• Volver

El amor a Dios se manifiesta en amor al prójimo

Cada vez de nuevo os digo lo mismo: cuando el prójimo se encuentra en apuros, ¡haceos cargo de él! Apoyadle, sin que importe si se encuentra en desgracia espiritual o corporal, ¡realizad en él el amor altruista al prójimo, y así cumpliréis con la finalidad de vuestra existencia! Pues sólo si dirigís vuestro amor al prójimo, que es vuestro hermano, lo manifestáis ante Mí. Yo soy el Padre de todos vosotros y me desvivo por vuestro amor - el que debéis dirigir a todas criaturas que han surgido de Mí.

Es muy frecuente que vuestro prójimo se encuentre en desgracia - sobre todo en desgracia espiritual en la que le deberíais ayudar, porque las desgracias terrenales son pasajeras, mientras que la desgracia espiritual perdura y siempre precisará de ayuda, sin que importe si es en la Tierra o en el Reino del Más Allá.

La desgracia espiritual consiste sobre todo en la falta de amor, y por eso en un estado deficiente del alma, la que sin embargo debe madurar en esta vida terrenal - mediante el amor... Ahora, si dais amor a vuestro prójimo, esto puede despertar en él el amor recíproco, de modo que esto puede dar lugar a que el semejante cambie su forma de ser... que él os quiera imitar - si vosotros mismos le dais el ejemplo de una verdadera vida de amor... Pues esta ayuda es la mayor, la de regalar amor... pero también importa que prediquéis al semejante el Evangelio, es decir, que también le presentéis su Creador y Mantenedor como un Dios del Amor que es el Padre de todos los seres humanos - y que también quiere que estos se dirijan a Él como tal...

Siempre debéis procurar a transmitir al semejante únicamente bienes espirituales, y de esta manera le ayudaréis a que madure - si todo lo que le ofrecéis lo hacéis llevados por el amor. Pero también debéis cuidar del prójimo si este se encuentra en apuros terrenales, e igualmente vais a despertar en él amor recíproco, porque el amor en sí también es fuerza y nunca quedará sin surtir efecto - a no ser que vuestro prójimo todavía pertenezca completamente a mi adversario, porque entonces os rechazará y no experimentará efecto alguno del amor...

Y vosotros mismos maduraréis en vuestra alma siempre sólo mediante actividad en el amor; por eso debéis aprovechar de cada ocasión en que podáis actuar en el amor... Hay que fijarse de toda clase de apuros en que se encuentra vuestro semejante pues no debéis pasar ante él con indiferencia y dejarle en sus aprietos, porque entonces vosotros mismos careceríais de amor, con lo que no cumpliríais vuestra finalidad en la Tierra que consiste únicamente en que volváis a adoptar vuestra naturaleza primaria... que volváis a haceros Amor - lo que fuisteis desde el origen.

Siempre el Mandamiento del Amor será el primero y el más importante... y siempre habrá que predicar a los hombres el Evangelio, pues enseña amar a Dios y al prójimo. Pero nunca podréis manifestar amor a Mí mismo mientras dejéis a vuestro prójimo desatendido - por muchos sentimientos violentos que os conmuevan...

El verdadero amor a Mí sólo puede manifestarse al obrar en el amor al prójimo. Pero todo aquel cuyo amor al prójimo es tibio o le da igual, nunca sentirá un verdadero amor a Mí. Pues ¡cómo puede un hombre amar a Mí, al que no ve, si no presta atención a su hermano al que ve!

En el tiempo final el amor entre los seres humanos está enfriado, por lo que estos también se encuentran muy lejanos de Mí - lejanos de Aquel que como Amor eterno sólo puede unirse con los hombres mediante el Amor... Y por eso también la aflicción espiritual es tan inmensa porque la falta de amor significa también falta de fe, de saber y de fuerza. Además, significa también hallarse todavía en el poder del enemigo que no conoce el amor y que siempre procurará impedir que los seres humanos actúen en el amor - el que también quiere vuestra perdición, procurando a manteneros alejados de Mí. A este debéis resistir... pues debéis procurar a llegar a Mí - lo que sólo conseguiréis mediante la actividad en el amor.

Por eso os digo: “Lo que habéis hecho a uno de mis hermanos más pequeños, a Mí me lo habéis hecho”49.

Yo mismo aprecio vuestro amor al prójimo como amor a Mí.

10 de agosto de 1963

¿Cómo podríais manifestarme vuestro amor a Mí de otra manera? Si tenéis fe en Mí que Yo como Padre regalo Amor a todos mis “niños”, entonces vosotros como “niños” también debéis responder a mi Amor... y entonces también sabéis que a todos vosotros que sois seres humanos os considero como “niños”. Todos sois lo mismo: criaturas surgidas de Mí. Debéis amaros mutuamente y juntos dirigiros a Mí... pero también debéis portaros el uno al otro, y debéis evitar que el otro sufra daño... pues debéis ayudarle cuando se encuentra en apuros de cualquier clase y debéis permanecer unidos con él... debéis establecer una buena relación entre hermanos y luego, juntos, aspirar a vuestro Padre desde eternidades.

Sólo entonces profesáis el amor entre vosotros que Yo os exijo porque, en vuestra sustancia primaria, todos sois lo mismo... pues todos habéis surgido de la Fuerza del Amor divino... Y una vez que la relación entre vosotros los seres humanos haya cambiado... una vez que en todo vuestro pensar y actuar el amor sea determinante, también aumentaréis en perfección y volveréis a ser lo que fuisteis en otros tiempos: criaturas penetradas de Amor que siempre actúan únicamente para la bienaventuranza mutua. Porque donde haya amor, también debe haber un receptor para este amor irradiado, sin que importe si Yo mismo como Fuente primaria transmito el Amor o si vosotros como mis estaciones de fuerza de amor lo retransmitáis.

Siempre debe haber un receptáculo al cual podéis transmitir vuestro amor. De modo que en la Tierra el semejante será este receptáculo - el prójimo, al cual retransmitís el Amor que vosotros mismos recibís de Mí... Porque no podéis dar algo que no hubierais recibido antes de Mí... La Chispa de Amor en vosotros la alimento Yo, pues hago que mi Amor irradie cada vez más a vosotros y os anime a actuar en el amor, y el efecto surtido se reproducirá en el prójimo porque vosotros estaréis estimulados a actuar continuamente en el amor - eso una vez que mi Amor pueda irradiar a vosotros...

Y vuestra actividad en el amor al prójimo me demuestra que vosotros permitís que mi Amor irradie a vosotros... que abrís vuestros corazones y que permitís entrada a Mí y a mi Amor... que de nuevo me estéis entregados en amor, porque de lo contrario mantendríais vuestros corazones cerrados y Yo no podría surtir efecto en vosotros.

Mientras no llevéis vuestra vida de una manera solitaria sino siempre os acordáis de vuestro semejante, también vosotros vais a madurar... si estáis preocupados de su suerte corporal y anímica... si procuráis a llevarle al camino hacia Mí... si le asistís también en apuros terrenales cuando él se dirige a vosotros y os ruega por ayuda...

Vosotros vivís una vida de convivencia para madurar mutuamente, y siempre tendréis ocasión para servir en amor servicial. Sólo que debéis ser de buena voluntad, y debéis permitir que se os guíe - siempre en inclinación a Mí, vuestro Dios y Creador al que reconocéis como Padre y le entregáis el amor de niño...

Entonces os amaréis como hermanos y mutuamente os haréis el bien... y vuestra alma madura aún en la Tierra, de modo que va a lograr la meta: Mediante el amor se unirá conmigo, el Amor eterno, y será eternamente bienaventurada.

Amén.

De liefde tot God wordt bewezen door de liefde tot de naaste

Steeds weer zeg Ik u hetzelfde: Bekommer u om uw naaste in zijn nood. Help hem, ongeacht of hij zich in geestelijke of in lichamelijke nood bevindt. Betoon hem onbaatzuchtige naastenliefde en u vervult uw aardse doel. Want u bewijst Mij pas uw liefde als u uw liefde aan de naaste geeft die uw broeder is. Ik ben de Vader van u allen. Ik verlang naar uw liefde die naar al mijn uit Mij voortgekomen schepselen moet uitgaan. En uw naaste bevindt zich heel vaak in nood en overwegend zullen het geestelijke noden zijn in welke u hem moet helpen. Want aardse noden gaan voorbij, maar de geestelijke nood blijft bestaan en zal steeds weer hulp vergen, ongeacht of het op aarde is of in het rijk hierna.

De geestelijke nood bestaat voornamelijk in liefdeloosheid en daardoor in een gebrekkige gesteldheid van de ziel, die in het aardse leven toch rijp moet worden door de liefde. Als u nu uw naaste liefde geeft, kan dat wederliefde opwekken en de medemens ertoe brengen zijn wezen te veranderen, zodat hij het u wil nadoen wanneer u hem als voorbeeld het ware leven in liefde voorleeft. Deze hulp is het voornaamste, dat u liefde schenkt - echter ook uw naaste het evangelie voorhoudt, dat wil zeggen: hem ook zijn Schepper en Bewaarder als een God van liefde voorstelt, die de Vader van alle mensen is en ook als Vader aangeroepen wil worden.

U moet uw medemens voortdurend geestelijke kennis proberen te verschaffen en u zult hem helpen zich te voltooien als alles wat u hem aanbiedt in liefde geschiedt. Maar ook in aardse nood moet u zich om uw medemens bekommeren en daardoor zult u eveneens wederliefde opwekken. Want de liefde is zelf kracht en zal nooit zonder uitwerking blijven, tenzij uw naaste nog geheel onder de invloed van mijn tegenstander staat. Dan zal hij u afwijzen en ook geen uitwerking van de liefde ondervinden. En uzelf zult steeds alleen door liefdadigheid uw ziel meer tot rijpheid brengen. Daarom moet elke gelegenheid benut worden waar u in liefde werkzaam kunt zijn. En aan elke nood waarin uw medemens zich bevindt moet aandacht worden geschonken. U mag niet onverschillig aan hem voorbij gaan en hem in benarde omstandigheden alleen laten, want dan bent u zelf liefdeloos. U vervult dan niet uw aardse levensdoel dat alleen daarin bestaat dat u weer uw oerwezen aanneemt, dat u tot de liefde wordt die u was in het allereerste begin.

Altijd zal het gebod van de liefde het eerste en voornaamste zijn en steeds moet het evangelie aan de mensen verkondigd worden, dat onderwijst in de liefde tot God en de naaste. U zult echter Mijzelf nooit liefde kunnen schenken als u geen oog hebt voor uw naaste, al bent u nog zo vervuld van hevige emoties. De ware liefde tot Mij kan alleen tot uitdrukking komen door voor uw naaste in liefde werkzaam te zijn en hierdoor bewijst u ook uw liefde voor Mij. Wie echter in de liefde tot de naaste lauw en onverschillig is, die zal ook nooit ware liefde voor Mij voelen. Want hoe kan een mens Mij liefhebben Die hij niet ziet, als hij niet om zijn broeders denkt die hij wel ziet?

In de eindtijd is de liefde onder de mensen bekoeld en daarom zijn zij ook ver van Mij verwijderd. Want Ik, als de eeuwige Liefde, kan Me alleen door de liefde met een mens verbinden. En daarom is ook de geestelijke nood zo groot, want liefdeloos zijn betekent ook ongelovig, onwetend en krachteloos te zijn. Het betekent verder, zich nog in de macht te bevinden van hem die zonder enige liefde is en ook de mensen steeds wil verhinderen in liefde werkzaam te zijn, die uw verderf wil doordat hij u ver houdt van Mij. En hem moet u weerstaan. U moet trachten tot Mij te komen en u zult dat alleen bereiken door werkzaam te zijn in liefde. En daarom zeg Ik: "Wat u voor de geringste van mijn broeders doet, dat hebt u voor Mij gedaan". Ik zelf waardeer uw liefde tot de naaste als liefde tot Mij.

Hoe zou u anders uw liefde tot Mij kunnen bewijzen? Als u gelooft dat Ik als Vader al mijn kinderen liefde schenk, dan moet u Mij ook als kinderen mijn liefde beantwoorden en dan weet u ook dat u mensen allen door Mij als kinderen wordt beschouwd, dat u allen hetzelfde bent - van Mij uitgegane schepselen - en u moet elkaar liefhebben en op Mij aansturen. U moet echter ook zorg dragen voor elkaar. U moet verhoeden dat de ander schade lijdt, u moet hem helpen in moeilijkheden van allerlei aard, u moet hem bijstaan en gewoon een goede verstandhouding van broeder tot broeder tot stand brengen en dan gezamenlijk toe streven naar uw Vader van eeuwigheid. Dan pas hebt u de liefde voor elkaar die Ik van u mensen verlang, omdat u in uw oersubstantie hetzelfde bent, omdat u uit de goddelijke liefdekracht bent voortgekomen.

En zodra eenmaal de verhouding onder u mensen een andere is geworden, zodra bij al uw denken en handelen de liefde bepalend is, zal uw volmaaktheid ook toenemen. U zult weer worden wat u eens geweest bent: met liefde doorstraalde schepselen die steeds alleen werken voor elkanders gelukzaligheid. Want waar liefde is moet ook een ontvangststation voor deze uitgestraalde liefde zijn, ongeacht of Ik zelf als Oerbron, of u als zenders van mijn liefdekracht de liefde verder straalt. Steeds moet er een vat zijn waarin u uw liefde kunt laten schijnen. En zo zal op aarde de medemens dit vat zijn, de naaste, aan wie u de liefde geeft die uzelf van Mij ontvangt. Want u kunt niets geven wat u niet tevoren van Mij ontvangen zou hebben. Ik voed de liefdesvonk in u doordat mijn liefde steeds meer bij u naar binnen straalt en u tot werken van liefde aanzet. En dit werkzaam zijn zal weer geschieden ten gunste van uw naaste, want u wordt aangespoord onafgebroken in liefde werkzaam te zijn - zodra mijn liefde eenmaal bij u naar binnen kan stralen.

En uw liefdadigheid tegenover uw naaste bewijst Mij dat u mijn liefde in u laat binnenstralen, dat u uw harten opent en Mij en mijn liefde toegang verleent. Ze bewijst Mij dat u Mij weer in liefde bent toegedaan, anders hield u uw harten voor Mij gesloten en zou Ik niet in u kunnen werken. En altijd zult u tot voltooiing komen als u uw eigen leven niet slechts eenzijdig leidt maar steeds aan uw medemens denkt, als u zich om zijn lichamelijk en geestelijk lot bekommert, als u probeert hem op de weg naar Mij te leiden en u hem ook bijstaat in aardse nood als hij naar u toekomt en u om hulp vraagt. U leeft tesamen met het doel wederzijds te rijpen en steeds zal u gelegenheid gegeven worden waar u in dienende liefde werkzaam kunt zijn. U moet alleen van goede wil zijn en u laten leiden, steeds toegewijd aan Mij, uw God en Schepper die door u als Vader wordt erkend en die u de liefde van een kind toedraagt. Dan zult u elkaar liefhebben als broeders en goed zijn voor elkaar. Dan wordt uw ziel op aarde rijp en ze zal het doel bereiken. Ze zal zich door de liefde verenigen met Mij, de eeuwige Liefde, en nu voor eeuwig zalig zijn.

Amen