• Retour

Le Messie, le Sauveur de l'humanité

Je suis descendu sur la Terre des Hauteurs de la Lumière pour apporter Ma Lumière dans l'obscurité. Parce que le Soleil de l'Esprit avait disparu, aucun rayon de Lumière n’éclairait l'obscure nuit et les hommes se trouvaient dans la plus grave misère. Et ceux qui reconnaissaient leur misère, criaient vers Moi pour de l'Aide, ils appelaient un Sauveur Qui devaient les libérer, parce que ces peu n’étaient pas encore entièrement captifs de Mon adversaire, ils vivaient une vie d'amour et ils n'avaient pas encore entièrement perdu le lien avec Moi, et donc ils se tournaient vers Moi dans leur misère pour que Je veuille leur envoyer un Sauveur. Et ainsi J’envoyai Mon Fils sur la Terre. Un Esprit de Lumière qui était procédé de Mon Amour et qui Me restait fidèle lorsqu’un grand nombre d’esprits primordiaux tombaient de Moi, Il s'est offert à Moi pour une Œuvre qui était unique, qui cependant apportait le salut à l'humanité entière. Il descendit sur la Terre et prit demeure au milieu des hommes. Il commença comme tous les autres hommes son chemin terrestre, mais Il avait pris sur Lui une grande Mission : de se préparer Lui-Même, c'est-à-dire Son enveloppe terrestre, pour pouvoir Me servir à Moi de demeure, parce que Moi-même Je voulais prendre soin de Mes créatures, parce que Moi-même Je voulais éteindre leur grande faute qu'elles avaient pris sur elle dans leur libre chute de Moi. Cet Être de Lumière, un Fils de Mon Amour, S’est offert pour prêter en tant qu’Homme pour Moi cette Œuvre d'Expiation, et Il prit demeure dans l’Enfant Jésus comme Âme et commença un chemin terrestre qui était inhabituellement douloureux, parce que même Son Corps terrestre devait se spiritualiser pour Me servir comme demeure à Moi Même en tant que l'Éternel Amour. Déjà à Sa naissance le monde pouvait reconnaître que cet Enfant était le Messie promis, parce que parfois Sa très grande abondance de Lumière Le traversait et Se manifestait par un discours très sage de l’Enfant. Mais Son Âme était inhabituellement opprimée par Mon adversaire qui poussait tout le spirituel qui lui appartenait encore à prendre possession de Son Corps, de sorte que le Corps au moyen de cette influence était exposé à une forte tentation contre laquelle maintenant l'Homme Jésus devait combattre pour ne pas succomber. L'Amour en Lui lui donna la Force pour cela, mais il devait combattre inhabituellement, et son parcours terrestre entier était une vraie Croix que cependant Il avait prise librement sur Lui par l'Amour pour Ses frères tombés dont il connaissait la grande misère. Mais Sa Vie était aussi un service continu dans l'amour, et vu que Moi-même Je Suis l'Amour, Je pouvais aussi être en Lui avec Le pourvoir et la Force pour S’acquitter de la Mission : prêter l'Œuvre d'Expiation pour la grande faute du péché des hommes. Il était Mon Fils, Il était une Âme de Lumière qui a trouvé sur la Terre la totale unification avec Moi, qui a accompli l'Œuvre de Divinisation qui est but de chaque être créé par Moi : de passer de « créature » à Mon « fils », qui dans la libre volonté entre totalement dans Ma Volonté et ainsi il peut atteindre le plus grand degré de la perfection. Jésus était un Esprit de l'Éternité non tombé, mais malgré cela cette Divinisation devait avoir lieu dans la libre volonté, elle devait être le résultat d’un parcours à travers la vie terrestre, un parcours à travers l'abîme. Et donc même Son Âme devait être exposée à toutes les oppressions de la part de Mon adversaire, parce que celui-ci voulait posséder l'Âme qu’il ne pouvait pas porter à la chute. Et vu que la Terre était son royaume, donc le royaume du spirituel mort, même l'Âme de Jésus avait été exposée à tous les instincts et les oppressions lucifériennes et l'Homme Jésus devait leur prêter résistance, Il devait, malgré toutes les tentations, être près de Moi, son Père de l'Éternité, Il devait être pour Moi un compagnon d’arme et il l'a fait, en demandant continuellement Mon Amour et à travers ses Actions d'Amour Il l’a reçu, parce que l'Amour ne se refuse pas et le grand Amour de l'Homme Jésus M’a attiré d’une manière très puissante. Grâce à cet Amour, et parce que l'Amour en soi est Force, Il pouvait prêter résistance et exécuter l'Œuvre de Libération jusqu’au bout. À l'humanité il avait été envoyé en Vérité un Sauveur, le Messie était venu, comme cela avait été annoncé beaucoup de temps auparavant. La Lumière était descendue sur la Terre pour éclairer le cœur des hommes qui Le reconnaissaient, qui Me reconnaissaient Moi-Même en Lui, car Je voulais apporter le Salut aux hommes du péché et de la mort. Et la Lumière a cassé l'obscurité. En Jésus il se leva contre Mon adversaire un Combattant qui l'a vaincu. Parce que Mon Arme était l'Amour, et contre l'Amour Mon adversaire combat en vain, il succombera toujours à l'Amour, parce que Moi-même Je Suis l'Amour, et Je Suis vraiment plus fort que celui qui vous a précipité autrefois dans l'abîme.

Amen

De Messias, de Redder van de mensheid

Uit lichte hoogten ben Ik naar de aarde afgedaald om in de duisternis mijn licht binnen te dragen. Want de zon van de Geest was ondergegaan. Geen lichtstraal verlichtte de donkere nacht en de mensen bevonden zich in de ergste nood. En die hun nood onderkenden, schreeuwden naar Mij om hulp. Ze riepen een Redder te hulp Die hen zou bevrijden, want deze weinigen waren nog niet geheel door mijn tegenstander gevangen genomen. Ze leefden een leven in liefde en hadden de band met Mij nog niet geheel verloren. En daarom wendden ze zich tot Mij in hun nood, opdat Ik hun een Redder zou mogen zenden.

En dus zond Ik mijn Zoon naar de aarde. Een lichtgeest die uit mijn liefde was voortgekomen en die Mij ook trouw bleef toen de schare van oer-geesten van Mij afviel, bood zich aan Mij aan voor een werk dat uniek was, dat echter de gehele mensheid redding bracht. Hij daalde af naar de aarde en ging midden tussen de mensen wonen. Hij begon aan zijn aards bestaan net als ieder ander mens, maar hij had een grote missie op zich genomen: zichzelf, dat wil zeggen zijn aards omhulsel in orde te brengen, zodat het Mij tot verblijfplaats kon dienen omdat Ik zelf Me over mijn schepselen wilde ontfermen, omdat Ik zelf hun grote schuld teniet wilde doen die ze door hun vrijwillige afval van Mij op zich hadden geladen.

Dit lichtwezen, een kind van mijn liefde, bood zich aan om als mens voor Mij dit werk van genoegdoening te verrichten. En als ziel nam het zijn intrek in het kindje Jezus en begon een weg over de aarde die zo buitengewoon smartelijk was omdat ook Zijn aardse lichaam zich moest vergeestelijken om Mij zelf als de eeuwige Liefde als woning te dienen. Al bij Zijn geboorte kon de omgeving herkennen dat dit Kindje de beloofde Messias was, want soms drong Zijn overgrote volheid van licht door en uitte zich in uitzonderlijk wijs spreken van het Kindje. Maar Zijn ziel werd buitengewoon lastiggevallen door mijn tegenstander die al het nog hem toebehorende geestelijke ertoe aanzette bezit te nemen van Zijn lichaam, zodat dus het lichaam door deze invloed in sterke verzoeking kwam, waartegen de mens Jezus moest strijden om niet het onderspit te delven.

De liefde in Hem gaf Hem daartoe deze kracht. Maar Hij moest buitengewoon worstelen en Zijn hele weg over de aarde was een ware kruisweg, die Hij echter vrijwillig op zich had genomen uit liefde voor Zijn gevallen broeders wier grote nood Hij kende. Maar Zijn leven was ook een ononderbroken dienen in liefde. En omdat Ik de Liefde zelf ben, kon Ik ook voortdurend in Hem zijn en Hem van de kracht voorzien om de missie te vervullen: het werk van de boetedoening voor de grote zondenschuld van de mensen te verrichten. Hij was mijn Zoon. Hij was een ziel van het licht die op aarde de totale aaneensluiting vond met Mij, die het werk van de vergoddelijking volbracht dat het doel is van ieder door Mij geschapen wezen: van een "schepsel" mijn "kind" te worden dat zich in vrije wil geheel verenigt met mijn wil en bijgevolg de hoogste graad van volmaaktheid kan bereiken.

Jezus was een niet gevallen oer-geest, maar toch moest deze vergoddelijking plaatsvinden in vrije wil - die de gang door het aardse bestaan, de gang door de diepte, teweeg heeft gebracht. En dus moest ook Zijn ziel aan alle kwellingen van de kant van mijn tegenstander zijn blootgesteld, omdat deze ook die ziel wilde bezitten die hij niet ten val had kunnen brengen. En daar de aarde zijn rijk was, dus het rijk van het gevallen geestelijke, is ook de ziel van Jezus aan alle duivelse lusten en kwellingen blootgesteld geweest. En de mens Jezus moest deze weerstand bieden. Hij moest, ondanks alle verzoekingen, mijn kant kiezen, de kant van Zijn Vader van eeuwigheid. Hij moest Mij zelf tot Zijn medestander maken en Hij heeft dat gedaan doordat Hij ononderbroken om mijn liefde vroeg en deze door Zijn werkzaam zijn in liefde ook ontving, omdat de liefde nooit ophoudt en de grote liefde van de mens Jezus Mij oppermachtig aantrok.

En krachtens deze liefde - want de liefde is kracht in zich - kon Hij weerstand bieden en het werk van de verlossing ten uitvoer brengen tot aan het einde. Er was de mensheid in waarheid een Redder gezonden. De Messias was gekomen, zoals het lang tevoren was voorspeld. Het Licht was naar de aarde afgedaald om de harten te verlichten van de mensen die Hem erkenden, die in Hem Mij zelf herkenden - Degene Die de mensen wilde redden van zonde en dood.

En het licht doorbrak de duisternis. In Jezus verrees er voor mijn tegenstander een Strijder die hem overwon. Want Zijn wapen was de liefde en tegen de liefde strijdt mijn tegenstander tevergeefs. Tegen de liefde zal hij altijd het onderspit delven, want de Liefde ben Ik zelf en Ik ben waarlijk sterker dan degene die u eens in de diepte stortte.

Amen