• Volver

El proceso de creación duraba eternidades....

El proceso de creación no pasó de un golpe aunque no me hubiera faltado el poder para eso.... el propósito de la creación hubiera sido en vano, porque hace falta garantizar un proceso lento desde la profundidad hacia lo alto y por eso dura eternidades. Y se tiene que hacer comprensible para el hombre que los imágenes del escrito, en el libro de los padres, son imágenes de este acto de creación para vuestro conocimiento, porque hombres, a los cuales falta todavía el entendimiento profundo, no estuvieran capaces de entender el proceso correcto y les tiene que enseñar, que la creación salió de Mi mano, que fue y es obra Mía según Mi voluntad y poder.... Quien intenta introducirse más lo logrará. Primeramente hace falta el conocimiento sobre Mi poder que hizo crear todo lo que rodea al hombre, y también creaciones que no puede ver. Antes de abrirle todo este conocimiento, tiene que saber del origen de todo, lo que salió de Mi fuerza de amor como seres independientes.... Y tiene que saber de la caída de los seres de Mí y del pecado del origen con la que estuvieron cargados todos los seres. Entonces se puede explicar la salida de la creación y el proceso de la vuelta a través de la creación. Pero aquel que no tiene el espíritu despierto todavía, se agarra a letras muertas, y no ganará jamás una claridad, porque no está abierto para las instrucciones de hombres con espíritu despierto. Se necesita un tiempo eterno para un desarrollo anterior para cada obra de creación lo que se refiere a lo espiritual que debe llegar a la madurez en una creación.... Su caída fue muy profunda y por eso hace falta un tiempo muy largo para llegar a lo alto dentro de creaciones de tipo diferente.... de formas muy primitivas hasta obras maravillosas, creados por Mi voluntad para dar cobertizo a aquellos espíritus para posibilitar un desarrollo hacia lo alto.... Y por eso la obra de la tierra fue al principio solamente una acumulación de espíritus inmaduros, cuya sustancia se acumulaba poco a poco a una forma más tensa, a una masa que no se podía llamar materia dura, sino verla como elemento básico, sin forma, pero de una fuerza increíble, porque albergaba lo espiritual completamente desenfrenado. Pero Mi sabiduría lo repartía de la manera justa y usaba cada elemento en Mi tarea de creación y hice sacar formas concretas que tuvieron ejercer según su propósito, y así empezaba lentamente la construcción de la creación visible y que duraba un tiempo eterno hasta que la tierra tuviera una vegetación y más y más espíritus más avanzados podían alojarse en ella y que podía tomar el camino del ascenso en aquel mundo de las plantas. Y seguían los primeros seres vivos... creaciones que podían ejercer acciones con poca actividad que les fue posible según su naturaleza. Y otra vez pasaba un tiempo interminable de desarrollo de estas criaturas diminutas hasta llegar a la fauna que llegaba a tener formas más grandes y corpulentas donde ya se podía acoger a mucho más espíritus reunidos para cumplir con su tarea: hacer la tierra útil para la última obra coronada de la creación divina...., para el hombre.... que tenía que haber pasado por todas las fases previas y su alma ahora contiene la composición de todas aquellas partículas que mantenía el espíritu caído anterior y que tuvo que atravesar a todas obras de la creación para poder desarrollarse en este camino hacia lo alto. Y por eso el hombre no se ha podido crear en el momento de la “creación del mundo”.... como todas las cobras de creación Mías no fueron obras del momento, porque necesitaban un movimiento lento hacia arriba, sino toda la creación hubiera sida sin sentido y propósito, porque no fue creado para Mí, sino la razón fueron los espíritus caídos y tenía que cumplir un propósito de volver estos caídos a Mí. A pesar de esto cada obra de creación fue un pensamiento Mío y se ejercitaba en el momento cuando hacía falta una nueva forma para un espíritu que había logrado un grado nuevo de madurez y para poder seguir su camino de desarrollo. Y por eso las creaciones diferentes salían periódicamente. El mundo de la flora hizo falta cuando el mundo de las piedras fue capaz de soltar espíritus que necesitaba ahora una nueva forma más ligera.... Y así surgieron las criaturas pequeñas y diminutas después de la creación de las plantas.... Y únicamente Yo sabía cuando hacía falta una u otra forma, y también sabía cuánto tiempo hacía falta para desarrollar las sustancias de las almas de los seres vivos más grandes, los animales hasta los preadamitas, que tomaban lugar en ellos. Y así sabía igualmente que llegaba el tiempo en que los seres espirituales habían acumulado sus partículas sueltas para funcionar como “alma” encarnado en la última forma. Y de hecho hizo salir una nueva obra de creación.... el hombre, que fue creado de manera tan ingeniosa, que la madurez final es posible en esta funda exterior. Y también esa creación del hombre ya ha pasado hace mucho tiempo que estipular para los hombres no es posible, porque vuestra capacidad de entender el tiempo está limitada, pero Mi obra de regreso ya dura eternidades, y aunque antes del hombre ya pasaron tiempos eternos antes de que el mundo ya estaba preparado con sus obras de creaciones a que el hombre solo tuvo que tomar posesión de ella para el propósito de su madurez, este momento ya ha pasado hace eternidades, porque cada vez hay periodos en la tierra con mucha transformación y muchos cambios que no hace posible el cálculo de un periodo de duración de la tierra y del hombre. Pero una cosa es cierta, que los hombres solamente podrán echar un vistazo a Mi plan de salvación eterno cuando habéis obtenido el grado correcto de brillantez.... Antes no os es posible imaginar y pensar más allá (de nuestros tiempos) para lo que hace falta aplicar el término “eternidad”.... os tiene que hacer entender las cosas a través de imágenes mientras que vuestro espíritu no sea despierto.... Solo al espíritu despierto es posible de mirar más profundo, pero las últimas sabidurías se le abren cuando habrá pisado el reino de la luz, cuando se le puede desvelar todo, porque entonces podrá captar todo....

Amén

Er zijn eeuwigheden nodig geweest voor het scheppingsproces

Het scheppingsproces was geen daad van een ogenblik, ofschoon Mij daar waarlijk de macht niet toe ontbrak. Het doel van de schepping zou echter niet gehaald zijn omdat dit proces een langzame ontwikkeling vanuit de diepte naar omhoog moest waarborgen en zich daarom over eindeloze tijden uitstrekte. En het moet u mensen daarom ook begrijpelijk zijn, dat de voorstelling ervan in de schrift, in het boek van de vaderen, u deze scheppingsdaad in beelden weergeeft, omdat mensen die het nog aan dieper inzicht ontbreekt, niet in staat zouden zijn de juiste ontwikkelingsgang te begrijpen en zij alleen daarover onderricht moeten worden dat de schepping eens uit mijn hand is voortgekomen, dat ze het werk van mijn wil en mijn macht was en is.

Wie probeert dieper door te dringen, zal ook tot een dieper inzicht komen. En het is voorlopig alleen nodig te weten dat er een Macht is die alles liet ontstaan wat de mens om zich heen ziet - en ook scheppingen die hij niet kan zien. Want voordat hem de diepere samenhang verklaard kan worden, moet hij op de hoogte zijn van het allereerste begin van datgene, wat uit Mij als liefdeskracht werd uitgestraald als zelfstandige wezens. En hij moet kennis hebben van de afval van deze wezens en de grote oerzonde waarmee nu deze wezens belast waren. Dan pas kan hem ook het ontstaan van de schepping en het proces van terugvoeren door deze schepping verklaard worden. Wie echter nu nog een niet ontwaakte geest heeft, die houdt aan dode letters vast. En hij zal nooit duidelijkheid verkrijgen, omdat hij ook niet voor onderrichtingen van geestelijk ontwaakte mensen ontvankelijk is.

Elk scheppingswerk had eindeloos lange tijden nodig voor de eerste voorontwikkeling, wat echter steeds het geestelijke betreft dat in een scheppingswerk een hogere trede moet bereiken. Het was zo diep gevallen dat het ook eeuwigheden nodig had om weer hogerop te geraken in de scheppingen van de meest uiteenlopende aard, vanuit de primitiefste vorm naar prachtig gevormde werken, ontstaan door mijn wil om dat geestelijke op te nemen en het de weg omhoog mogelijk te maken. En zo was ook het scheppingswerk "aarde" in het begin slechts een opeenhoping van de meest onrijpe geesten, wier substanties zich langzaam verdichtten tot een vorm, een massa die nog geen vaste materie genoemd kon worden, maar als basiselementen waren te beschouwen, zonder vorm, maar met een enorme werking van kracht, want ze bevatten het geheel ongetemde geestelijke. Maar mijn wijsheid verdeelde alles in juiste mate en gebruikte elk element voor mijn scheppend werkzaam zijn, zodat er afzonderlijke vormen tevoorschijn kwamen die hun bestemming, gebonden aan het doel, moesten nakomen en dus zo de langzame opbouw van zichtbare scheppingswerken begon, die zich over eindeloos lange tijden uitstrekte, tot dan de aarde al een plantengroei kon laten zien en er steeds meer rijp geworden geestelijks in die scheppingen kon verblijven, dat de positieve ontwikkelingsgang nu aflegde in die plantenwereld. En nu volgden de eerste levende wezens. Scheppingen die al een activiteit, al is het ook nog zo'n geringe, konden verrichten, die hun volgens de natuurwet was opgedragen.

En weer vergingen er eindeloze tijden vanaf de ontwikkeling van deze nietige levende wezentjes tot de dierenwereld, die steeds grotere en sterkere vormen behelsde, waarin reeds veel van het bijeengebrachte geestelijke zich verenigd had om weer de taak te vervullen: de aarde bruikbaar te maken voor de laatste kroon op het werk van de goddelijke schepping. Voor de mens, die al die voorstadia had moeten doorlopen en van wie nu zijn ziel is samengesteld uit al die partikeltjes die eens deel uitmaakten van een gevallen oer-geest en uiteengevallen door alle scheppingswerken moesten gaan om zich op deze manier weer langzaam positief te ontwikkelen.

En bijgevolg kon de mens niet geschapen zijn bij de "schepping van de aarde" - zoals alle scheppingswerken niet het werk van een ogenblik mijnerzijds geweest zijn, juist omdat de langzame opwaartse ontwikkeling eraan vooraf moest gaan, daar anders het hele scheppingswerk zin- en doelloos geweest zou zijn. Want het was niet omwille van Mij zelf, maar ter wille van mijn gevallen schepselen ontstaan en het moest dus ook een doel vervullen: dit gevallene naar Mij terug te voeren. En toch was elk scheppingswerk mijn gedachte die Ik buiten Mij plaatste, die steeds dan verwezenlijkt werd wanneer er een nieuwe vorm voor het geestelijke nodig was dat een bepaalde graad van rijpheid bereikt had om de ontwikkelingsgang voort te kunnen zetten. En zo zijn dus de verschillende scheppingen periode gewijs ontstaan. De plantenwereld was pas dan nodig, toen de wereld van de gesteenten wat van het geestelijke vrijgaf dat nu een nieuwe andere vorm nodig had in een minder zwaar omhulsel. En evenzo ontstonden de kleine en kleinste levende wezens aansluitend op de schepping van de plantenwereld.

En Ik alleen wist wanneer het ene na het andere nodig was. En Ik wist ook hoe lang de grotere levende wezens, de dieren van laag tot aan het niveau van de pre-adamieten, tijd nodig hadden om de zielensubstanties die in hen belichaamd waren, rijp te laten worden. En zo wist Ik ook wanneer de tijd gekomen was dat van het geestelijke wezen zijn aparte deeltjes bijeen waren gekomen om zich als ziel in de laatste vorm te kunnen belichamen. En toen bracht Ik wederom een scheppingswerk voort - de mens, die zo vernuftig van aard is dat een rijp worden tot aan zijn laatste voltooiing in deze uiterlijke vorm mogelijk is. En ook deze schepping van de mens ligt eindeloze tijden achter u, die u mensen niet vermag vast te stellen, want uw begrip van tijd is nog begrensd. Mijn werk van het terugvoeren duurt echter al eeuwigheden. En ofschoon er vóór de mens eeuwige tijden zijn verlopen, voordat de aarde zo ver was met al haar scheppingswerken dat de mens haar nu in bezit kon nemen ten gunste van zijn rijper worden, is toch ook dit tijdstip al lang geleden omdat zich periode gewijs steeds weer grote omwentelingen en veranderingen op de aarde voltrekken, die een berekening van de duur van het bestaan van de aarde en dat van de mensen onmogelijk maken.

Maar zoveel is zeker, dat u mensen in mijn heilsplan van eeuwigheid pas dan een juist inzicht zult kunnen verkrijgen, wanneer u zelf de daarbij behorende graad van licht bereikt hebt. Want eerder kunt u zich niet boven uw verstandelijk denken uit, tijden voorstellen waarop het begrip "eeuwigheden" kan worden toegepast. En zolang als uw geest nog niet gewekt is, moet u door middel van beelden iets begrijpelijk worden gemaakt. Pas voor de ontwaakte geest is het mogelijk dieper te schouwen, maar ook de laatste wijsheden zal hij pas kunnen bevatten als hij het lichtrijk betreden heeft, als hem alles kan worden onthuld, omdat hem dan ook alles begrijpelijk zal zijn.

Amen