• Volver

El amor es una fuerza constructiva.... El desamor una fuerza destructiva....

La fuerza motriz más fuerte en la Tierra debe ser el amor.... pero si la codicia que surge del amor propio es mayor que el amor, entonces el ser humano pierde su propósito en la vida en la Tierra, y su encarnación en la Tierra no le trae ningún éxito espiritual. Y por eso no se puede predicar con suficiente seriedad el amor a los seres humanos, que es el único objetivo de su vida en la Tierra, porque la existencia humana es sólo una breve fase del desarrollo ascendente de lo espiritual, que también puede destruir el interminable y largo periodo de desarrollo de antemano, si el ser humano, en su libre albedrío, no hace de la ley divina del amor el principio básico de su vida en la Tierra.

El mandamiento del amor tiene que presentarse a los seres humanos como un mandamiento divino para que lo observen y vivan según ello, y si no se presta atención al respecto, es ser humano actúa en contra del orden divino, y esto siempre tiene un efecto claramente reconocible. Todo se sale del equilibrio del orden, en detrimento de los seres humanos mismos, que viven sin amor. Porque incluso un orden aparente de las condiciones externas de vida sólo se mantiene mediante un mayor desamor, lo que siempre causará daños para el semejante, a él mismo o a su propiedad.

Todo pensar, hablar y actuar sin amor tendrá consecuencias perjudiciales para el alma y el cuerpo de quien vive sin amor.... Pero al mismo tiempo, al ir dirigido contra el prójimo, también dañará al prójimo y, por tanto, mata el amor, pero no despierta al amor.... Pero todo desamor es una fuerza motriz que tiene un efecto destructivo, opuesto al amor, que en sí mismo es una fuerza que construye y mantiene.... Porque es divino, y todo lo Divino es una fuerza vivificante, es decir, el desamor, como todo lo contrario, una fuerza que conduce a la muerta....

Por lo tanto, el ser inicialmente ignorante, el ser humano al comienzo de su curso terrenal, tiene que ser informado de la bendición del amor, así como del desamor que trae la ruina.... Hay que enseñarle y presentarle el amor como la cosa más deseable en la Tierra. Y si viola el mandamiento del amor, debe sentir los efectos del desamor en sí mismo.

Y es por eso que Dios jamás intervendrá para impedir que los seres humanos realizan acciones carentes de todo amor que violen cualquier orden divino, porque el amor debe practicarse voluntariamente, y por lo tanto la voluntad del ser humano no puede ser cortada para que aprenda a reconocer los efectos de sus acciones, hablar y pensar sin amor, hasta qué punto se ha distanciado del orden eterno y para que él mismo se esfuerce para volver.... para que se transforme al amor en el libre albedrío.

Y es por eso que el efecto destructivo tampoco será debilitado por Dios, y por lo tanto sólo puede haber un estado de mayor necesidad y angustia física en la Tierra cuando el amor entre los seres humanos ha desaparecido.... así como la obra del amor también alivia el mayor sufrimiento y muestra a los seres humanos la manera correcta de crear condiciones de vida ordenadas si tan sólo están dispuestos a trabajar con amor. Porque los actos desinteresados de amor hacen maravillas....

Y donde el desamor ha causado destrucción en gran escala, allí la obra del amor puede crear un equilibrio completo, y vivirán en orden los seres humanos que hacen de la Ley eterna del amor su principio básico, como es la voluntad de Dios. Pero sólo el amor solo restablece este orden, porque el amor solo es la fuerza que crea, vivifica y mantiene, solo el amor es la fuerza que hace felices a los seres humanos y lo conduce hacia su objetivo final.... solo el amor los trae el éxito, por el cual el ser humano camina sobre la Tierra.... se desarrolla hacia arriba, se acerca a Dios, Quien es el Amor Eterno, y su alma se unifica con Él a través del amor....

amén

Liefde is opbouwende kracht - Liefdeloosheid is verwoestende kracht

De sterkst drijvende kracht op aarde moet zijn de liefde. Als echter de hebzucht, die voortkomt uit eigenliefde, groter is dan de liefde, bereikt de mens het doel van zijn aardse leven niet en zijn belichaming op aarde levert hem geen geestelijk resultaat op. En daarom kan aan de mens niet ernstig genoeg de liefde worden verkondigd, die het enige doel in zijn aardse leven is. Want het bestaan als mens is maar een korte fase in de positieve ontwikkeling van het geestelijke, die echter ook de eindeloos lange tijd van de ontwikkeling tevoren teniet kan doen, als de mens in vrijheid van wil zich niet de goddelijke wet van liefde tot basisprincipe van zijn aardse leven maakt. Het gebod van de liefde moet steeds weer als goddelijk gebod aan de mensen worden voorgehouden, opdat ze dit in acht nemen en ernaar leven. En als het dus veronachtzaamd of geringschat wordt, handelt de mens in strijd met de goddelijke ordening en dit heeft steeds een duidelijk herkenbare uitwerking. Alles treedt buiten de harmonie van de ordening, tot leedwezen van de mensen zelf, die zonder liefde voortleven. Want zelfs een schijnbare ordening van uiterlijke levensomstandigheden wordt alleen door vergrote liefdeloosheid in stand gehouden, die steeds schade zal aanrichten voor de medemensen, aan hem zelf of aan diens bezit.

Al het denken, spreken en handelen, waarin geen liefde is, zal nadelige gevolgen hebben voor ziel en lichaam van diegene, die zonder liefde voortleeft. Maar het zal tegelijkertijd, als tegen de naaste gericht, ook deze schade berokkenen, en dus liefde dodend, maar niet liefde opwekkend zijn. Want elke liefdeloosheid is een drijvende kracht, die een verwoestende uitwerking heeft, in tegenstelling tot de liefde, die in zich een kracht is, die opbouwt en behoudt. Want ze is goddelijk en al het goddelijke is leven gevende kracht. Dus de liefdeloosheid, als volledig het tegengestelde, is een kracht, die naar de dood leidt.

Het vooreerst onwetende wezen, de mens bij het begin van zijn weg over de aarde, moet daarom in kennis worden gesteld van de zegen van de liefde, evenals van de verderf brengende liefdeloosheid. Hij moet worden voorgelicht en de liefde moet hem als het meest waardevolle om na te streven op aarde worden voorgesteld. En als hij tegen het gebod van de liefde zondigt, moet hij bij zichzelf de uitwerking van de liefdeloosheid ondervinden. Daarom zal God nooit en te nimmer verhinderend ingrijpen, als de mensen helemaal zonder enige liefde handelingen volbrengen, die tegen iedere goddelijke ordening zondigen, want de liefde moet vrijwillig worden beoefend en dus kan de wil van de mens niet beknot worden, opdat hij aan de uitwerkingen van zijn liefdeloos handelen, spreken en denken leert inzien, hoe ver hij zich van de eeuwige ordening heeft verwijderd en vanzelf zijn weg terugzoekt, opdat hij in vrije wil zal veranderen tot liefde.

En daarom wordt ook de verwoestende uitwerking niet afgezwakt van God uit en kan er vandaar alleen een toestand van de grootste nood en lichamelijk kwelling op aarde zijn, wanneer de liefde onder de mensen is verdwenen, zoals echter ook het werkzaam zijn in liefde het grootste leed lenigt en de mensen de juiste weg toont om ook geordende levensomstandigheden tot stand te brengen, als ze maar bereid zijn om in liefde werkzaam te zijn. Want onbaatzuchtig werkzaam zijn in liefde brengt wonderen tot stand. En waar de liefdeloosheid in grote mate vernieling heeft veroorzaakt, daar kan het werkzaam zijn in liefde volledige compensatie verschaffen en de mensen, die zich de eeuwige wet van liefde tot grondbeginsel maken, zoals het Gods Wil is, zullen in de ordening leven. Maar alleen de liefde herstelt deze ordening, want zij alleen is de kracht die schept, die levend maakt en behoudt. Zij alleen is de kracht die gelukkig maakt en de mensen naar hun einddoel voert. Zij alleen levert hen resultaat op, terwille waarvan de mens op aarde leeft. Hij ontwikkelt zich positief, hij komt nader tot God, Die de eeuwige Liefde is, en zijn ziel verenigt zich met Hem door de liefde.

Amen