• Back

ODREÐIVANJA PROVIDNOSTI SU BOŽANSKA VOLJA.... GARANCIJA ZA NAJVIŠU ZRELOST....

Volja je Gospodnja da sve što živi sebe podredi Njegovim zakonima, posljedicno tome ništa se ne može dogoditi što nije u skladu sa Božanskom voljom sve dok se to tice dogadaja koji od strane Providnosti afektiraju covjeka u svrhu unutarnjeg doživljaja. Volja ljudskog bica se ne može nikada suprotstaviti Božanskoj volji, on nece nikada uspjeti u poništavanju ili mijenjanju onog što je Bog odredio, jer takvo nešto nije unutar njegove moci (Matej 5:36). Volja ljudskog bica se mora uskladiti sa time, on se ucinkovito mora složiti cak ako to ne korespondira sa njegovom voljom, buduci ova prisila predstavlja njegovu garanciju da bude u stanju ostvariti najviši cilj, to jest, njemu je na taj nacin dana svaka prilika spram višeg razvoja.... Unatoc tome, da li se on time okoristi ili ne potpuno zavisi o njegovoj volji. Ali da je ljudsko bice bilo sposobno oblikovati svoju vlastitu sudbinu ova garancija mu ne bi bila dana, jer on nema ideje o tome što njegov duh potrebuje i na koji ga nacin može osloboditi. Prema tome, Bog Osobno odlucuje sudbinu svake pojedinacne osobe i ureduje ju tako da se Njegova volja ne može osujetiti zbog nedostatka razumijevanja ili buntovnicke volje. I tako Božanski Stvoritelj demonstrira sa Njegovim zakonima naj-ljubav-niju brigu za Njegove žive tvorevine; Njegova mudrost prepoznaje stanje svakog pojedinca i On uvijek smjera podariti svima najbolja moguca sredstva kroz odredivanja Providnosti koja osiguravaju duhovni napredak.

Cinjenica da toliko puno mogucnosti ostane neiskorišteno nije zbog volje Stvoritelja nego je u potpunosti zahvaljujuci ljudskom bicu ako on obraca premalo pažnje na njegov unutarnji život. Ipak ovoj bi osobi takoder mogao biti podaren drugaciji život ali on ga nikada ne bi iskoristio za dobrobit njegove duše, prema tome on nikada ne treba smatrati da je nezrelo stanje njegove duše rezultat njegove zemaljske sudbine.... Jer cak da mu je Bog dao slobodu da oblikuje njegovu vlastitu sudbinu on bi ostao na istom stupnju buduci njegova volja ne stremi ka usponu. Isto važi za one entitete koji, u potpunom posjedu njihove volje, nastanjuju svijet onostranog i koji su prema tome oslobodeni od svakog zemaljskog tereta. Oni su, takoder, predmetom izvjesnog zakona kojem se moraju podrediti. Ako su savršeni, oni mogu jedino željeti ono što je Božja volja.... A u stanju nesavršenstva, sudbina bica u onostranom je, kao i u zemaljskom životu, njima dodijeljena tako da ce navjerojatnije doprinijeti spram dušina procišcavanja, realizacije i napretka. Još jednom, Božanska volja se primjenjuje, i još jednom je ostavljeno na njima da sebe podrede, to jest, njihovu volju, Božanskoj volji ili da joj se odupru, ali oni nikada ne mogu promijeniti ovu volju ili ju uciniti neucinkovitom. Jedna volja vlada sv(akim)e.... Sve što sebe podredi ovoj volji samo od sebe [[(ili ‘bez prisile’) ]]je iskupljeno.... ipak prokleta su ona bica koja se žele protiviti Božanskoj volji.... Jer ova ce namjera jedino završiti sa njihovom propašcu. Božanska se volja ne može nikada iskljuciti. Cak gdje je ljudska volja na djelu i ostvaruje stvari koje su protivne Božanskoj volji, to je jedino sa Božjim dopuštenjem da to ljudsko djelo uspije kako bi se na taj nacin donijela pomoc duši u duhovnoj nevolji, s obzirom da se nikada ništa ne bi moglo dogoditi što bi bilo potpuno protiv Njegove volje. Jer Njegova mudrost, ljubav i svemoc odlucuju sve što se dogada.... A ova mudrost, ljubav i svemoc jedino žele što je najbolje za svako od Njegovih stvorenih bica.... I prema tome je nemoguce za ijedno bice da se suprotstavi ovoj volji. Jedino je oblikovanje njegove duše ostavljeno bicu da se njime samo pozabavi [[(ili ‘rukovodi’; ili ‘nadgleda’)]].... Ovo ni najmanje nije prisiljeno od strane Stvoritelja, i tako bice može koristiti svoju slobodnu volju u skladu sa njegovim vlastitim nahodenjem.

AMEN

Fates divine will.... Garantia de maior maturidade....

É da vontade do Senhor que tudo o que vive se subordine às Suas leis, e assim nada pode acontecer que não carregue nele a vontade divina, no que diz respeito a processos que ocorrem fatalmente nas pessoas com o propósito de experiência interior. A vontade do ser humano nunca poderá se opor à vontade divina, nunca conseguirá anular ou mudar o que Deus determinou, pois isso não está em seu poder. A vontade do ser humano tem que se submeter, ele tem que concordar até certo ponto, mesmo que isso não corresponda à sua vontade, pois essa compulsão significa uma garantia para que ele possa alcançar o objetivo mais alto, ou seja, todas as possibilidades de desenvolvimento superior são dadas a ele através dela. Se ele os usa, no entanto, é inteiramente a sua vontade. Se, porém, o ser humano fosse capaz de moldar o seu próprio destino, então essa garantia não lhe seria dada, pois lhe falta todo o conhecimento sobre o que falta ao seu espírito e em que forma a libertação lhe pode ser dada. Assim, o próprio Deus determinou o destino de cada indivíduo e o organizou de tal forma que a Sua vontade não pode ser violada por falta de compreensão ou de vontade de rebelião. E assim o Criador divino expressa com Suas leis o mais amoroso cuidado pelas Suas criaturas; Sua sabedoria reconhece o estado de cada indivíduo e Ele sempre tenta proporcionar a todos a maior ajuda possível através do destino, o que garante o progresso espiritual. O fato de muitas oportunidades não serem aproveitadas não se deve à vontade do Criador, mas apenas ao próprio ser humano, se ele prestar muito pouca atenção à sua vida de alma. No entanto, esta pessoa também poderia receber a vida de outra forma, nunca a usaria para a salvação da sua alma, por isso nunca deveria considerar o seu estado imaturo de alma como uma consequência do seu destino terreno..... Pois mesmo se Deus quisesse dar-lhe a liberdade de moldar ele mesmo esse destino, ele permaneceria no mesmo nível, já que sua vontade não luta para cima. O mesmo se aplica aos seres que, em plena posse da sua vontade, animam o mundo do além e são, portanto, independentes de todo o peso terreno. Também a eles é dada uma certa lei à qual se devem submeter. Se são perfeitos, só podem querer o que Deus quer.... E no estado de imperfeição os seres do além, assim como na vida terrena, receberão o seu destino, de modo a melhor contribuir para a purificação, realização e avanço da alma. Assim, somente a vontade divina se aplica novamente, e mais uma vez cabe a eles se subordinarem, ou seja, à sua vontade, à vontade divina ou se oporem a ela, mas nunca poderão mudar essa vontade ou torná-la ineficaz. Um irá governar tudo.... Tudo é redimido que se submete a esta vontade por si mesmo.... mas os seres são condenados que querem combater a vontade divina.... Pois esta intenção só vai acabar em ruína. Nunca o divino poderá ser eliminado. Mesmo onde a vontade do ser humano está em ação para realizar coisas que contradizem a vontade divina, é novamente apenas a permissão de Deus, a fim de trazer a salvação das almas da angústia espiritual novamente, mas nada poderia acontecer que fosse inteiramente contra a Sua vontade. Pois a Sua sabedoria, amor e onipotência determinam tudo o que acontece.... E essa sabedoria, amor e onipotência só quererão o melhor para cada um dos seres criados por Ele.... E, portanto, nenhum ser será capaz de se opor a essa vontade. Só a formação espiritual é gratuita para cada ser.... O Criador não exerce a mínima compulsão sobre ele e, portanto, o ser pode usar seu livre arbítrio a seu próprio critério....

Amém