• Volver

La penuria de las almas en el más allá.... el ruego - el cambio de la voluntad....

La penuria de las almas en el más allá es exorbitante, porque su estado es a menudo inaguantable, porque a su alrededor hay una oscuridad y no encuentran salida. Cuanto más sufre un alma, más habrá la posibilidad que reconsidera y piensa sobre su culpa y busca ayuda y entonces persigue cualquier rayo de luz de lo cual se espera salvación. Entonces puede ser acercado a la luz cuando desea salir de la oscuridad. Antes no hubiera sido capaz de entender lo enseñado, porque estuviera tan cerrado durante el aviso, que cada esfuerzo de amor sería en vano. La voluntad de cada ser puede ser detectado por los seres luminosos y según su estado les guían a la luz a esos almas pobres, si lo anhelan, porque esos almas si se encuentran capaces en lo que se puede traerles la ayuda, porque tiene la voluntad de aceptar ayuda, y también piden por ella.... Y entonces la obra de salvación puede comenzar en aquellas almas, aunque vengan de las profundidades.... Entonces la gracia y el amor de Jesús también ha llegado a algunos almas en profundidad y traerles ahora la salvación es una tarea extremadamente bondadosa y para esa tarea los hombres pueden contribuir mucho por ruegos conscientes y pensamientos de enseñanza por los que os pidan ayuda. Las almas en el más allá saben, que los hombres en tierra tienen fuerzas de vida que es muy ineficiente y lo buscan en otros hombres para obtenerla de ellos. No saben de qué forma recibirán la fuerza, pero piden a los hombres lo que les hace falta, lo que no tienen, pero lo sienten en los hombres. Su penuria más grande les trae a hombres en la tierra, aunque tengan muy poca memoria en el conocimiento que obtenían en la tierra. Por eso la enseñanza de aquellas almas no es fácil, porque hay que contar con la capacidad muy reducida de pensar y según su culpa y grado de madurez les falta el conocimiento. A pesar de eso están hambrientos por aclaración , y son auditores pacientes cuando se les da explicación. Existe una gran penuria en el más allá que se puede suavizar por los hombres, cuando estéis preparados de ayudarles, si esos almas os dan pena y activan vuestro sentido de ayuda. Porque los pensamientos amorosos de vosotros los sienten como un soporte de fuerza y nunca dejarán a un hombre que les ayuda en este sentido, que piensa con amor en ellos y que ruega por la ayuda de Jesús Cristo para esos pobres almas. El salvador divino siempre está preparado para ayudar a las almas de las profundidades, pero el orden de amor no se puede evitar y mientras el alma no puede sentir amor, solo Él tiene que tomarlo como suficiente con el ruego amoroso y lo adapta como realizado por el alma mismo.... Y encontrarán salvación por Su amor y Su gracia.... Infinitamente los hombres pueden contribuir a salvar almas de la oscuridad.... Todos lo piden y cuando lo pidan, cuando se os metan en los pensamientos, sabed, que podéis prestarles ayuda, que ya han llegado al estado en el que quieren ayuda y ahora el esfuerzo amoroso del hombre ya no es en vano.... Ayudarles, salvarles de la pena y contribuid vuestra parte para la salvación de las almas que en tierra han perdido la ocasión de trabajar en su perfección y que en el más allá se encuentran ahora en penuria más grande y que el amor de los hombres les puede ayudar....

Amén

BOL DUŠA U ONOSTRANOM.... POSREDOVANJE.... PROMJENA VOLJE

Nevolja/oskudica/nužda dušâ u onostranom je neizmjerno velika, pošto je njihovo stanje često nepodnošljivo. One su okružene gustim mrakom i ne mogu pronaći svoj izlaz. Ali što duša više pati to je vjerojatnije (sooner the possibility) da će odlučiti popraviti svoje puteve, razmisliti o svojoj krivnji i potražiti pomoć. Zato/zbog toga one prate najmanju zraku svjetla od koje očekuju pomoć. One mogu primiti pomoć jedino kada žele izbjeći tamu. Do tad one nisu bile u stanju shvatiti učenje, također su bile toliko tvrdoglave da bi svako učenje i svaki blagonakloni trud bili uzaludni.

Žudnja svake duše je poznata svjetlosnim bićima. Shodno tome, oni vode te nevoljne duše ka Svjetlu, kada žude za njime. Te duše su onda u stanju primiti pomoć, pošto su voljne prihvatiti i pitati za pomoć. Kada te duše izađu iz bezdana onda djelo iskupljenja može započeti. Onda za te duše u ponoru Milost i Ljubav Isusa Krista postaju djelotvorne. Donijeti im spasenje je zadatak koji se najviše priznaje/nagrađuje. Sa vašim zauzimanjem/posredovanjem, vašim svjesnim molitvama, i vašim misaonim učenjem vi možete biti ogromna pomoć onima koji traže vašu pomoć. Nevoljne duše znaju da vi na Zemlji posjedujete životnu snagu, koja njima nedostaje. Prema tome one okružuju ljude ne bi li od njih primili snagu. One ne znaju u kojem obliku će primiti snagu, ali one traže/pitaju ono što im nedostaje a opažaju da vi imate. Njihova velika potreba ih neprestano privlači ka ljudima na Zemlji, iako se one često samo slabo prisjećaju znanja kojeg su imali dok su živjeli na Zemlji.

Takve duše je prema tome teško naučavati. Njihova slabašna sposobnost razmišljanja, njihova krivnja, njihov stupanj zrelosti i nedostatak znanja ipak moraju biti uzeti u obzir, oni su gladni prosvjetljenja i slušat će strpljivo kada se daje objašnjenje.

U onostranom postoji velika potreba/nevolja, koju vi možete smanjiti ako ste voljni pomoći. Jer oni blagonaklone misli doživljavaju kao snagu, i neće nikad ostaviti osobu koja blagonaklono misli o njima i koja se za njih moli Isusu Kristu.

Božanski Iskupitelj je uvijek spreman pomoći tim dušama da se izbave iz ponora/bezdana, ali zakon Ljubavi se ne može zaobići. Stoga, ako sama duša ne može stvoriti tu Ljubav onda će On prihvatiti blagonaklono zauzimanje/posredovanje kao da je to djelo same duše, i te duše će pronaći spasenje kroz Njegovu Ljubav i Milost. Vi uvelike možete pomoći u izbavljanju/iskupljenju tih duša iz tame. Sve one vas mole za to čim sebe postave u vaše misli. Znajte onda da su one već u stanju gdje žele/potrebuju pomoć, i prema tome vaš blagonakloni napor nije bez efekta/rezultata.

Pomozite im, izbavite ih iz njihove nevolje i doprinesite spasenju tih duša koje su na Zemlji zanemarile (pro)rad(iti) na svom usavršavanju i stoga su u onostranom u velikoj nevolji. Jedino im ljubav ljudskih bića može pomoći._AMEN