedbenika nego čovjek kojemu nedostaju riječi da objavi svoje mišljenje. Šutljiv čovjek će, naprotiv, većinom biti dublji u razmišljanju, i stoga će i Čista Istina od ovoga biti lakše prepoznata, dok rječit čovjek više površno govori o svemu što ga pokreće, te budući da on sam sebe rado sluša govoriti, svoju rječitost koristi za to da opširno govori o sporednim stvarima, stoga se njegovom govoru ne treba pripisivati nikakva posebna vrijednost. Kod takvih se ljudi često susreće samoljublje, i stoga oni također nikada neće prihvatiti mišljenje drugog čovjeka, nego će biti zadovoljni jedino ako je njihovo mišljenje (pogled) priznato. I zato oni neprestano govore, za vlastito zadovoljstvo, a da bližnjima kroz to ne prenose nešto vrijedno. Ako bi oni htjeli koristiti njihov dar govorenja govoreći za Gospodara, šireći Kristovo Učenje, i pomažući zalutalim dušama doći na pravi put, onda bi oni ispravno koristili Božji dar, i to bi donijelo jedino blagoslov za čovječanstvo i za samog govornika. No, baš o tome takvi ljudi žele malo čuti, i oni su radije spremni govoriti protiv onoga što je Božja volja; jer gdje se prepriječi samoljublje, tamo nedostaje spoznaja Istine, i oni su stoga slabe vjere, zbog čega oni ni ne mogu uvjereno zastupati ono što oni sami se razumiju, stoga ni ne vjeruju. Otuda Bog mora probuditi ljude i pokloniti im Dar govorenja, da oni istupaju (zalažu se) za Njega i Njegovo Ime, i ispovijedaju Božje djelovanje u svijetu. A ovi će govoriti prema Njegovoj volji, oni će se boriti mačem svojih usta, i njihov Dar govorenja će ljude uvjeriti, jer više ne govori oholost iz onoga koji govore Objavu Božje volje, nego je mudrost ovih bila primljena u najdubljoj poniznosti srca. I stoga vrijednost izgovorene Riječi treba prepoznati po tome da li iz govornika govori poniznost ili oholost, i sukladan tome će biti i učinak na bližnje. Slijepi i neuki će prihvatiti govor oholog, no, oni koji vide, kojima već svijetli svjetlo Duha, prepoznat će Božansku Istinu, kada im je ona ponuđena od govornika voljnog služiti Bogu. Želi li čovjek prenijeti Božju Riječ bližnjima, onda će on moći govoriti kao anđeoskim jezikom, njemu kao da će riječi biti položene u usta, i on će biti sposoban poput najvećih govornika izgovarati riječi, i s punom snagom uvjerenja zastupati to što on govori ljudima. I stoga Dar govorenja može služiti za to da izrazi došaptavanja protivnika, no on također može biti Dar milosti, da predstavlja (zastupa) Božansku mudrost. Ali znak raspoznavanja oba govornika će biti Ljubav za bližnje ili samoljublje.

AMEN

Dar Discurso e Aplicação Correcta....

Deus tem muitas vezes negado ao ser humano o dom da fala, a fim de torná-lo pequeno e modesto, pois um dom de fala excepcionalmente bem desenvolvido também normalmente tornará o ser humano arrogante. Esta é também uma obra do adversário, que muitas vezes torna a pessoa eloqüente submissa à sua vontade e depois a usa como representante de tudo o que é dirigido contra Deus. Para um bom orador encontrará muito mais seguidores do que uma pessoa que não tem palavras para expressar a sua opinião. Por outro lado, a pessoa a quem faltam palavras geralmente pensará mais profundamente e assim a pura verdade também será mais facilmente reconhecida por ele, enquanto a pessoa eloquente falará mais superficialmente sobre tudo o que o move e, como gosta de se ouvir falar, usará a sua eloquência para falar divagadamente sobre trivialidades, não sendo assim de nenhum valor particular os seus discursos. É frequente encontrar um certo amor-próprio em tais pessoas e, portanto, elas também nunca aceitarão a opinião de outras pessoas, mas apenas ficarão satisfeitas quando a sua opinião for reconhecida. E por isso falam incessantemente, para agradar a si mesmos, mas sem assim transmitirem nada de valor aos seus semelhantes. Se quisessem usar o dom da oratória falando pelo Senhor, espalhando os ensinamentos de Cristo e ajudando as almas erradas no caminho certo, então usariam corretamente o dom de Deus e isso só traria bênçãos para a humanidade e para o próprio orador. Mas é precisamente disso que essas pessoas querem ouvir pouco, e estão mais dispostas a falar contra o que é a vontade de Deus; pois onde o amor-próprio é representado falta o reconhecimento da verdade, e por isso têm pouca fé, razão pela qual também não podem representar com convicção o que elas próprias não entendem, e por isso também não acreditam. E por isso Deus tem que despertar as pessoas e dar-lhes o dom da fala para que elas se levantem em seu nome e confessem a atividade de Deus no mundo. E estes falarão segundo a Sua vontade, lutarão com a espada da sua boca, e o seu dom de falar convencerá as pessoas porque a arrogância já não fala daqueles que anunciam a vontade divina, mas a sua sabedoria foi recebida na mais profunda humildade de coração. E assim o valor da palavra falada pode ser reconhecido pela humildade ou arrogância que fala do orador, e consequentemente o efeito sobre os outros seres humanos também será. O cego e o ignorante aceitarão o discurso do orador arrogante, mas o vidente, a quem a luz do espírito já brilha, reconhecerá a verdade divina, se ela lhes for oferecida por oradores dispostos a Deus. Se uma pessoa quiser transmitir a Palavra de Deus aos seus semelhantes, será capaz de falar como se falasse com as línguas dos anjos, as palavras serão colocadas na sua boca, por assim dizer, e será capaz de falar como os maiores falantes e representar com plena convicção o que está a dizer às pessoas. E assim o dom da fala pode servir para reproduzir os sussurros do adversário, mas também pode ser um dom divino da graça para representar a sabedoria divina. E a característica de ambos os oradores será o amor pelo próximo ou o amor-próprio....

Amém