• Retour

La phase de développement, unique dans une période de Libération - l'incarnation d'êtres de Lumière - la mission – la progéniture de Dieu

Chaque phase de développement du spirituel est unique dans l'espace temps d'une période de Salut, même si elle n'exploite pas l'état de sa libre volonté. Dans le cas où cette phase de développent passe outre le spirituel sans résultat, elle doit prendre sur elle dans le Royaume spirituel les conséquences de cela. Mais à ceux qui se sont totalement opposé à Dieu, et à qui le parcours terrestre infiniment long n'a pas été en mesure de casser la résistance, il est offert de nouveau l'occasion d’une nouvelle époque de Création, où ils peuvent, dans une période terrestre nouvelle, s’incarner dans la forme solide, et revivre une nouvelle phase de développement. Et ensuite il sera concédé à ce spirituel de demeurer dans un corps humain pour la dernière épreuve de la volonté et se développer de nouveau dans une âme humaine sous l'état jugé. Cette réincarnation peut donc avoir lieu, mais c’est un processus d'une portée tellement horrible, qu’il devrait être présenté à l'homme comme la chose plus atroce, bien que ce soit un Acte de la Miséricorde de Dieu, pour que le spirituel soit libéré de sa captivité après des temps infinis. Mais l'opinion que l'âme humaine – après qu'elle ait déjà une fois parcourue la voie terrestre – s'incarne de nouveau sur la même Terre pour mûrir, est erronée. Si Dieu transporte de nouveau sur la Terre une âme qui appartient déjà au Royaume spirituel de Lumière, alors cela est seulement un Acte de secours pour aider, parce qu'à une telle âme il a été donné une tâche qui doit être accomplie pour le Salut du spirituel jugé sur la Terre. L’incarnation d’un être de Lumière sur la Terre qui a déjà atteint la maturité de l'âme, a pour but d’agir maintenant sur la Terre pour la bénédiction de celle-ci, même si apparemment il doit parcourir le même chemin de développement spirituel comme chaque autre homme. Une nouvelle venue sur la Terre dans le but d’un mûrissement, ne correspondrait pas à la Sagesse de Dieu, parce que le développement vers le Haut serait avec cela interrompu, le retour de l'état spirituel dans un état matériel serait une rétrogradation et un signe de vouloir s'éloigner de Dieu, et cela ne marquerait aucune aspiration spirituelle. Pour ceux qui tendent vers Dieu dans le Royaume spirituel il existe vraiment assez de possibilités où le spirituel peut s'affirmer et donc mûrir et se développer vers le Haut. En revanche des êtres spirituels élevés qui n'ont pas atteint le degré de progéniture de Dieu, peuvent, au travers d’une incarnation sur la Terre être chargés d’une mission qui est alors liée à des conditions de vie indiciblement difficiles, pour arriver à la progéniture de Dieu, ce qui suppose cependant toujours un certain degré de maturité dans l'au-delà. La doctrine de la réincarnation est une doctrine construite par les hommes, parce qu’elle correspond à leurs désirs et donc elle s’est répandue toujours et toujours de nouveau parce que la Vérité qui les a conduit sur la Terre n'est pas comprise de beaucoup et est à juste titre modifiée de la manière qui leur apparait désirable. Parce qu'en ceux-ci le désir pour le monde de cette Terre est encore trop grand et donc pour eux la pensée de pouvoir revenir encore une fois sur la Terre est réconfortante et tranquillisante. Mais pour le développement spirituel de l'homme cette doctrine de la réincarnation est un obstacle et donc elle doit être toujours combattue et la pure Vérité doit être répandue.

Amen

Elke ontwikkelingsfase is eenmalig in een verlossingsperiode

Elke ontwikkelingsfase van het geestelijke vindt maar eenmaal plaats in het tijdsbestek van een verlossingsperiode, zelfs als het de staat van zijn vrije wil niet benut. Want dan gaat deze ontwikkelingsfase vergeefs aan het wezen voorbij en het moet de gevolgen er van in het geestelijke rijk op zich nemen. Maar aan het geheel aan GOD weerspannige, bij hetwelk de eindeloos lange gang over de aarde niet bij machte was de weerstand te breken, wordt nogmaals de gelegenheid geboden in een nieuw tijdperk van de schepping, waar het in een wederom beginnende aardperiode, in de meest vaste vorm belichaamd een nieuwe fase van ontwikkeling kan doormaken. En dan is dus ook het geestelijke, dat zich vanuit de "je moet" toestand weer omhoog tot mensenziel ontwikkelt, het verblijf in een menselijk lichaam toegestaan, als laatste proef van de wil. Deze her-belichaming kan dus plaatsvinden. Maar zij is een gebeuren van zulk een enorme draagwijdte, dat zij als het verschrikkelijkste aan de mensen voorgesteld moet worden, ofschoon het ook een daad van GOD's Barmhartigheid is, opdat het geestelijke nà eindeloze tijden uit zijn gevangenschap verlost wordt. Dat echter de menselijke ziel, nadat zij reeds eenmaal de weg over de aarde heeft afgelegd weer op dezelfde aarde wordt geïncarneerd om tot rijpheid te komen, is onjuist.

Plaatst GOD een ziel die reeds tot het lichtrijk behoort weer op de aarde, dan is dat alleen een daad van hulpbereidheid. Want zo'n ziel wordt een taak opgelegd die tot verlossing van het onvrije geestelijke op de aarde vervuld moet worden. Zodoende belichaamt zich dus een lichtwezen dat reeds de rijpheid van ziel heeft verworven, om nu zegenrijk op de aarde te werken, al ziet het er schijnbaar naar uit dat het de ontwikkelingsgang net zo moet afleggen als ieder ander mens. Een terugplaatsen op de aarde met doel tot volle ontwikkeling te komen, om het verzuimde uit een vorig leven op aarde in te halen, zou niet aan de Wijsheid van GOD beantwoorden, want dan zou daardoor de opwaartsgaande ontwikkeling onderbroken worden. Het terugplaatsen uit de geestelijke in de stoffelijke toestand zou een achteruitgang betekenen en dit zou een teken zijn van het zich willen verwijderen van GOD, wat geen geestelijk streven zou kenmerken. Maar voor het naar-GOD-toe-willen-gaande zijn er in het geestelijke rijk waarlijk mogelijkheden genoeg, waar het geestelijke zich kan bewijzen en dus uitrijpen en zich opwaarts ontwikkelen.

Daarentegen kunnen geestelijk hoogstaande wezens die nog niet het kindschap GOD's bereikt hebben, door een belichaming op aarde met het doel van een bepaalde missie, die dan ook met onzegbaar zware levensomstandigheden is verbonden, het kindschap GOD's bereiken - wat echter steeds een bepaalde graad van rijpheid in het hiernamaals vooropstelt.

De leer van de her-belichaming is door mensen opgesteld, want het kwam voort uit hun wensen en wordt daarom steeds weer bepleit, terwijl de zuivere waarheid die naar de aarde wordt gebracht door velen niet echt wordt begrepen, en daarom zo veranderd wordt zoals het hun wenselijk lijkt. Want het verlangen naar deze aardse wereld is bij hen nog te groot, daarom is de gedachte om nogmaals tot de aarde terug te mogen keren voor hen troostend en bevredigend. Maar voor de geestelijke ontwikkeling van de mens is deze leer van de her-belichaming een belemmering, en daarom zal er steeds weer tegen gestreden worden door hen die de zuivere waarheid zullen verbreiden.

Amen