• Retour

Le signe sûr du désir pour la Vérité

Le cœur de la Vérité peut être trouvé seulement s'il est désiré consciemment. Les hommes croient certes que ce qui leur semble acceptable est toujours la Vérité, mais vu que les hommes sont différents dans leur volonté d'acceptation, il devrait par conséquent exister différentes Vérités. Mais la pure Vérité reste toujours et éternellement la même. Et celui qui y aspire ne peut pas marcher dans l'erreur. Mais quand l'homme aspire-t-il à la Vérité si l’homme ne désire rien d’autre que la Vérité? ! Un signe sûr du désir pour la Vérité est le renoncement volontaire à ce que l'homme a reconnu auparavant comme Vérité, et une ouverture volontaire du cœur pour recevoir la Vérité d'en haut. Cela est un témoignage de sa volonté pour la pure Vérité, parce qu'il reconnaîtra toujours un certain manque dans toutes les traditions, maintenant il pourra bien discerner l'œuvre des hommes de ce qui vient directement d'en haut. Et s'il veut seulement la pure Vérité, il doit d'abord exclure tout ce qui est d'origine humaine. Il doit se conformer précisément à la Parole divine reçue et chercher à faire autant que possible une propriété spirituelle de ce qui est transmis scolairement au prochain. Il doit rester absolument cohérent et laisser toujours parler la Parole d'en haut avant qu'il reconnaisse une parole comme Vérité. Il doit avoir une certaine sécurité dans les rapports avec l'adversaire qui soutient souvent une Parole modifiée qui ne correspond pas à la Volonté divine. Il ne doit pas se contenter de pensées issues de son esprit, mais accueillir toujours l’Aide et le Conseil de Dieu et donc désirer toujours la Force de Dieu pour reconnaître maintenant la très pure Vérité, et il doit être prêt à renoncer aux opinions qu’il avait auparavant si celles-ci ne coïncident pas avec ce qui lui est offert d'en haut.

Amen

Een betrouwbaar kenmerk van het verlangen naar de waarheid

De kern van de waarheid kan pas dan gevonden worden, wanneer er bewust naar verlangd wordt. De mensen staan weliswaar in het geloof, dat steeds dát de waarheid is, wat voor hen aannemelijk lijkt en omdat de mensen dus op verschillende manieren bereid zijn om aan te nemen, zou het verschillende waarheden moeten geven. Maar de zuivere waarheid blijft eeuwig en altijd dezelfde. En degene, die haar nastreeft, kan nooit verdwalen.

Maar wanneer streeft de mens naar de waarheid? Als toch elk mens denkt naar niets anders dan naar de waarheid te verlangen? Een zeker kenmerk van het verlangen naar de waarheid is het bereidwillig opgeven van datgene, wat de mens voorheen als waarheid erkend heeft en een bereidwillig openen van het hart om de waarheid van boven te ontvangen. Dit laat zijn wil naar de zuivere waarheid blijken, want hij zal steeds in alle overleveringen een zeker gebrek herkennen. Hij zal nu wel mensenwerk weten te onderscheiden van datgene, wat direct van boven komt.

En als het hem om de zuivere waarheid te doen is, moet hij allereerst alles afscheiden, wat van menselijke oorsprong is. Hij moet zich nauwkeurig aan het ontvangen goddelijke woord houden en zo weinig mogelijk proberen om zich dat, wat schools aan de medemensen overgedragen werd, tot geestelijk eigendom te maken. Hij moet enorm consequent blijven. Dat wil zeggen dat hij steeds eerst het woord van boven tot zich laat spreken, voordat hij het omgevormde woord als waarheid erkent. Hij moet een bepaalde zekerheid hebben ten opzichte van de tegenstander, die dat vaak veranderde woord, dat niet met de goddelijke wil overeenkomt, vertegenwoordigt.

Hij mag met zijn verstandsmatige denken niet tevreden zijn, maar altijd en overal de raad van God te hulp vragen en dus steeds naar de kracht uit God verlangen om nu de zuiverste waarheid te herkennen en hij moet bereid zijn om zijn vooropgezette meningen op te geven, als deze niet overeenstemmen met hetgeen van boven aangeboden werd.

Amen