• Back

ZEMALJSKI POSJED I SAMOLJUBLJE....DUHOVNI POSJED I LJUBAV PREMA BLIŽNJEMU....

Djelovanje u Ljubavi će uvijek biti široko polje aktivnosti, neprestano ćete se moći vježbati u tome samo ako je vaša volja naklonjena vječnom Božanstvu. Po punini neljubavnosti među ljudima moći ćete i prepoznati koliko se duh čovjeka udaljio od Božje svijesti..... Kako on uvijek samo traži zadovoljavanje svoga “ja” i sva ljubav za koju je sposoban je usmjerena tom ja. I iz te samo-ljubavi uvijek proizlazi samo zlo..... Ovisnost o tome da se sve zamislivo posjeduje za sebe je uzrok svim porocima i manama koje se tada lijepe za takav jedan život samoljublja.

Primjećujete to već na jednostavnom procesu umnažanja dobara. Čovjek će se uvijek samo truditi da zadobije za sebe sve ono što mu se čini poželjno, i ne preže ni od korištenja sredstva za stjecanje koja povrjeđuju Božje zapovijedi..... Doći će do posjedovanja nezakonitim putem ili putem lukavštine ili varanja bližnjih..... Neće se ustezati od laži samo ako mu ona donosi i najmanju dobit.

No nikad neće gajiti Ljubav prema bližnjemu i time mu nedostaje sve što ga može približiti vječnom Božanstvu. A aktivnost u istinskoj Ljubavi prema bližnjemu imati će blagotvorno djelovanje u istoj mjeri. Taj čovjek će se uvijek truditi zaštititi bližnjega od svega što njemu samom izgleda štetno i stalno će prebivati u Istini i postupati će u skladu sa Božjim zapovijedima i time i kroz aktivnost u djelima Ljubavi prema bližnjem neprestano moći uživati u Božjem Prisustvu.

Tko nesebično bližnjima daje dobro, njegov duhovni posjed će se povećavati i u onostranom mu donijeti neprolaznu plaću, i jedino je potrebna volja čovjeka da bi nakon tjelesne smrti mogao uživati u najuzvišenijim stanjima. Mamljenja svijeta su protu-teža i čovjek u svojoj zaslijepljenosti ne prepoznaje bezvrijednost zemaljskih zadovoljstava nego se svim sredstvima trudi njih domoći i stoga je njegova sudbina u onostranom bijedna, otužna, pošto će mu biti plaćeno istom onakvom mjerom kakvom je on u zemaljskom životu davao svojim bližnjima.

Tko pretjerano ljubi jedino sebe nikada ne može zadobiti Božju Milost, pošto Gospodar njegovo djelovanje i nastojanje nikada neće blagosloviti..... Jedino mu prakticiranje Ljubavi prema bližnjemu Nju osigurava. Tko voljno daje od svog posjeda, duplo će primiti, i to ne samo zemaljski nego u još većoj mjeri duhovno, jer Ljubav je ono najuzvišenije i jedino putem Ljubavi se čovjek može spasiti još na Zemlji.....

AMEN

Bens terrenos e amor-próprio.... Posse Espiritual e Caridade....

Um amplo campo de atividade estará sempre trabalhando no amor, você será constantemente capaz de praticá-lo se apenas a sua vontade estiver inclinada para a Divindade eterna. Da abundância de indelicadeza entre as pessoas você também reconhecerá quão longe o espírito do ser humano se distanciou da consciência de Deus.... como ele só busca a satisfação do seu 'ego' e todo o amor de que é capaz só se destina a esse ego. E só o mal emana sempre deste amor-próprio.... O vício de possuir tudo o que se possa imaginar é a causa de todos os vícios e vícios que depois aderem a essa pessoa que se ama a si mesma. Você já pode ver isso no processo simples de aumentar as mercadorias. O ser humano só se esforçará para adquirir para si tudo o que lhe pareça desejável e não se afastará de qualquer meio de aquisição que viole os mandamentos de Deus. Ele vai se apropriar ilegalmente ou tentar prejudicar o seu semelhante através de astúcia e engano.... Ele não se esquivará das mentiras se elas só lhe trouxerem a mínima vantagem. Mas ele nunca cultivará o amor pelo seu semelhante e, assim, falta-lhe tudo o que possa aproximá-lo da Deidade eterna. No entanto, a actividade do verdadeiro amor de vizinhança terá efeitos igualmente benéficos. O ser humano procurará sempre proteger o próximo de tudo o que lhe pareça desvantajoso, e permanecerá sempre na verdade e agirá de acordo com os mandamentos de Deus e, assim, também lhe será permitido gozar a todo o momento da presença de Deus através da sua actividade em obras de amor ao próximo. Qualquer pessoa que abnegadamente fizer o bem ao seu semelhante aumentará seus bens espirituais e lhe dará uma recompensa eterna no além, e somente a vontade do ser humano é necessária para que ele possa desfrutar das mais altas delícias após a morte corporal. As tentações do mundo são o contrapeso, e o ser humano na sua ilusão não reconhece a inutilidade dos prazeres terrenos, mas procura agarrá-los por todos os meios, e a sua sorte no além é, por isso, uma magra, sem alegria, porque lhe será concedida a mesma medida que deu aos seus semelhantes na vida terrena. Quem só se ama demais nunca poderá ganhar a graça divina, pois o Senhor nunca abençoará suas ações e atos.... Só a prática do amor pelo próximo lhe assegura isso. Qualquer pessoa que de boa vontade cede os seus bens receberá duas vezes, e não apenas terrena, mas ainda mais espiritualmente, pois o amor é o mais elevado, e só através do amor é que uma pessoa pode redimir-se já na Terra....

Amém