• Back

A NAJVECE OD SVIH CUDA JE LJUBAV....

A najvece cudo je Ljubav.... I Njena snaga uvelike prelazi granice ljudskog razmišljanja. Sveobuhvatna Ljubav Božja ce vam neprestano davati ono što vam nedostaje. O tome svjedoci Rijec Božja, Koja vam biva objavljena iz svijetlih visina, vama na utjehu i na izgradnju u živom novom stvaranju …. Jer, sve to cini Gospod iz ogromne Ljubavi prema djeci, kojoj On želi pružiti vjecno Kraljevstvo u nebeskoj blaženosti, no covjecanstvo tako malo cijeni dokaze Njegove Ljubavi.

Životna volja covjeka je tako jaka, da on samo sa nelagodnošcu promišlja o trenutku smrti …. A opet, kad tjelesna muka ili briga covjeka teško opterecuje, tad si covjek priželjkuje cas smrti, u tihoj nadi da bi time mogao umaci svoj patnji …. završetkom života …. No, kad Božanska Ljubav ne bi bila tako strpljivo nastrojena ljude uvijek iznova upucivati na Vjecnost, gdje bi bila ikakva svrha života jednog takvog covjeka …. I onaj koji nerado predaje svoj život, njemu bi isto tako život prošao bez koristi, kad mu Gospod uvijek iznova ne bi slao dokaze Ljubavi. No, Svijet ne može pojmiti Ljubav Neba u svoj Njezinoj velicini.

Zemaljski covjek dobro zna da Ljubav oživljava sve, no u zemaljskom stanju je shvacanje Božanske Ljubavi samo ograniceno …. Sve što on može spoznati, ako nade volju za to, je, da su zemaljska djeca neprestano njegovana od nebeskog Oca i da Ga ona mogu moliti, te da ce neprestano biti uslišena, ako su te molbe usmjerene njihovom duševnom spasenju. No samo je mali broj onih koji mogu obuhvatiti neopisivo veliku Ljubav koja je Gospoda pokrenula da se za covjecanstvo i njegove grijehe Sâm žrtvuje. Kako bi se taj silni dogadaj mogao cijeniti u svoj svojoj velicini, zemaljskom djetetu mora sjajiti jasno svjetlo spoznaje.

Mora shvatiti da bi svim zemaljskim stvorenjima divota neba jednom trebala biti sudbina i da Božja Mudrost u beskrajno dugom vremenu primjenjuje sva sredstva i puteve kako bi tim stvorenjima mogla tu divotu i uciniti dostupnom, jer, ono što ulazi u Kraljevstvo Božje, mora biti savršeno i Bogu-slicno, i opet, potrebno je mnogo strpljenja i Ljubavi da bi se cesto stvorenjima u otporu pokazao put koji jedini može voditi tamo gdje ih ocekuje vjecno blaženstvo.

U doba patnje covjek cesto misli da je napušten od nebeskog Oca, no tad mu je On bliže nego ikada. Svaka duboka patnja je znak Božje Milostivosti i Ljubavi, iako vi to kao to ne možete ili ne želite vidjeti …. Jer, ako se, prisiljeni tom patnjom srca, okrenete Vjecnosti, Ljubav nebeskog Oca nije bez traga prošla pored vašeg srca ….. Zov Ljubavi culi ste i slijedili ste ga ….

I tako Ljubav Gospoda djeluje od Vjecnosti i Njegovo beskrajno strpljenje nikad nece prestati Sebi privlaciti bica uz pomoc te Ljubavi …. U trenucima Njegove najvece patnje, kad se Gospod mucio na križu i umro za covjecanstvo, božanska Ljubav spustila se na cijeli Svemir …. Ona je obuhvatila svako stvorenje i ucinila da se u svim dušama zacme Božanska iskra, kako bi time svakoj onoj duši koja je dobre volje i koja je u Duhu iz Ljubavi ponovno rodena, dala mogucnost sjedinjenja s Bogom, vjecnom Ljubavlju.

AMEN

Maar het grootste wonder is de liefde

Het grootst van alle wonderen is echter de liefde. En haar kracht gaat ver boven de grenzen van het menselijke denken uit. De allesomvattende liefde van God zal jullie steeds geven wat jullie ontbreekt. Daarvan getuigt Gods Woord dat jullie uit hoogten vol van licht wordt geopenbaard, om jullie te troosten en te verheffen tot levendige vernieuwing. Want dit alles doet de Heer uit overgrote liefde voor de kinderen die Hij graag een eeuwig rijk in hemelse gelukzaligheid wil bieden. En toch hecht de mensheid zo weinig belang aan de bewijzen van Zijn liefde. De wil van de mens om te leven is zo sterk dat hij slechts met onbehagen aan het uur van de dood denkt. En waar opnieuw de lichamelijke nood of zorgen de mens zwaar belasten, daar snakt de mens naar het moment van de dood in de stille hoop daarmee aan al het lijden te kunnen ontsnappen en het leven beëindigd te hebben. Als de goddelijke liefde er nu niet zo lankmoedig voor zorgde dat de mensen steeds opnieuw attent werden gemaakt op de eeuwigheid, wat voor nut zou het leven van zo een mens dan hebben? En voor degene die zijn leven niet graag opgeeft, zou het leven net zo goed nutteloos verstrijken, als de Heer hem niet steeds opnieuw bewijzen van liefde liet toekomen.

Maar de wereld kan de liefde van de hemel niet in haar volle omvang vatten. De aardse mens weet wel dat de liefde alles tot leven wekt, maar in zijn aardse toestand is het begrip van de goddelijke liefde begrensd. Als hij er de wil voor opbrengt, kan hij alleen maar inzien dat de kinderen van de aarde voortdurend begeleid worden door de hemelse Vader en dat ze tot Hem kunnen bidden en altijd verhoord worden, wanneer dit verzoek betrekking heeft op hun zielenheil. Toch zijn er slechts weinigen in staat de onzegbaar grote liefde te vatten, die de Heer bewoog zich Zelf voor de mensen en hun zonden op te offeren. Om dit enorme gebeuren in zijn volle omvang te kunnen waarderen, moet er voor het kind van de aarde al een helder licht van inzicht schijnen. Het moet vatten dat elk aards wezen eens de heerlijkheid van de hemel gegund zal zijn en dat Gods wijsheid in eindeloos lange tijden alle middelen en wegen aanwendt om deze heerlijkheid voor dit wezen toegankelijk te maken. Want wat in het rijk van God binnengaat, moet volmaakt zijn en gelijk aan God. En er is weer veel geduld en liefde voor nodig om de schepselen die zich vaak verzetten, de weg te wijzen die als enige kan leiden naar de plaats waar de eeuwige gelukzaligheid hen opwacht.

In tijden van nood gelooft de mens vaak verlaten te zijn door de hemelse Vader en toch is Hij dan dichter bij hem dan ooit. Elke diepe nood is een teken van Gods barmhartigheid en liefde, hoewel jullie dat niet als zodanig kunnen of willen bekijken. Want als jullie je gedwongen door deze nood van het hart naar de eeuwigheid keren, dan is de liefde van de hemelse Vader niet zonder sporen aan jullie voorbijgegaan. Jullie hebben de roep van de liefde gehoord en jullie zijn hem gevolgd. En zo werkt de liefde van de Heer en Zijn oneindige geduld sinds eeuwigheden en Hij zal nooit ophouden de wezens door middel van deze liefde naar zich toe te trekken. In Zijn meest pijnlijke ogenblik, toen de Heer voor de mensheid aan het kruis geleden heeft en gestorven is, daalde de goddelijke liefde neer over het ganse heelal. Ze omvatte elk wezen en liet in alle zielen de goddelijke vonken ontstaan om zo iedere ziel die van goede wil is en die uit de liefde wedergeboren werd in de geest, de mogelijkheid te geven zich te verenigen met God, de eeuwige Liefde.

Amen