• Volver

“Bienaventurados los pobres de espíritu”....

Qué pequeño es el hombre, qué sabio y poderoso se cree.... Cree que puede rechazar el don divino, y quiere poner sobre ello su propia sabiduría. Y no considera que su pensamiento intelectual sea también un don de Dios, del que hace mal uso si no lo utiliza de tal amera que aprenda a reconocer a Dios. Dios es el origen.... pero él se valora a sí mismo demasiado alto, no quiere aceptar nada por encima de sí mismo, de lo contrario tendría que valorar su sabiduría menos, que él lo hace. Pero sonríe sublimemente cuando se le ofrecen conocimientos que superan con creces sus conocimientos.... sonríe porque cree conocerse a sí mismo y, por tanto, también se cree capaz de emitir un juicio. Y es por eso que no puede aumentar su conocimiento, porque no lo desea....

Y Dios, por tanto, distribuye sabiduría a aquellos que se sienten humildes e ignorantes, que quieren aumentar sus conocimientos y que reconocen un Ser superior por encima de ellos, Que lo sabe todo, incluso la pobreza espiritual de Sus criaturas, que Él puede remediar.... Y bienaventurados aquellos, que se sienten pobres de espíritu, que no poseen ningún conocimiento del mundo que los haga arrogantes de espíritu.... Bienaventurados los que tienen hambre de sabiduría de lo alto, los que quieren beber de la fuente que Dios Mismo ha abierto.... está fuente está accesible a todos los humanos, pero la humanidad la ignora....

Pero el agua viva que mana de este manantial es lo más delicioso que el hombre tiene a su disposición.... Le proporciona un tesoro que supera con creces todos los bienes terrenales. Porque la sabiduría de Dios es un don de gracia que el hombre nunca quiere perder una vez que lo ha recibido.... La sabiduría divina tiene valor eterno, la sabiduría de Dios hace a los humanos indescriptiblemente felices, y la sabiduría de Dios da fuerza para esforzarse hacia la altura....

El conocimiento mundial, por otro lado, desvanece y no tiene valor, es decir, sólo tiene valor durante el camino terrenal y sólo trae ventajas terrenales. Pero el conocimiento espiritual tiene poco éxito en la vida terrenal y, sin embargo, la gente ya no lo regala una vez que lo ha encontrado. Y quienes lo rechazan demuestran su actitud mundana y su poco deseo por la verdad, de lo contrario tendrían que reconocerlo como un don precioso y también se esforzarían para conseguirlo....

amén

Zalig zijn de armen van geest Het niet herkennen van de goddelijke gave

Hoe klein toch is de mens en hoe wijs en machtig meent hij te zijn. 'n Goddelijke gave gelooft hij te kunnen verwerpen en zijn eigen wijsheid wil hij hoger stellen. En hij denkt er niet aan dat ook het denken van zijn verstand een gave GOD's is, die hij echter misbruikt wanneer hij ze niet zo gebruikt dat hij GOD leert herkennen.

GOD is de Oorsprong - maar hij (de mens) slaat zichzelf al te hoog aan, hij wil niets boven zich accepteren, want anders zou hij ook aan zijn wijsheid minder waarde hechten dan hij doet. Maar hij glimlacht uit de hoogte als hem een weten wordt geboden dat zijn weten ver te boven gaat - hij glimlacht omdat hij meent zelf te weten en zich dus ook bekwaam acht een oordeel te vellen. En daarom kan hij niet toenemen in (waar) weten, omdat het verlangen in hem er niet is.

En daarom deelt GOD de wijsheid uit aan diegenen die zich gering en onwetend achten, die hun weten zouden willen vergroten en die een WEZEN boven zich erkennen DAT van alles op de hoogte is, dus ook van de geestelijke armoe van Zijn schepselen, die HIJ kan opheffen.

En zalig die zich arm voelen van geest, die geen wereldse kennis hun eigendom noemen, dat hen aanmatigend van geest maakt - zalig die hongerig zijn naar de wijsheden van boven, die uit de Bron willen putten die GOD Zelf geopend heeft, ieder mens heeft toegang tot deze Bron, maar geringschattend gaat de mensheid daaraan voorbij.

Doch het levende water dat uit deze Bron stroomt, is het kostelijkste dat de mens ter beschikking staat. Het bezorgt hem een schat die alle aardse goederen verre overtreft. Want de wijsheid uit GOD is een genadegeschenk dat de mens nooit meer wil ontberen, zodra hij het eenmaal heeft ontvangen. De wijsheid uit GOD heeft eeuwigheidswaarde, de wijsheid uit GOD maakt de mens onbeschrijflijk gelukkig en de wijsheid uit GOD geeft de kracht om opwaarts te streven.

De wereldse kennis daarentegen verbleekt en is waardeloos, d.w.z. ze heeft slechts nut voor de tijd van het bestaan op aarde en levert ook alleen maar aards voordeel op.

Maar geestelijk weten levert weinig resultaat op voor het aardse leven en toch geeft de mens het niet meer prijs, zodra hij het eenmaal heeft gevonden. En diegenen die het afwijzen bewijzen daardoor alleen hun wereldse instelling en hun geringe verlangen naar de waarheid, anders zouden ze het moeten herkennen als een kostbaar geschenk en zouden zij er eveneens naar streven.

Amen