• Retour

Le Christ, le Chef de Son Église – Les Membres de la vraie Église

Le Chef de l'Église du Christ reste Jésus Christ Lui-Même, parce que cette Église se base sur la foi dans Son Œuvre de Libération, elle embrasse la communauté des croyants donc elle est composée de ceux qui se mettent sous la Croix du Christ et veulent participer à la Libération grâce au Sang qu'Il a versé pour l'humanité coupable. Son Eglise ne peut pas être comprise autrement que sur cette foi en Lui et en Sa Libération, et c’est ainsi qu’il faut aussi entendre les Paroles de Jésus : « Tu es Pierre, le roc, sur toi Je veux édifier Mon Église....». Pierre était le plus croyant parmi Ses disciples et il a reconnu la Mission de l'Homme Jésus, il croyait en Lui en tant que Fils de Dieu et Rédempteur du monde, bien que dans les heures de misère terrestre il ait mis le monde au premier plan, ce qui l'a poussé à sa triple négation. Sa foi n’était donc pas faible, seulement la chair a échoué dans la peur et la misère des événements autour de Jésus. Donc, celui qui veut appartenir à Son Église, doit reconnaître Jésus Christ, et donc Jésus Christ doit toujours être professé comme signe de l'appartenance à Son Église. Et donc Son Enseignement devra aussi être annoncé, il doit être enseigné comme ce que Jésus a enseigné à Son prochain, aux hommes, il doit être fait découvrir l'Évangile, parce que ce savoir est nécessaire pour faire revivre la foi dans la Libération à travers Jésus Christ. Parce que seulement la foi vivante est le motif que l'homme entre dans le juste rapport avec Lui, car Il lui a conquis l'éternelle Béatitude à travers Sa mort sur la Croix. Donc ceux qui appartiennent à une confession quelconque peuvent faire valoir le droit sur l'appartenance à la vraie Église du Christ, si seulement ils sont dans la foi en Jésus Christ et dans son Œuvre de Libération, s’ils sont pénétrés par Son Évangile et mènent leur chemin de vie selon Sa divine Doctrine de l'amour. Seulement ceux-ci sont les signes de l'Église que Jésus a Lui-Même fondée sur la Terre, pour que les hommes restent dans Son Esprit et ne L'oublient jamais plus et tendent à Le suivre en actions, en paroles et en pensées. La foi en Jésus Christ détermine l'homme à une juste conduction de vie, parce que pour lui les Paroles de Jésus, Son Évangile, sont sacrées ; il les respecte en tant que la Parole de Dieu et cherche à les vivre jusqu'au bout. Et avec cela il réveille à la Vie l'esprit en lui et l’Action de l'Esprit est ensuite le signe le plus catégorique qu'un être appartient à la vraie Église du Christ. Mais ce ne sont pas des liens extérieurs, l'accomplissement de formules extérieures ou bien une appartenance obligatoire à des usages traditionnels, qui fait qu’un homme peut être compté dans la communauté des croyants. Parce que cela n'a pas beaucoup à faire avec le réveil de l'esprit qui exige davantage qu’une appartenance extérieure seulement selon le nom. Celui qui voit en Jésus Christ le Chef de l'Église, tend consciemment vers Lui et pour lui Sa Parole est l'Évangile, elle est l'unique voie vers le but, parce que la Parole de Jésus Christ est la Chair et le Sang, elle est le Pain et le Vin des Cieux ; par conséquent elle doit aussi conduire au Ciel, elle doit guider à l’unification étroite avec le divin Rédempteur Lui-Même et donc rendre bienheureux. La Parole est donc le noyau de l'Église du Christ, la Parole est Sa Doctrine de l'amour, et là où celle-ci est transmise aux hommes, là sera toujours la vraie Église du Christ. Et celui qui accueille Sa Parole dans son cœur et vit selon celle-ci, celui-ci est son disciple, il est un membre de Son Église, chose qui est donc toujours à entendre seulement spirituellement, donc elle n'est pas liée aux organisations terrestres. Malgré cela chaque organisation ecclésiastique terrestre peut embrasser des membres de cette Église, dès qu'ils s'acquittent de ces conditions, s'ils sont de vrais disciples croyants et des confesseurs de Jésus Christ et de Son Œuvre de Libération.

Amen

Christus hoofd van Zijn kerk - Leden van de ware kerk

Het hoofd van de kerk van Christus blijft Jezus Christus Zelf.

Want op het geloof in Zijn verlossingswerk is deze kerk gebaseerd, die de gemeenschap van de gelovigen omvat, dus van degenen die zich onder het kruis van Christus neerzetten en willen delen in de verlossing door Zijn bloed, dat Hij voor de zondige mensheid heeft vergoten. Anders dan als dit geloof in Hem en de verlossing door Hem, is Zijn kerk niet op te vatten. En zo zijn ook de woorden van Jezus op te vatten: “Jij bent Petrus, de rots. Op jou wil Ik mijn kerk bouwen.” Petrus was de gelovigste onder Zijn discipelen en hij onderkende de missie van de mens Jezus. Hij geloofde in Hem als Gods Zoon en Verlosser van de wereld, alhoewel hij in ogenblikken van aardse nood de wereld op de voorgrond plaatste, die hem aanzette tot zijn drievoudige verloochening. Zijn geloof was daarom niet zwakker, alleen zijn vlees schoot tekort in de angst en nood door de gebeurtenissen rond Jezus. Wie tot Zijn kerk wil behoren moet dus Jezus Christus erkennen en daarom zal Jezus Christus ook steeds moeten worden beleden als teken van het toebehoren aan Zijn kerk. En dus zal ook Zijn leer in haar moeten worden bekendgemaakt, dat wil zeggen: er moet hetzelfde worden onderricht wat Jezus Zijn medemensen leerde. De mensen moeten vertrouwd worden gemaakt met het evangelie, omdat het weten daarvan noodzakelijk is om ook het geloof aan de verlossing door Jezus Christus te laten opleven. Want pas het ware geloof is de aanleiding dat de mens de juiste verhouding aanknoopt met Degene Die voor hem de eeuwige gelukzaligheid heeft verworven door Zijn kruisdood. Daarom kunnen aanhangers van elke geloofsgemeenschap de aanspraak laten gelden op het lidmaatschap van de ware kerk van Christus, als ze maar in Jezus Christus en Zijn verlossingswerk geloven en tot Zijn evangelie zijn doorgedrongen en naar Zijn goddelijke leer van de liefde hun levenswandel leiden. Dit alleen zijn de tekenen van de kerk die Jezus Zelf op aarde heeft gesticht, dat de mensen in Zijn geest verblijven en Hem nooit meer uit hun gedachten verliezen en Hem trachten na te volgen in daden, woorden en gedachten.

Het geloof in Jezus Christus zet de mensen ertoe aan een juiste levenswandel te leiden. Want de woorden van Jezus, Zijn evangelie, zijn hem heilig. Hij beschouwt ze als Gods woord en probeert ze ten volle te ontplooien. En daardoor wekt hij de geest in zich tot leven en het werkzaam zijn van de geest is dan het zekerste teken van lidmaatschap van de ware kerk van Christus. Maar het zijn niet de uiterlijke banden, het voldoen aan uiterlijke formules of een op een traditiegetrouwe manier gedwongen lidmaatschap die een mens tot de gemeenschap van gelovigen laat horen. Want dan heeft het opwekken van de geest niet veel te betekenen, dat meer verlangt dan het uiterlijk toebehoren, alleen in naam. Wie in Jezus Christus het hoofd van de kerk ziet, stuurt bewust aan op Hem. En voor hem is Zijn woord het evangelie, de enige weg naar het doel. Want het woord is het vlees en het bloed van Jezus. Het is brood en wijn uit de hemel. Bijgevolg moet het ook naar de hemel leiden. Het moet tot de nauwste aaneensluiting met de goddelijke Verlosser zelf leiden en dus zalig maken. Het woord is dus de kern van de kerk van Christus. Het woord is de leer van Zijn liefde en waar dit aan de mensen wordt overgebracht, daar zal steeds de ware kerk van Christus zijn. En wie Zijn woord opneemt in zijn hart en er naar leeft, is Zijn aanhanger. Hij is lid van Zijn kerk, die steeds alleen geestelijk is op te vatten, dus niet aan aardse organisaties gebonden is. Toch kan elke aards kerkelijke organisatie leden van deze kerk omvatten, zodra ze aan die voorwaarden voldoen, als ze ware, gelovige aanhangers en belijders zijn van Jezus Christus en Zijn verlossingswerk.

Amen