• Back

UTJECAJ PRINCA LAŽI NA LJUDSKO RAZMIŠLJANJE....

Gledajte na ponašanje covjecanstva. Ono je dominirano duhom laži i ovo uzrokuje neopisivu pomutnju. Ljudsko razmišljanje ce sebe udaljavati sve dalje od Istine, jer ljudsko bice mentalno prihvaca laž i nema nacina prepoznati je kao takvu, i stoga ce emocionalni život osobe takoder biti zaveden u stranu. Razumljivo je prema tome da se naslaga oko ljudske duše nastavlja podebljavati, time osoba sebe udaljava sve više i više od Istine buduci duh u njemu ne može sebe izraziti, to jest, duša je nesposobna primiti duhovne Istine. Cim se razmišljanje osobe zaputi u pogrešnom pravcu glas Duha se postepeno utišava sve dok se, na kraju, on više ne može cuti. Rezultat je ljudska rasa koja živi u potpunom neznanju, koja stremi spram kompletno drugacijih ciljeva nego su ih oni pocetno trebali ostvariti. Otud, zemaljski je život u cjelosti neuspješan, jer sve dok ljudsko bice živi u pogrešci on se okrece sili od koje bi trebao sebe razdvojiti. Bogu-protivna sila naknadno koristi ovu naklonjenu volju i opredjeljuje bice pociniti Bogu-protivne akcije kako bi uništio sve spone i bice u potpunosti podjarmio. I ovo stanje medu covjecanstvom se sada može jasno prepoznati. Zemaljski je život življen totalno neovisno od Boga, ljudi samo rijetko misle o Jednome iz Kojeg je sve poteklo.... ili se svaka misao koja se odnosi spram duhovnih stvari tjeskobno cuva u tajnosti. Bog više nije javno ispovijedan [[ (priznat) ]], pod uvjetom da se o Njemu uopce i razmišlja. Sve ovo su vidljivi znaci sila koje su neprijateljske spram Boga, jer njihov utjecaj raste sve snažnijim što slabija ljudska rasa postaje. I buduci ljudsko bice nastavlja sebe udaljavati sve dalje od vjecnog Božanstva, njegova snaga da se odupre zlom utjecaju se sve više i više umanjuje. Namjesto toga, on prima snagu od Bogu-protivne sile koja ga podupire u svim zemaljskim poduzimanjima. Stoga je zemaljski uspjeh uvijek zajamcen kroz ovu spomenutu snagu a zemaljski uspjeh, zauzvrat, doprinosi spram kompletnog razdvajanja od Boga, jer ljudsko bice više ne treba Božansku snagu, posljedicno tome on isto tako više ne zaziva Boga nego Ga nijece.... I to je nakana protivnika [[ (Sotona) ]] da otudi ljudsko bice kompletno od razmišljanja o Bogu, jer onda ce on imati apsolutnu kontrolu nad njime. On je postao pobjednik nad bicem koje je moralo odluciti kome je ono željelo dozvoliti pobjedu. Ono je odabralo Božjeg protivnika i stoga je hodalo njegovom zemaljskom stazom u jednom potpuno pogrešnom pravcu.

Ipak Bog nece dopustiti da ova bica padnu.... On ce im osigurati dokaz da je sve zemaljsko što je vrijedno stremljenja takoder podredeno Njegovoj moci.... da On to može uništiti ako se to podudara sa Njegovom voljom. On ni u kojem slucaju ne uništava slucajno i bez cilja što ljudsko bice smatra poželjnim, ali ovo djelo uništenja [[ (misli se na udarac nebeskog tijela u Zemlju i katastrofalne posljedice toga) ]] ce, duhovno gledano, takoder biti od velike prednosti za nebrojena bica. Ipak ljudi koji ne prepoznaju njegovo vrloduboko znacenje ce biti teško pogodeni njime, jer oni ce izgubiti sve što je, do sada, predstavljalo njihov cijeli život. I još jednom oni se suocavaju sa odlukom.... stremiti iznova istome ili prepoznati prolaznost toga i prikupiti vjecna vlasništva za sebe same. Jer u trenutku uništenja protivnik gubi moc, i ako osoba prepozna nemocnost potonjeg prilika je pružena da on može prepoznati drugog Gospodara iznad sebe i okrenuti se k Njemu [[ (Matej 6:24) ]]. Zemaljsko vlasništvo je udio zle sile jer ono sadrži neiskupljene duhovne supstance, i ljudsko bice ne bi trebao žudjeti ono što je bilo njegovo mjesto boravka jedno beskonacno vrijeme prije.... on ne bi trebao stremiti spram neceg za što su mu trebala beskrajna vremena da nadvlada.... I stoga ocigledna bezvrijednost toga njemu mora biti dokazana, tako da ce se on okrenuti od toga i spram onog što ce ga pratiti nakon ovog života na Zemlji. On se mora odreci zemaljske materije i žudjeti duhovne stvari, onda ce on takoder nadvladati konacnu formu i osloboditi sebe od svakog okova. Medutim, duhovne stvari nastavljaju postojati i prema tome pripadaju carstvu Istine.... Svjetovne su stvari, medutim, prolazne, stoga one pripadaju carstvu tame, neistini, jer ona jedino zaklanja nezrelu duhovnu substancu koja ne prepoznaje Istinu i prema tome je bila prognana [[ (u materiju) ]]. Posljedicno, ljudsko bice ne može nikada upoznati Istinu sve dok on žudi zemaljska dobra i, baš zbog ove žudnje, dozvoljava i prepušta vlast [[ (moc) ]] princu laži. I sve dok on stremi za zemaljskim vlasništvima i, baš zbog ove žudnje, on ce biti dominiran od strane laži, i njegovo razmišljanje mora biti obmanuto, jer princ laži pokušava najprije izvršiti utjecaj na covjekove misli i kompletno ga udaljiti od Istine. Prema tome, stanje ljudi je izuzetno alarmantno i može jedino biti popravljeno ako Bog Osobno slomije moc protivnika uništavajuci zemaljska vlasništva.

AMEN

Influência do Príncipe das Mentiras no Pensamento das Pessoas....

Olha para o comportamento da humanidade. É dominado pelo espírito da mentira, e isso causa confusão sem nome. O pensamento humano distanciar-se-á cada vez mais da verdade, pois o ser humano aceita mentalmente a mentira e não tem juízo próprio para reconhecê-la como tal, e assim a vida de sentimento do ser humano também será desviada. E agora é compreensível que a capa em torno do espiritual no ser humano se engrosse cada vez mais, assim o ser humano se afasta cada vez mais da verdade, uma vez que o espírito nele não pode se expressar, ou seja, a alma é incapaz de receber verdades espirituais. Assim que o pensamento do ser humano toma a direção errada, a voz do espírito torna-se cada vez mais suave e finalmente não é mais ouvida. O resultado é uma humanidade completamente ignorante que luta por objectivos completamente diferentes daqueles que lhe foram originalmente atribuídos. E a mudança terrena é, portanto, inteiramente sem resultado, pois enquanto o ser humano caminha em erro ele se volta para a força da qual ele deveria se separar. Agora o poder oposto de Deus usa a vontade voltada para ele e determina o ser para ações que são dirigidas contra Deus para destruir todos os laços e para fazer o ser completamente sujeito a si mesmo. E este estado é agora notavelmente reconhecível entre a humanidade.... A vida terrena é vivida de forma completamente independente de Deus, só Ele raramente é pensado de Quem tudo originou.... ou cada pensamento que se aplica ao espiritual é ansiosamente mantido em segredo. Deus não é mais conhecido publicamente, na medida em que Ele ainda é pensado. Todos estes são sinais visíveis do funcionamento das forças hostis a Deus, pois a sua influência é tanto mais forte quanto mais impotente é o ser humano. E como o ser humano se distancia cada vez mais da Deidade eterna, sua força para resistir à influência maligna também diminui. Por outro lado, a força vem a ele do contra-poder de Deus e o apóia em todos os empreendimentos terrenos. Assim, o sucesso terreno é sempre garantido precisamente por esta força e, uma vez mais, o sucesso terreno ainda contribui para o desprendimento total de Deus, pois o ser humano já não precisa da força divina, pelo que também não invoca Deus, mas nega-O.... E essa é a intenção do adversário de afastar completamente o ser humano dos pensamentos de Deus, pois então ele o terá completamente sob seu controle. Ele se tornou o vencedor sobre o ser que era livre para escolher a quem queria conceder a vitória. Decidiu a favor do adversário de Deus e assim inverteu completamente o seu caminho terreno.... No entanto Deus não deixa estes seres caírem.... Ele quer dar-lhes a prova de que tudo aquilo por que vale a pena lutar na Terra também está sujeito ao Seu poder.... de que Ele pode destruí-lo se corresponder à Sua vontade. Não é de modo algum a destruição casual daquilo que parece desejável ao ser humano, mas esta obra de destruição, espiritualmente falando, será também da maior vantagem para inúmeras entidades. Mas as pessoas que não reconhecem o profundo significado disso serão profundamente afetadas por isso, pois perderão tudo o que até agora tem sido o seu propósito na vida. E agora, mais uma vez, eles são confrontados com a decisão de lutar pelo mesmo novamente ou de reconhecer a sua transitoriedade e agora reunir bens imperecíveis. Pois no momento da destruição o adversário perde o poder, e se o ser humano reconhece a sua impotência, é-lhe dada a possibilidade de reconhecer outro Senhor sobre ele e de se voltar para Ele. Os bens terrenos são uma parte do poder do mal, pois contêm substâncias espirituais não redimidas, e o ser humano não deve desejar aquilo que tem sido a sua morada para as eternidades.... ele não deve lutar por aquilo que o levou infinitas vezes para superar.... E assim a inutilidade disso deve ser-lhe evidentemente provada, para que se afaste dela e se volte para aquilo que vem depois dele, depois da vida na Terra. Ele deve desistir do terreno e desejar o espiritual, então ele também superará a última forma e se libertará de cada grilheta. Mas o espiritual é algo que permanece e, portanto, pertence ao reino da verdade. As coisas terrenas, pelo contrário, são passageiras, portanto pertencem ao reino das trevas, da mentira, pois só abrigam substâncias espirituais imaturas que não reconhecem a verdade e, portanto, foram banidas. E assim o ser humano nunca poderá permanecer na verdade enquanto desejar bens terrenos e conceder poder ao príncipe da mentira precisamente através desse desejo. E ele será dominado pela mentira enquanto se esforçar pelo bem terreno, e ele tem que pensar errado, pois o príncipe da mentira primeiro tenta influenciar o pensamento do ser humano e afastá-lo completamente da verdade. E, portanto, o estado das pessoas é extremamente alarmante e só pode ser remediado se o próprio Deus quebrar o poder do adversário, destruindo os bens terrenos....

Amém