• Volver

Voluntad para la progenitura.... Almas que esperan....

Innumerables almas esperan su encarnación, y es por eso que nuevas generaciones deben surgir una y otra vez. Siempre tienen que nacer hombres una y otra vez en quienes las almas pasan su estancia durante el último periodo de desarrollo en la tierra. Por lo tanto, siempre se requiere la voluntad de los hombres terrenales para que un alma pueda encarnar, y esto también es un acto de amor por lo no redimido, si los hombres dan a un alma la oportunidad de la última encarnación en la tierra.... Pero solo esta voluntad de despertar una nueva vida debe ser la razón de toda conexión entre hombre y mujer; y si esta voluntad está ausente, entonces se ejerce ilegalmente una función corporal que solo está destinada al despertar de una vida humana.

Y también hay mucho pecado en esta área, es decir, no se tiene en cuenta la voluntad divina, el cuerpo no está entrenado para su tarea real, y el resultado es que muchas almas esperan en vano y, por lo tanto, no pueden encarnarse, aunque hayan alcanzado el grado de desarrollo que permite una encarnación en la tierra. Estas almas ahora permanecen cerca de la tierra y buscan determinar que las personas se unan, y este es principalmente el caso cuando las personas están unidas entre sí por amor. Porque el amor debe ser la fuerza motriz de una unión de la que emerge una nueva vida.

El amor mutuo de dos personas es necesario si el alma despertada a la vida quiere tener la oportunidad de alcanzar la madurez en el corto tiempo terrenal, que tiene como consecuencia la entrada en el reino de la luz. Una conexión sin amor da a esas almas la oportunidad de encarnarse en que los malos instintos aún son extremadamente fuertes y que por lo tanto tienen que luchar extraordinariamente en la vida terrenal para vencer estos instintos....

(03.07.1943) La voluntad de los hombres de producir descendencia está relacionada principalmente con el amor mutuo, y esto es una gran ventaja para el alma ahora encarnándose, así como predomina el amor, porque entonces también la chispa de amor salta al ser recién nacido y ahora puede alcanzar la madurez en la tierra mucho más fácil.

Sin embargo, el esfuerzo por evitar la descendencia puede tener un efecto perjudicial para el alma que quiere encarnarse, en la medida en que el instinto humano de las personas también fortalece los mismos instintos del nuevo ser y cuya alma ahora tiene que luchar ahora constantemente contra estos durante su vida terrenal. Si las almas no llegan a la encarnación, todavía permanecen cerca de las personas y las presionan, es decir, buscan influir en las personas para unirse con el propósito de la reproducción. Entonces, comprensiblemente siempre predominarán los deseos corporales, porque las almas solo intentan influir en las personas según su disposición, es decir, quieren transferir deseos puramente corporales para entonces aprovechar la oportunidad de encarnarse ellas mismas.

Por lo tanto, una tremenda responsabilidad recae en los hombres que se unen por instinto corporal sin amor, porque están rodeados de almas que quieren encarnarse, y a través de sus deseos atraen a las almas de la misma disposición, que a su vez aprovechan los momentos desinhibidos para tomar estancia en un ser recién creado que ahora empieza la carrera terrenal como ser humano. Y tales almas suelen predominar, porque el número de quienes dejan que el amor y la voluntad consciente da la vida a la descendencia es muy pequeño.

Y, por lo tanto, la raza humana también estará cada vez más trastornada espiritualmente, porque hay poco amor entre los hombres que también han visto la luz del mundo sin amor....

Amén

Nakomelingschap - In ongeduld wachtende zielen

Talloze zielen wachten vol ongeduld op de belichaming als mens, daarom moeten steeds weer nieuwe geslachten ontstaan. Er moeten steeds weer mensen geboren worden waarin de zielen hun verblijf kunnen nemen gedurende hun laatste ontwikkelingsperiode op deze aarde.

En daar is altijd weer de bereidwilligheid van de mensen op aarde voor nodig dat een ziel zich incarneren kan, en is tevens een daad der liefde tot het onverloste wanneer de mensen een ziel gelegenheid geven tot laatste belichaming op aarde. En daarom moet de wil een nieuw leven te verwekken aanleiding zijn tot elke verbinding tussen man en vrouw. Maar ontbreekt deze wil, dan wordt een wellustige functie uitgeoefend die echter alleen de verwekking van een menselijk leven tot doel heeft. En er wordt op dit gebied veel gezondigd, d.w.z. de goddelijke Wil wordt niet meer in acht genomen. Het lichaam wordt niet voor zijn eigenlijke opdracht gebruikt en het gevolg daarvan is, dat veel zielen vergeefs wachten en zich niet kunnen belichamen ofschoon zij de graad van ontwikkeling die een belichaming toelaat,bereikt hebben. Deze zielen houden zich op in de nabijheid van de aarde en proberen mensen aan te sporen zich te verenigen, wat meestal het geval is wanneer de mensen in liefde verbonden zijn. De liefde moet de drijfkracht zijn tot een verbinding waarvan een nieuw leven uitgaat. De liefde tussen twee mensen is noodzakelijk, wil de tot leven gewekte ziel de mogelijkheid hebben in de korte tijd op aarde een rijpheid te verkrijgen die een ingaan in het lichtrijk toelaat.

En een verbinding zonder liefde geeft zielen gelegenheid tot belichaming waarin verkeerde neigingen nog sterk overheersen, en dezen hebben daarom in het aardse leven buitengewoon te strijden om deze neigingen te overwinnen. De wil van de mens om nakomelingen te verwekken is ook meestal verbonden met liefde voor elkaar, dat is voor de zich nu incarnerende ziel van groot voordeel wanneer de liefde overheerst omdat dan ook in dat nieuwgeboren wezen de liefdesvonk overspringt - en het nu veel gemakkelijker tot zielerijpheid op aarde kan komen.

Het pogen echter om het krijgen van nakomelingen te verhinderen kan voor de ziel die zich belichamen wil in zover nadelig zijn, dat deze instinctmatigheid der mensen nu ook dezelfde dwang in het nieuwe wezen versterkt en diens ziel voortdurend daartegen te strijden heeft. Komen echter deze zielen niet tot belichaming, dan houden zij zich toch op in de nabijheid van mensen en benauwen hen, d.w.z. zij proberen op de mensen in te werken zich te verbinden ten dienste van de voortplanting. En begrijpelijkerwijs zullen dan steeds de lichamelijke neigingen overheersen omdat die zielen volgens hun eigen geneigdheid op de mensen trachten in te werken. Zij willen dus puur lichamelijke begeerten overdragen om gelegenheid te hebben zichzelf te belichamen.

Een enorme verantwoording ligt daarom bij de mensen die zich instinctmatig verbinden zonder liefde. Zij zijn omgeven door zielen die zich belichamen willen en lokken door hun begeerten zielen met dezelfde neiging aan, die van hun kant de ongeremde momenten benutten om verblijf te nemen in een nieuw verwekt wezen dat nu zijn aardse loopbaan als mens begint.

Meestal zijn er overwegend meer van deze zielen, omdat het getal van degenen die door liefde en een bewust willen, nakomelingen in het leven lieten komen, zeer gering is. En daarom dwaalt het menselijke geslacht ook steeds meer af van het geestelijke, omdat er maar weinig liefde is onder de mensen die ook zonder liefde het levenslicht aanschouwt hebben.

Amen