• Volver

Jesús...Transformación de criaturas a niños...

Representad a Mí y a Mi nombre ante el mundo, y luego Yo os representaré un día en la eternidad, ante Dios, el todopoderoso Creador del cielo y de la tierra, de Quien surgieron todas las criaturas a quienes volvió a dar una vida independiente.

Así también Yo, el hombre Jesús, era un ser independiente creado por Él, tanto en cuerpo como también en alma. Había emanado de la fuerza primaria eterna para hacer una prueba de uso de fuerza en el ser independiente, que tenía como objetivo una completa deificación, para finalmente fusionarme Yo Mismo de nuevo con la fuerza primaria y como tal poder crear y diseñar, para gobernar sobre innumerables espíritus creados originalmente, sobre innumerables mundos y todos sus residentes.

Como el ser humano Jesús pasé esta prueba de uso de fuerza, porque usé todas las capacidades que un hijo de Dios ha recibido a través del infinito amor paternal para su vida terrenal, y dirigí el flujo inconmensurablemente de Dios hacia Mí... Yo Mismo determiné al Amor eterno a esta entrega porque la deseé con toda la fuerza amorosa de Mi corazón y el Amor eterno no pudo resistirme porque se da a Sí Mismo a cada hombre que lo desee...

Como ser humano pronuncie las Palabras: “Nadie viene al Padre sino por Mí...“. Os prometí a vosotros, los humanos, que pediré al Padre por vosotros que os confesara si Me confesáis a Mí y Mi nombre ante el mundo. Porque sabía que alcanzaría el último objetivo en la tierra, la Deificación de Mí Mismo y que entonces, estando en asociación con la Deidad eterna, también puedo daros lo que pedís en Mi nombre, es decir, bajo la invocación de Mí Mismo... Porque Mi Padre y Yo somos uno...

El fuego del amor consumió todo lo que aún se interpuso en el camino de una unión completa. Cuerpo y alma se habían espiritualizado durante Mí andar por la tierra y se habían convertido en la misma sustancia del Espíritu de amor eterno e infinito del que todo había surgido. Como el ser humano Jesús, Él obraba en Mí y Yo obraba desde Él y con Él... pero lo que obraba era Su Espíritu, el eterno inexplorado Espíritu de amor, Quien es ilimitado, Quien por lo tanto tampoco estaba atado en ninguna forma, Quien gobernaba todo el infinito, quien fue poder y luz, amor y voluntad, Quien se expresó en la creación de innumerables seres espirituales...

Yo también fue un ser creado así, un hijo de Dios, a Quien le fueron reveladas todas las glorias de Su amor, pero Quien también se confesó a él de libre albedrío cuando el ejército de espíritus originalmente creados se rebeló contra Él en la conciencia de la abundancia de poder, lo que lo hizo arrogante y lo hizo caer. Yo había emergido de la irradiación del amor de Dios, que me atraía poderosamente hacia Él. Fui expuesto libremente como un ser independiente, pero una y otra vez fui atraído de regreso a la Fuente original de la fuerza, Que Me llenaba de alegría y que no pude de ver.

Pero también vi la apostasía de lo espiritual, vi como el poder divino del amor fluyo en innumerables creaciones, y supe cuál era el propósito de esta creación, que debía servir para traer de vuelta a lo espiritual caído. Y Mi voluntad de amar se hizo abrumadora, de poder participar en la redención de este espiritual... de crear oportunidades para que retomará el punto de vista que lo espiritual había renunciado voluntariamente. Conocí el eterno plan de Salvación de Dios, del Amor eterno y engendrador de seres semejantes a Dios, que querían apartarse de Su expresión de amor...

Abandonaron voluntariamente su asociación con Dios y, por lo tanto, perdieron su divinidad. En consecuencia, se volvieron impotentes y sin luz, y este espiritual impotente y sin luz, que huía del amor de Dios, se endurece en una sustancia sólida, que todavía era espiritual en sí misma, pero incapaz de una actividad creadora y diseñadora... Pero el Amor eterno tomó esta sustancia y la formó según Su voluntad en creaciones de las más diversas especies. Otra vez el inconmensurable amor de Dios estaba obrando, y Su sabiduría la determinó a incluir lo espiritual que quería huir de Él en un proceso de transformación, cuyo fin es una repatriación completa de lo espiritual a su salida.

Este plan de Salvación Me hizo feliz y el amor por lo espiritual caído Me movió a ayudarlo si debiera fallar... Yo sabía de Mi misión como ser hombre Jesús desde el principio, porque Me ofrecí por ella, pero como sabía también de la unión con el Amor divino, que debería coronar esta obra Mía... (11.06.1951) Porque el ser ciertamente fue creado por Dios, el Amor eterno, pero sólo para, puesto fuera, alcanzar la independencia y en esta independencia esforzarse hacia la fuente original de la fuerza del amor y poder obrar en mayor medida con ella, en el mismo principio pero con una fuerza cada vez mayor.

No es una condición dependiente obrar en unión con el Amor eterno, y sin embargo un cooperación con Él; la conciencia del “yo” del ser permanece y, sin embargo, se fusiona con Dios cuando ha alcanzado el grado de perfección, cuando se ha espiritualizado completamente a través del amor... Entonces se ha convertido en la imagen de Dios, y sin embargo, no se puede hablar de varios Dioses, porque divinizar significa lo mismo que una fusión completa con Él...

Como ser una vez emané de Dios, pero en Dios encontré Mi objetivo; En cierto modo, lo creado en su libre albedrío ha entrado en el estado, que su fin, pero que jamás podrá ser creado por Dios, porque la perfección en este grado tiene como prerrequisito el libre albedrío, o también... existe una diferencia entre una criatura y un niño de Dios, la imagen del Padre... que de nuevo encuentra su fin último en la fusión total con el Padre. Yo como hombre en la tierra Me he esforzado por este objetivo en completa libertad de voluntad y lo conseguí, de modo que el Padre y Yo nos hemos convertido en uno, y al mismo tiempo se le concedió una ayuda a la humanidad que fracaso en el proceso de cambio, que se extendió a todo lo espiritual atado, que se había vuelto débil e indefenso al apartarse de Dios...

Como ser humano le llevé esta ayuda porque renuncié al poder y la capacidad divino hasta que se cumpliera la obra de redención para mover a los hombres a volverse hacia sí mismos para que ellos también se esforzasen por la meta, que es el sentido y el propósito de la vida terrenal... la unificación con Dios a través de la auto formación al amor, que lo diviniza todo y aumenta constantemente la fuerza porque se une con la Fuerza primaria de la cual emanó una vez...

amén

ISUS.... POSTANAK STVORENJA DJECOM....

Zastupajte Mene i Moje Ime pred svijetom, tako želim Ja vas zastupati jednom u vječnosti, pred Bogom, svemoćnim Stvoriteljem neba i Zemlje, iz Kojeg su proizašla sva stvorenja, kojima je On opet dao samostalan (nezavisan) život.

Tako Sam i Ja, čovjek Isus, bio od Njega stvoreno samostalno biće, kako po tijelu, tako i po duši. Ja sam proizašao iz vječne izvorne (praiskonske) snage, kako bih prošao ispit razvoja snage u samostalnom biću, koje za cilj ima potpunu deifikaciju, kako bih se naposljetku iznova stopio sa izvornom snagom, i kao takav bio u stanju stvarati i oblikovati, vladati nad bezbrojnim prvobitno stvorenim duhovima, nad nebrojenim svjetovima i svim njihovim stanovnicima. Kao čovjek Isus izdržao Sam ovaj ispit razvoja snage, jer Sam koristio sve sposobnosti koje je jedno Božje dijete u postajanju, kroz beskrajnu Očevu Ljubav, dobilo za svoj zemaljski život, i okrenuo (usmjerio, privukao) Sam Sebi ovu nemjerljivu struju snage od Boga.... Ja Osobno Sam potakao vječnu Ljubav na ovo lišavanje, jer Sam ju Ja žudio svom snagom Ljubavi Mojega srca, a vječna Ljubav Mi nije mogla pružiti nikakav otpor, jer ona sebe poklanja svakom čovjeku koji ju žudi.... Kao čovjek sam izgovorio riječi: „Nitko ne dolazi k Ocu, osim po Meni....“ Obećao Sam vama ljudima da ću moliti za vas kod Oca, da vas prizna, ako vi Mene i Moje Ime priznate pred svijetom. Jer, Ja Sam znao da Sam konačni cilj na Zemlji, deifikaciju Sebe Samoga, postigao na Zemlji, i da vam Ja onda, stojeći u sjedinjenju s vječnim Božanstvom, također mogu i dati što god zaištete u Moje Ime, odnosno pri pozivanju Mene Osobno.... Jer Moj Otac i Ja smo jedno.... Vatra vječne Ljubavi je proždrla sve što je još stajalo na putu potpunom sjedinjenju. Tijelo i duša su se produhovili tijekom Mog zemaljskog puta, i postali su ista supstanca kao vječni i beskonačni Duh Ljubavi, iz Kojeg je sve proizašlo. Kao čovjek Isus djelovao je On u Meni, Ja Sam djelovao iz Njega i sa Njim.... ali, što djelovalo, bio je Njegov Duh, vječni, nedokučivi Duh Ljubavi Koji je neograničen, Koji stoga nije ni bio vezan u nikakvom obliku, Koji je vladao cijelim beskrajem, Koji je bio svjetlo i snaga, Ljubav i volja, i Koji je Sebe doveo do izražaja u stvaranju bezbrojnih duhovnih bića....

Ja sam također bio jedno takvo stvoreno biće, jedno Božje dijete, Kome su bile otvorene sve divote Njegove Ljubavi, Koji Se međutim također u slobodnoj volji izjasnio za Njega, kada se mnoštvo prvobitno stvorenih duhova pobunilo protiv Njega, u svjesnosti punine snage, što ih je učinilo oholim i dovelo do pada. Ja sam proizašao iz Božjeg Ljubavnog zračenja, koje me silno privuklo k Njemu. Ja Sam, kao samostalno biće, eksternaliziran slobodnim, ali Me ono uvijek iznova privlačilo nazad Izvoru snage od vječnosti, Koji Me činio iznimno blaženim, a Kojeg Ja međutim, nisam bio u stanju vidjeti. Ali, Ja Sam vidio i pad duhovnoga, vidio Sam kako se Božanska Ljubavna snaga izlijevala u bezbrojne tvorevine, i Ja Sam znao svrhu ovog stvaranja, koje je trebalo poslužiti za povratak palog duhovnoga. A, bila je iznimno moćna Moja Ljubavna volja za sudjelovanjem u iskupljenju ovog palog duhovnoga.... za stvaranjem mogućnosti da iznova zauzmu stav (mišljenje) kojeg je duhovno svojevoljno napustilo. Znao Sam o vječnom Božjem planu spasenja, o vječnoj Ljubavi i Praroditelju Bogu-jednakih bića, koja su sebe željela uskratiti Njegovoj eksternalizaciji (izražaju) Ljubavi....

Dobrovoljno su istupili iz sjedinjenja s Bogom, i kroz to narušili njihovu Božanstvenost. Posljedično, ostali su bez svjetla i snage, i ovo duhovno lišeno svjetla i snage, koje se izmaklo od Božje Ljubavi, stvrdnulo se u čvrstu tvar (supstancu), koja je u sebi još uvijek bila duhovno, ali nesposobno za stvaralačku i oblikotvornu aktivnost.... Vječna Ljubav je međutim obuhvatila ovu supstancu, i oblikovala je po svojoj volji u tvorevine najrazličitije vrste. Opet je neizmjerna Božja Ljubav bila na djelu, a Njegova mudrost je odredila da duhovno koje se željelo Njemu izmaknuti uđe u proces promjene, kojoj je cilj potpuni povratak ovoga duhovnoga svojemu izvorištu. Činio Me blaženim ovaj plan spasenja, a Ljubav prema palom duhovnom Me potakla da im pomognem, kada je ono trebalo podbaciti.... Od početka Sam znao za Moju misiju kao čovjeka Isusa, jer Sam se Ja Sam za to ponudio, kao što Sam također znao o sjedinjenju s Božanskom Ljubavi, koje je trebalo okruniti ovo Moje djelo.... (11 Lipanj 1951) Jer, biće je zaista stvoreno od Boga, vječne Ljubavi, ali jedino da bi, postavljeno izvana, postiglo samostalnost, i u ovoj samostalnosti težilo prvobitnom Izvoru snage Ljubavi, te u sjedinjenju s ovom, moglo djelovati u povišenoj mjeri, prema istom načelu, ali sa snagom koja se uvijek sve više povećava. To nije ne-samostalno stanje, djelovati u sjedinjenju s vječnom Ljubavi, a ipak, djelovati u suradnji sa njom; biću ostaje samosvijest, a unatoč tome je stopljeno s Bogom, dakle, ono je dostiglo stupanj savršenstva, budući je sasvim produhovljeno kroz Ljubav.... Onda je ono postalo na sliku Božju, a ipak se ne može govoriti o više Bogova, jer deifikacija znači isto što i potpuno spajanje s Njim.... Kao biće Sam jednom proizašao iz Boga, ali u Bogu Sam pronašao Moj cilj; na neki način je stvorenje (stvoreno) slobodne volje ušlo u stanje koje je njegovo odredište, no koje nikada ne može biti ostvareno od Boga, jer savršenstvo u ovom stupnju ima za preduvjet upravo slobodnu volju, ili također.... postoji razlika između stvorenja i Božjeg djeteta, slike Oca.... koje iznova u potpunom sjedinjenju s Ocem, nalazi svoj konačni cilj. U punoj slobodi volje Ja Sam kao čovjek na Zemlji nastojao i postigao ovaj cilj, tako da smo tako Otac i Ja postali jedno, a istodobno je čovječanstvu, koje je podbacivalo u procesu promjene, bila dodijeljena pomoć, koja se protezala na sve vezano, koje je kroz otpadništvo od Boga postalo slabo i bespomoćno.... Ja Sam im donio ovu pomoć kao čovjek, jer Sam otpustio Božju snagu i sposobnost, tako dugo dok djelo otkupljenja nije bilo ostvareno, da potaknem ljude na samopromatranje, tako da oni također streme cilju koji je smisao i svrha zemaljskog života.... sjedinjenju s Bogom kroz samooblikovanje u Ljubav, koja sve deificira i stalno povećava snagu, jer se sjedinjuje s izvornom (prvobitnom) snagom u kojoj je jednom imala svoje ishodište.

AMEN