• Volver

Unificación del alma y del espíritu a través de la actividad amorosa....

Físicamente sentiréis menos la fuerza que Dios os imparte a través de Su Palabra y, sin embargo, os volveréis libres, porque las cadenas del alma se romperán y será capaz de escuchar la voz del espíritu dentro de sí misma. Debéis luchar constantemente y pedir fuerza, y por eso el cuerpo no la siente, para que el ser humano no se vuelva descuidado en el esfuerzo. Si pide fuerza a Dios, inevitablemente la recibirá, y quien pide fuerza a Dios nunca podrá desarrollarse regresivo. Porque Dios no permitirá que nadie pide en vano un don que beneficie el alma. Si vosotros, los humanos, recibís la fuerza de Dios en forma de Su Palabra, entonces el espíritu en vosotros también se despierta y puede hacerse comprensible al alma, es decir, el alma puede recibir las instrucciones del espíritu. Entonces ella ya tiene cierta libertad y usa esta libertad para conectarse con el espíritu, que también quiere unificarse con ella. Sólo cuando el alma se unifica con el espíritu alcanza el grado de madurez, que resulta en una brillante vida después de la muerte.

El alma y el espíritu no estaban conectados al comienzo de la encarnación. El alma no sabía nada de la chispa divina que contenía dentro de sí. Fue sólo a través de la actividad del amor que ella tomó conciencia de ello, porque a partir de ahora el espíritu se expresaba. El objetivo y el propósito de la vida en la Tierra es la unificación del alma y el espíritu.... la cual sólo puede lograrse a través del amor. La actividad del amor da fuerza al alma, para que pueda sentir la obra del espíritu.... puede recibir sus instrucciones, capta la sabiduría que se le imparte y, por tanto, también puede transmitirla.

Todo esto requiere fuerza, que ella puede pedir a Dios mediante la oración sincera o adquirirla ella misma mediante una obra de amor constante, mediante la cual también busca la fuerza de Dios. El espíritu en el ser humano siempre llevará hacia el amor, ya que éste mismo es una chispa del amor divino.... Si el alma está ahora activa en el amor, se una íntimamente con la chispa del amor, y cuanto más íntima sea la unión, tanto más libre será el espíritu, que aprovecha su libertad para recibir bienes espirituales de las regiones espirituales, que ahora nuevamente los transmite al alma.

Y todo es fuerza de Dios.... Y así la fuerza divina fluye hacia los humanos con cada transmisión del bien espiritual. Hace que el alma y el espíritu se esfuercen por lograr una misma cosa.... la unificación con Dios.... Aunque el vínculo entre el alma y el espíritu no llega a ser conscientemente perceptible para el ser humano, él también se junta cada vez más al deseo del espíritu, es decir, no obstaculiza al alma si quiere entrar en conexión con el espíritu dentro de sí, y se somete a su voluntad sin resistencia. Porque el espíritu ahora domina el pensamiento, el sentimiento y la voluntad del ser humano y su vida terrenal debe ser ahora un ascenso a las alturas....

amén

SJEDINJENJE DUŠE I DUHA KROZ LJUBAV-NU AKTIVNOST....

Snagu koju vam Bog prenosi putem Svoje Riječi vi manje osjetite tjelesno, a i pored toga ćete biti oslobođeni, jer okovi duše time će biti rastureni, i ona će postati sposobna čuti glas Duha u sebi. Neprestano se trebate boriti i moliti za dotok snage i stoga tijelo to ne osjeća kako čovjek ne bi postao nemaran pri stremljenju. Izmoli li si on snagu od Boga, onda će sasvim izvjesno njome i biti obdaren, a nikako se ne može nazadno razvijati onaj tko traži snagu iz Boga. Jer Bog neće dopustiti da se niti jedan čovjek uzaludno moli za neki dar koji je duši od koristi. Kad vama ljudima snaga iz Boga dolazi u obliku Njegove Riječi onda je i Duh u vama probuđen i može se sporazumjeti sa dušom, tj. duša je sposobna primiti poduke Duha. Ona je dakle već u određenoj slobodi i koristi tu slobodu za spajanje na Duh, koji se isto tako želi sjediniti s njom. Tek kad je duša sjedinjena s Duhom postigla je stupanj zrelosti koji kao rezultat ima svijetlu budućnost u onostranom.

Duša i Duh na početku utjelovljenja nisu bili spojeni. Duša nije znala ništa o Božanskoj iskri koju je u sebi nosila. Tek putem Ljubav-ne aktivnosti postala je toga svjesna, pošto se teko tada Duh javlja i izražava. Cilj i svrha zemaljskog života je sjedinjenje duše i Duha.... što može biti postignuto jedino putem Ljubavi. Ljubav-na aktivnost duši donosi snagu, tako da ona može osjetiti djelovanje Duha.... Može primiti njegove poduke, shvaća te mudrosti koje joj se podjeljuju (otkrivaju) pa ih onda može i predavati dalje.

Za sve to je potrebna snaga koju može tražiti od Boga putem srdačne molitve ili si ju postiže kroz neprestano Ljubav-no djelovanje putem kojeg ona isto tako traži snagu od Boga. Duh u čovjeku neprestano će poticati na Ljubav pošto je on sam Božanska iskra Ljubavi.... Kad je duša jednom Ljubav-no aktivna, onda se ona u sebi duboko spaja sa Ljubav-nom iskrom, a što je dublja povezanost duše i Duha, to slobodniji i postaje Duh, koji koristi slobodu za prijem duhovnog blaga iz duhovnih predjela, koje on onda dostavlja duši.

I sve je snaga iz Boga.... Tako da Božanska snaga pritječe čovjeku svakim prijenosom duhovnog blaga. Ona postiže to da se duša i Duh sjedinjuju i teže istome.... sjedinjenju s Bogom.... Čak i kad veza duše i Duha čovjeku ne dolazi do svijesti osjetno, on se sve više priključuje žudnji Duha, tj. on dušu više ne sprječava ako ona u sebi želi uspostaviti vezu s Duhom, i bez otpora se prepušta njezinoj volji. Jer tada Duh vlada razmišljanjem, osjećanjem i htijenjem čovjeka i njegov zemaljski život onda mora biti uspon prema gore....

AMEN