• Volver

Lujuria de carne.... Deseos terrenales.... Actividad de amor....

En la lujuria por la carne veis vosotros, los hombres el cumplimiento de vuestros deseos corporales y, por lo tanto, os recogíais en el disfrute terrenal. Pero lo ayuda al bienestar del cuerpo no es muy beneficioso para el alma, porque el alma solo puede desarrollarse progresivamente si no cede al deseo físico, es decir, si renuncia voluntariamente a todo lo que el cuerpo exige que se cumpla.... el hombre debe practicar el amor.... y, por lo tanto, siempre tiene que ayudar a su prójimo en todos los problemas del cuerpo y del alma.

El verdadero amor siempre querrá dar y, por lo tanto, también debe estar listo para obrar el amor cuando el semejante está angustiado. Esta actitud también es decisiva para la maduración del alma. Hasta cierto punta Dios evalúa el grado de amor cuando dos personas se conectan puramente físicamente. En cada situación, el hombre puede tener un efecto educativo y ennoblecedor sobre su prójimo, y la voluntad de este último es decisiva en cuanto así una conexión física es una bendición o no puede ser aprobada por Dios....

El amor divino, la misericordia y la paciencia sin extremadamente indulgentes con los hombres, y especialmente con aquellos que expresan su debilidad a Dios y Le piden fortaleza.... porque mientras el hombre pertenezca a la tierra, su deseo terrenal es mayor y, por lo tanto, más difícil de vencer.

Pero cuanto más lucha el hombre por reprimir los deseos terrenales, más notablemente le llega la fuerza para resistir los deseos terrenales sin violar el mandamiento a amar al prójimo.... porque el amor es la primera condición.... la persona amorosa solo está interesada en el bienestar de la otra persona y, por lo tanto, hará todo lo que se le requiera, porque el amor siempre es el dador y la persona amorosa nunca piensa en si misma. El amor que da siempre será agradable a Dios y, por lo tanto, el nivel de voluntad de dar es decisivo para el desarrollo superior del alma....

Amén

TJELESNOST.... ZEMALJSKI ZAHTJEVI.... LJUBAVNA AKTIVNOST....

U tjelesnosti (senzualnosti, tjelesnoj požudi, putenosti), vi ljudi vidite ispunjenje vaših tjelesnih zahtjeva (žudnji), i stoga se vi tako prepuštate zemaljskom uživanju (nasladi). Ali, ono što pomaže blagostanju (ugodnosti, zadovoljstvu, lagodnosti) tijela, od male je dobrobiti za dušu, jer duša može napredovati u razvoju jedino ako ona ne popušta tjelesnim žudnjama, ako se ona dobrovoljno odriče svega što tijelo zahtijeva za svoje zadovoljenje.... Čovjek treba prakticirati Ljubav.... i on otuda mora uvijek pomoći svojemu bližnjemu u svim nevoljama tijela i duše. Istinska Ljubav će uvijek željeti davati, i stoga također onda mora biti spremna za Ljubavno djelovanje, ako je bližnji u nevolji (nuždi, oskudici). Ovaj stav je također odlučujući za sazrijevanje duše. Od Boga će na izvjestan način biti procijenjen stupanj Ljubavi, ako se dvoje ljudi čisto tjelesno povezuje (spaja). Čovjek u svakoj situaciji može odgojno i oplemenjujuće djelovati na bližnjega, a volja za potonjim je odlučujuća za to da li je tjelesno povezivanje (spajanje) od blagoslova, ili pred Bogom ne može opstati.... Božanska Ljubav, milosrđe i strpljenje prakticiraju najveću popustljivost s ljudima, a osobito s onima koji Bogu iznose svoje slabosti i Njega mole za snagu.... Jer, dok god čovjek pripada Zemlji, i njegova zemaljska žudnja je veća, te stoga teža za prevladavanje. Ali, što se više čovjek bori za to da savlada (obuzda, zatomi) zemaljske žudnje, to primjetnije mu nadolazi snaga da pruži otpor zemaljskoj žudnji, bez povrjeđivanja zapovijedi Ljubavi prema svome bližnjemu.... Jer Ljubav je prvi uvjet.... Čovjek koji ljubi uvijek će držati u vidu dobro drugoga, i stoga će on učiniti sve što je od njega traženo, budući je Ljubav uvijek darivatelj, a čovjek pun Ljubavi nikada ne misli na sebe samoga. Srdačna Ljubav će uvijek biti ugodna pred Bogom, i stoga je stupanj voljnosti za davanje odlučujući za viši razvoj duše.

AMEN