• Back

GRUPA SPASITELJEVIH UCENIKA.... ŽIDOVSKO KRALJEVSTVO....

Kroz cijelo vrijeme Njegove patnje, na Zemlji nije bilo nikoga tako predanog Gospodu i Spasitelju, kao Njegova grupa ucenika, koji su Ga ljubili, i rado bi bili svu patnju držali daleko od Njega, da je to bilo u njihovoj moci… Toliki mnogi su se oko Njega okupljali, a ipak je samo manji krug bio tako prožet Njegovom Božanstvenošcu, da su u Njemu prepoznali Njihovog Ucitelja, Njihovog Božanskog Stvoritelja, i gdje je sve svjetlo od Njega naviralo u Njihova srca, uskoro je bila ugušena i najmanja sumnja.... U Božanskoj savršenosti Njegovog Bica, oni su uskoro vidjeli jedini cilj njihovog života.... U cistoci svojega srca, svaki je vrlo brzo shvatio da je Njega nasljedovati, uistinu bilo jedino što je važno na Zemlji… oni su prepoznali da nitko od njih ne bi mogao postici to savršenstvo, ako Sam Gospod ne bi puštao da na njih neprestano stiže Njegova milost, i nadalje su još prepoznali koliko je bilo važno medusobno služenje u Ljubavi za postizanje savršenstva… Njihovo nastojanje je sada bilo u tome da se, u najdubljoj poniznosti i unižavanju sebe, ucine dostojnima Božje milosti… oni su sve napuštali, odrekli su se svijeta i živjeli samo u Njegovom ucenju, koje im je Spasitelj prenosio, u svakodnevnim opcenjima (druženjima) s njima. Tako nijedno drugo zbivanje, osim stalnog boravka u Njegovoj blizini, nije postiglo da njihova srca budu ispunjena ogromnom Ljubavlju za Spasitelja… da se njihovo znanje o Božanskim mudrostima umnaža, što duže oni osjecaju (doživljavaju) i shvacaju njihovog Ucitelja… Oni su Ga prihvatili sa srcem, a Bog im je dao snagu i milost da mogu razumjeti sve što im je On nudio.... Jer, bez pomoci Gospoda, oni nikada ne bi bili sposobni snaci se u ovim mudrostima… bez Božanskog prosvjetljenja, nikada im ne bi jasno i zorno došla do svijesti velicina Gospoda… i stoga oni nikada ne bi prepoznali njihovog ucitelja kao Sina Božjeg, da njihov duh nije bio prosvijetljen Božanskim svjetlom. U cešcim duhovnim nevoljama im je Gospod dolazio u pomoc, kad god su se osjecali slabima… buduci je Gospod vidio jedino Ljubav, koja je Njegove ucenike Njemu ucinila vrijednima.... Kao rezultat toga, On nije napustio Njegove, i dao im je utjehu u svakom teškom trenutku, ali je takoder od njih tražio potpunu predanost, kada On više ne bude… kada On ode nazad Onome, Koji je Njegov Otac. Jer Zemlja je u to vrijeme nosila jedan silno važan narod… Bila je to loza (pleme, rod), koja je bila odredena za rasprostranjivanje kršcanskog ucenja, istinskog kršcanstva… bilo je to židovsko kraljevstvo.... Njegova želja da spasi ovaj narod iz duševne nevolje, nije pronašla odjeka kod njega… on Ga je ismijavao i izrugivao Mu se… on je bio prisutan u vrlo velikom broju, da ostvari propast Ovoga Božjeg Sina, i nije se više dao potaknuti na to, da prihvati vjeru u Njega kao Božjeg Poslanika.... On je u Njemu vidio neprijatelja svojih ucenja, on u Njemu nije vidio ništa više od iznimno nadarenog govornika, Koji je iskorištavao svoj dar govora, kako bi odmetnuo narod od ucenja otaca.... A, buduci da je on ostajao u grijehu i prljavštini, nije mu ni moglo doci prosvjetljenje duha… odbio je svu Ljubav Gospoda, i ovu nagradio porugama i krajnjim ciljem da Ga pokuša ubiti.... A Njegova blagost i dobrota im je oprostila. Sa andeoskim strpljenjem im je On korio njihove govore, jer se Njegovo srce okretalo svakome i nastojalo ga spasiti. Božje svemoc, medutim, dopušta ovim ljudima njihovu volju, tako da se ispuni Rijec… da je Gospod došao na svijet, kako bi otkupio covjecanstvo.

AMEN

A banda de discípulos do Salvador.... Império Judaico....

Durante todo o Seu tempo de sofrimento, ninguém na Terra foi mais devoto ao Senhor e Salvador do que o Seu bando de discípulos, que O amaram e teriam de bom grado guardado todo o sofrimento d'Ele se estivesse ao seu alcance..... Tantos quantos se reuniram em torno dele, apenas um pequeno círculo foi tão permeado por Sua divindade que reconheceram nele seu Mestre, seu Divino Criador, e onde toda a luz dEle inundou seus corações, logo até a mais leve dúvida foi abafada.... Na perfeição divina do seu ser eles logo viram o único objetivo da sua vida.... Na pureza do Seu coração cada um logo percebeu que segui-Lo era a única coisa importante na Terra.... eles perceberam que nenhum deles poderia alcançar esta perfeição se o próprio Senhor não deixasse a Sua graça vir incessantemente sobre eles, e ainda mais eles perceberam como era importante servir uns aos outros com amor, a fim de alcançar a perfeição.... O seu esforço agora era para se tornarem dignos da graça de Deus na mais profunda humildade e desvalorização.... abandonaram tudo, renunciaram ao mundo e viveram apenas em Seu ensinamento, que o Salvador lhes transmitiu em seu contato diário com Ele. Assim, nenhum outro evento além da constante permanência em Sua proximidade trouxe o fato de que seus corações estavam cheios de um amor esmagador pelo Salvador.... de que seu conhecimento da sabedoria divina aumentava quanto mais tempo eles experimentavam e reconheciam seu Mestre.... Eles receberam com o coração, e Deus deu-lhes a força e a graça de agarrar tudo o que Ele lhes ofereceu.... Pois nunca teriam sido capazes de encontrar o seu caminho nestas sabedorias sem a ajuda do Senhor.... nunca se teriam tornado clara e vividamente conscientes da grandeza do Senhor sem a iluminação divina.... E nunca teriam reconhecido o seu mestre como o Filho de Deus se o seu espírito não tivesse sido iluminado pela luz divina. Na frequente angústia de espírito o Senhor veio em seu auxílio sempre que eles se sentiam fracos.... porque o Senhor só via o amor que fazia os Seus discípulos dignos.... Consequentemente, Ele não abandonou os Seus e lhes deu conforto em cada hora difícil, mas também exigiu todo o seu compromisso quando Ele não estava mais.... quando Ele voltou para aquilo que é de Seu Pai. Para a terra naquela época, as pessoas tinham uma tremenda vitalidade.... Era a tribo que estava destinada a difundir a doutrina cristã, o verdadeiro cristianismo.... era o Império Judaico.... O seu desejo de salvar este povo da angústia da alma não encontrou eco nele.... ridicularizou e ridicularizou Him.... foi representado em números excessivamente grandes para provocar a queda deste Filho de Deus, e nunca pôde ser persuadido a aceitar a fé nEle como emissário de Deus.... Eles viram Nele um inimigo dos seus ensinamentos, nada mais viram Nele do que um orador extraordinariamente dotado que usou o Seu dom de falar para fazer o povo apóstata dos ensinamentos dos pais.... E como persistiram no pecado e na imundície, nenhuma iluminação do Espírito poderia chegar até eles.... eles rejeitaram todo o amor do Senhor e o retribuíram com insultos e a intenção final de buscar a Sua vida.... E a sua doçura e bondade perdoou-lhes.... Com paciência angélica Ele repreendeu seus discursos, pois Seu coração se voltou para cada um e procurou salvá-lo. A onipotência de Deus, no entanto, que estas pessoas tenham o seu caminho, para que a Palavra fosse cumprida.... que o Senhor veio ao mundo para redimir a humanidade....

Amém