• Volver

Nuevo aviso sobre catástrofes y guerras

El tiempo venidero os abrumará de una forma insólita porque los acontecimientos mundiales entrarán en una nueva fase. La excitación entre los pueblos se incrementará, cada pueblo ve en el otro un enemigo; pero no se hace nada serio para establecer la paz, aunque todos los hombres la estén anhelando. El materialismo es la fuerza motriz de todos los planes y operaciones y cada uno procura conseguir las mayores ventajas. Sin embargo, nadie es justo en su forma de pensar y sentir, y no se siente impulsado por buenos sentimientos. Por eso los golpes de destino aumentan el miedo y el desasosiego.

Pero Dios quiere manifestarse a los hombres de diferentes maneras, porque sólo la fe en Él y su Poder son el verdadero remedio contra todas las penurias y sufrimientos a los que vosotros los seres humanos os estáis acercando. Por eso las catástrofes naturales aumentarán para que se reconozca un Poder superior en ellas, porque lo que hacen los hombres aumentará siempre el odio entre ellos, pero nunca los conducirá a una reflexión espiritual. La falta de amor llega a unos extremos que pronto serán insuperables. El estado de guerra entre los seres humanos se agudizará cada vez más, y no habrá paz, a pesar de que el gran incendio aún no se haya inflamado - lo que, sin embargo, es inevitable.

Las personas pasan por la vida con una gran indiferencia y sólo muy pocas son conscientes de que esta situación no puede perdurar mucho tiempo. Pero en general los responsables tienen el ánimo ofuscado. Hablan mucho, pero todo son verborreas vacías a las que no siguen hechos, pues no alivian la miseria terrenal que salta claramente a la vista. Como obviamente no se cumple con el Mandamiento del amor al prójimo, el nivel espiritual tampoco puede ser bueno, a pesar de que estas personas vivan en el bienestar material y aparentemente no les falta nada. Las almas, sin embargo, se encuentran en la miseria, pero los hombres no quieren saber nada de enseñanzas espirituales que servirían de verdadero alimento a las almas.

Los hombres deberían mirar a su alrededor con los ojos abiertos, sin olvidar a someter su propia vida a una seria autocrítica. Consecuentemente, también aprenderán a comprender lo venidero y podrán observar los acontecimientos con un ánimo más despierto - acontecimientos que fueron anunciados desde siempre, pero que sólo ahora ganan importancia en vista del grave aprieto en que se encuentran aquellos que lo tienen que sufrir directamente...

Ya ha llegado la época del final. Pero dado que los hombres ya no tienen fe, hace falta que se produzcan fuertes golpes de destino para que se despierten y para que por lo menos algunos pocos recuperen la fe en un Dios y Creador al que deben agradecer su existencia, para que reflexionen sobre cuáles pueden haber sido el motivo y la finalidad que han movido a ese Dios y Creador a crearlos.

Para los seres humanos ahora se trata de vida o muerte, de una inmensa bienaventuranza o angustia, de una sublime Luz o unas tinieblas profundas... El que desea vivir eternamente en la bienaventuranza y en la Luz debe cumplir con la Voluntad de su Dios y Creador... debe esforzarse para percibir esta Voluntad y vivir una vida en el amor a Dios y al prójimo.

Pero aquel que no cree en Dios, toda su vida en la Tierra es inútil, pues infringe continuamente la Ley del Orden divino, lo que siempre tiene como consecuencia un gran caos - un caos al que la humanidad se está acercando irreversiblemente. Esto no os producirá solamente efectos espirituales sino también todo el mundo material sufrirá un caos. Os llegarán cada vez más informes sobre catástrofes naturales, accidentes y otras desgracias, porque no habrá tranquilidad ni paz en un mundo que carece totalmente de amor y fe. Pero quien ha encontrado el camino hacia Dios... quien se esfuerza en cumplir sus Mandamientos del amor... quien se entrega a Él en el espíritu y la verdad... quien le dirige sus oraciones y le pide protección, este le percibirá y le sentirá, porque estos hombres forman parte de Su pequeño rebaño y llevan a Dios en el fondo de su corazón - los que aguantarán hasta el final porque su fe no vacilará... estos se ayudarán mutuamente y por eso estarán salvados antes de que se presente el final - a no ser que Dios aún antes los llame a su Reino, según su Voluntad.

Cada vez de nuevo recibiréis avisos sobre lo venidero, lo que cada vez se os acerca más aunque tengáis poca fe en ello. Sin embargo, no podréis evitarlo. Pero con toda seguridad podéis interceder por todo lo que se os anuncia. Pues se trata de que los seres humanos deben comprender y ver que todo está previsto en el Plan desde eternidades... que todo depende de la Voluntad de Dios, El que ciertamente actuará con su Sabiduría y Amor para realizar la Obra del regreso a Él - la que un día concluirá.

Amén.

Hernieuwde verwijzing naar catastrofen en oorlog

Buitengewoon zal de komende tijd u belasten, want het wereldgebeuren treedt een nieuwe fase in. De onrust onder de volken neemt toe, ieder ziet in de ander de vijand en er wordt niets serieus ondernomen om vrede te stichten ofschoon alle mensen ernaar verlangen. Maar het materialisme is de drijfkracht van alle plannen en voornemens, en iedereen probeert het grootste voordeel te behalen. Maar geen mens is rechtvaardig in zijn denken en gezindheid en door goede gevoelens gedreven en de slagen van het lot versterken de angst en onrust. Want op elke wijze probeert God zich zelf nog aan de mensen kenbaar te maken, omdat alleen het geloof in Hem en Zijn macht het ware tegenwicht is voor alle nood en lijden die u mensen tegemoet gaat.

En daarom zullen ook de natuurcatastrofen toenemen, opdat een hogere Macht erkend wordt. Want wat van mensen uitgaat, zal steeds de haat tegen elkaar versterken, maar niet tot een geestelijke bezinning leiden. De liefdeloosheid neemt vormen aan die spoedig niet te overtreffen zijn. En de toestand van onderlinge strijd tussen de mensen zal bijgevolg steeds vastere vorm krijgen. Het zal alles behalve vrede onder de mensen zijn, ofschoon de grote brand nog niet ontstoken is, die echter niet uitblijft. De mensen zelf gaan onverschillig door het leven en slechts weinige denken er over na dat deze toestand niet lang zal kunnen bestaan. Maar meestal hebben juist de verantwoordelijken een verblinde geest. Er wordt veel gepraat, maar toch zijn het slechts lege woorden waarop geen daden volgen. Want de nood op aarde wordt niet afgewend waar ze duidelijk zichtbaar is. En omdat dus het gebod van de naastenliefde onvervuld blijft kan ook de geestelijke toestand niet goed zijn, ofschoon deze mensen in aardse welstand leven en schijnbaar niets behoeven te ontberen. De zielen lijden weliswaar gebrek, maar toch zijn de mensen niet ontvankelijk voor geestelijk onderricht dat de zielen tot ware voeding dienen zou.

De mensen moesten met open ogen om zich heen kijken en hun eigen leven ernstig bekritiseren. Dan kunnen zij ook dat wat nog komt leren begrijpen en ook met een juist inzicht de gebeurtenissen kunnen volgen, die weliswaar altijd werden aangekondigd, maar die nu pas aan betekenis winnen in het aangezicht van de zware noodtoestand van hen die daar direct door getroffen worden. Maar het is de tijd van het einde. En omdat de mensen geen geloof meer hebben zijn overgrote beproevingen nodig om ze nog wakker te schudden. Daardoor kunnen enkelen nog het geloof terugwinnen in een God en Schepper aan wie zij hun bestaan te danken hebben en tot nadenken aangespoord worden over wat deze God en Schepper er toe bewogen heeft en welk doel Hij voor ogen heeft gehad hen te scheppen. Voor u mensen gaat het om leven of dood, om grote zaligheid of kwelling en pijn, om het hoogste licht of om de diepste duisternis. En wie dus leven wil, wie zalig wil zijn en voor eeuwig in het licht wil staan moet ook de wil vervullen van zijn God en Schepper. Hij moet deze wil trachten te ervaren en zo een leven leiden in liefde tot God en zijn naasten. Maar gelooft hij niet in een God, dan is zijn hele leven nutteloos. Hij overtreedt voortdurend de wet van de goddelijke ordening. En de wetten van de goddelijke ordening omver te stoten heeft altijd een chaos tot gevolg en deze chaos gaat u mensen nu onherroepelijk tegemoet.

Het zal niet alleen een geestelijke uitwerking op u hebben, maar ook de wereld zal in al haar voegen kraken. Steeds weer zullen u berichten bereiken van catastrofen, ongelukken en ander onheil, want er zal geen rust en vrede meer zijn in een wereld die zonder enige liefde en enig geloof is. Wie echter onder de mensen de weg tot God gevonden heeft, wie zijn best doet Zijn geboden van liefde te vervullen en zich aan Hem overgeeft naar geest en waarheid, wie tot Hem bidt en om Zijn bescherming vraagt, die zal deze ook zeker mogen ervaren. Want die mensen behoren tot Zijn kleine kudde, die volharden zullen tot het einde. Die in het geloof niet wankelen, die elkaar trouw blijven en God diep in hun hart dragen en daarom op het einde weggenomen worden, wanneer ze niet al van tevoren opgeroepen worden in Zijn rijk wanneer dat volgens Zijn wil is.

Steeds weer wordt u opmerkzaam gemaakt op dat wat voor u ligt en steeds dichterbij komt. En al bent u ook klein in geloof, u zult het niet kunnen afwenden en u kunt er met volste zekerheid van op aan wat u wordt verkondigd. Want het gaat erom dat de mensen zullen ondervinden dat alles voorzien is in het heilsplan van eeuwigheid, dat alles afhankelijk is van Gods wil, Die wel in Zijn liefde en wijsheid handelend werkzaam is om het werk van terugkeer tot Hem te verwezenlijken en dat doel ook eenmaal bereikt.

Amen