• Back

PODLAGANJE VOLJE.... BUĐENJE BOŽJEG DUHA....

Onaj Koji djeluje u tebi prepoznaje tvoju volju, a duh ju treba ako se želi objaviti i njegovom djelovanju se ne pruža otpor. Sav duh teži da probije omotač, i ako mu je to pošlo za rukom, onda on stremi u visinu.... Čovjekova volja je taj omotač, koji ga tako često drži zatočenoga, ako se on opire svemu duhovnom.... I Božanskom duhu u čovjeku je onda neizrecivo teško da bude zamijećen. E sad, ako se volja podredi Božanskom duhu, onda je slomljen sav otpor i omogućen viši razvoj čovjeka ili njegove duše. I tako se prije svega volja mora pokloniti [[(saviti)]].... Volja mora postati slaba i podatna kako bi duh mogao ovladati njome, dok je s druge strane ranije volja u svim tjelesnim žudnjama bila jaka i nepodatna....

A sada snaga volje mora biti usmjerena samo duhovnom, sve što kroz volju čovjeka nastaje mora biti upravljano od duha, i onda će svaki postupak, svaka misao i svaka riječ uvijek svjedočiti o duhovome, i sve tjelesne želje stupiti će u pozadinu. Pa je tako volja čovjeka postala podređena Božjoj volji, duh iz Njega time je oslobođen, tako da se može razviti do ogromne aktivnosti. A ta aktivnost duha prostire se na najrazličitije poduke, koje su čovjeku sada dane na razne načine.

Sve poduke, koje Duh Božji u čovjeku njemu diktira, su pomno odabrane i u sebi sadrže najčišću Istinu, i ništa nije dano bez plana ili svrhe, nego je pažljivo pripremljeno i dano s određenom namjenom. I što se jednome čini strano i neprihvatljivo, drugome je odmah razumljivo, a to ima svoje objašenjenje u stupnju zrelosti ili Ljubavi onoga koji ispituje takve Božanske duhovne darove.

A to je opet tako lako objašnjivo, pošto su okovi duha u čovjeku koji ljubi još samo jako slabi, da Božanske pošiljke te slabe okove mogu rasturiti pa tako duh dolazi u dodir s duhom. I tako si nikada oštrina razuma neće podrediti tamničara duha.... volju.... nego dobrota i Ljubav srca, a pošto su dobrota i Ljubav Božanske, volja će se povinovati Božanskome i tako osloboditi duh. A oslobođeni duh vine se u visine.... On napušta dotadašnju suženost i onda se kreće u svoj slobodi....

Od onda nadalje je u živahnoj aktivnosti i čovjeka potstiče na Ljubav, pošto on i sâm Ljubav prepoznaje kao izvor svega duhovnoga.... On je samo u Ljubavi istinski sposoban za život, i gdje se on izražava Ljubav već mora biti ukorijenjena u srcu čovjeka, pošto inače ne može doći do misaone razmjene pa ni čovjek ne bi bio prijemčiv za nju, jer uvijek se duh mora obraćati duhu, nikada se duh ne može izražavati čovjeku čiji duh je još čvrsto svezan krivom voljom, znači neprobuđen je....

Misaoni prijenosi kao šuplji zvuk prolazili bi pored ušiju takvog jednog čovjeka. I zato je volja čovjeka prvo potrebna da bi mogao primati.... Volja koja je do tada bila previše u svjetovnom mora biti žrtvovana i namjesto nje mora osnažiti sveta volja koja traži vezu sa božanstvenošću.... Ona mora podrediti sve protivničko i bezuslovno se podložiti Božanskoj volji, time i duh postaje živ i zemaljskom čovjeku prenosi ono što je njemu na blagoslov....

AMEN

Onderwerpen van de wil – Opwekking van de geest van God

Degene, die in jou werkt, herkent jouw wil en de geest heeft deze wil nodig, als hij zich bekend wil maken en als er aan zijn werkzaam zijn geen tegenstand geboden wordt. Elke geest probeert het omhulsel te doorbreken en als dit hem gelukt is, streeft hij naar de hoogte. Dat omhulsel, dat hem heel vaak gevangenhoudt, is de wil van de mens, als deze mens zich tegen al het geestelijke verzet. En dan is het voor de goddelijke geest in de mens onnoemelijk moeilijk om zich op te laten merken.

Maar als nu de wil zich aan de goddelijke geest onderwerpt, dan is alle tegenstand gebroken en is de opwaartse ontwikkeling van de mens of diens ziel gewaarborgd. En daarom moet de wil eerst buigen. De wil moet zwak en meegaand worden, opdat de geest het kan beteugelen, terwijl de wil daarentegen tot nog toe in al het lichamelijke verlangen sterk en onbuigzaam was.

Maar nu moet de kracht van de wil alleen het geestelijke betreffen. Alles, wat door de wil van de mens tot stand gebracht wordt, moet alleen maar door de geest in hem geleid worden en dan zal elke handeling, elke gedachte en elk woord alleen maar van het geestelijke getuigen en alle lichamelijke wensen zullen op de achtergrond geplaatst worden. En zo wordt de wil van de mens ondergeschikt aan de wil van God. De geest uit Hem komt daardoor vrij, zodat hij een buitengewone werkzaamheid aan de dag kan leggen. En deze werkzaamheid van de geest betreft de meest uiteenlopende onderrichtingen, die nu op velerlei manieren aan de mensen aangeboden worden.

Alle onderrichtingen, die de geest van God aan de mens voorschrijft, zijn zowel in opbouw als qua conclusie zorgvuldig uitgekozen en garandeert inhoudelijk de zuiverste waarheid. En het wordt niet zonder enig plan of zonder doel aangeboden, maar zorgvuldig voorbereid en met een bepaald doel gegeven. En wat voor de één ongewoon en onaannemelijk lijkt, valt voor de ander onmiddellijk te begrijpen. En dit heeft zijn grondslag in de rijpheidsgraad of liefdesgraad van degene, die zulke goddelijke gaven van de geest onderzoekt.

En dit is weer gemakkelijk te verklaren, omdat de boeien van de geest van een liefdevol mens nog slechts zwak zijn, zodat goddelijke zendingen deze zwakke boeien kunnen verbreken en zodat de geest dus de geest vindt. En daarom zal de gevangenbewaarder van het verstand, wat de wil is, zich nooit door de scherpte van het verstand, maar door de goedheid en liefde van het hart onderwerpen. En omdat de goedheid en liefde goddelijk is, zal de wil zich voor het goddelijke buigen en zo de geest bevrijden.

En een bevrijde geest zweeft omhoog. Hij verlaat de huidige nauwheid en beweegt zich nu in alle vrijheid. Hij is voortaan actief werkzaam en spoort de mensen tot liefde aan, omdat hijzelf de liefde als uitgangspunt van al het geestelijke herkent. Hij is enkel waarachter levensvatbaar in de liefde en waar hij zich uit, moet de liefde al wortel geschoten hebben in het hart van de mens, omdat anders een geestelijke uitwisseling niet plaats kan vinden en de mens om deze reden ook niet in staat zou zijn om te ontvangen, want steeds moet de geest tot de geest spreken. Nooit kan een geest zich uiten tegenover een mens, wiens geest zich nog in de vaste boeien van de verkeerde wil bevindt, dus nog niet gewekt is. De geestelijke overdrachten zouden als lege klanken aan de oren van zulke mensen voorbijgaan.

En daarom is in de eerste plaats de wil van de mens nodig om te kunnen ontvangen. De huidige wil, die buitensporig op het wereldse gericht is, moet opgeofferd worden en in deze plaats moet de heilige wil, die de verbinding met de Goddelijkheid zoekt, sterk worden. Hij moet alles, wat van de tegenstander komt, onderdrukken en zich onvoorwaardelijk aan de goddelijke wil onderwerpen. En dus zal ook de geest actief worden en aan de mensen op aarde geven, wat voor hen tot zegen is.

Amen