• Volver

Los que son puros de corazón..... Verdad.....

En la pureza del corazón está dada la garantía que el humano se encuentra en la verdad. El que hace mal, también piensa mal; Sin embargo, quien se esfuerza por permanecer claro y puro para Dios, cuyo pensamiento también tiene que corresponder al respecto. El humano que es de pura corazón siempre detestará todo lo que se opone a lo divino, podrá buscar en lo más profundo del corazón porque ninguna basura le impedirá verlo, y de la misma manera le surgirá la sabiduría porque no encuentra ningún obstáculo.

Y será puro de corazón todo el que vive en y con Dios, el que permanece conectado con Él, el que vive su vida conscientemente, es decir, el que reconoce su tarea terrenal, el que se hace propio de Dios y se esfuerza siempre por cumplir Su voluntad. Ya no querrá no podrá vivir sin Dios, y cada pensamiento injusto se alejará de él; Si se debilita, pedirá profundamente perdón a Dios porque su corazón reconoce la injusticia y no quiere cometerla conscientemente..... Se esforzará por tomar el camino correcto y pedirá a Dios por fuerza y gracia.

Por lo tanto, la pureza del corazón también debe tener como resultado que el humano piense correctamente, porque siendo el corazón el receptáculo de la verdad de Dios, tan pronto como el human se esfuerza por hacerlo y mantenerlo puro y digno de recibir, la falsedad en ello ya no será tolerada, será detestado como todo lo inmundo y por tanto rechazado, porque el humano que es de corazón puro desea la verdad.

Y el deseo de la verdad también es realización..... El deseo de la verdad también es Deseo de Dios, Que es la Verdad Misma..... El deseo de Dios, sin embargo, elimina la obra del poder contrario. Los que son puros de corazón reconocen la mentira y, por lo tanto, ya no se les puede engañar, es decir, por ignorancia aceptar algo como verdad que la contradice..... Lo rechazarán, incluso si no pueden justificarlo intelectualmente. Pero su corazón se resista a esto porque su pureza le da un sentimiento de mimosa y la capacidad de juzgar para la propiedad intelectual que busca entrar.

Los pensamientos y acciones injustos embotan la sensibilidad del corazón y, por lo tanto, quien confiesa el mundo y sus alegrías, el tampoco estará en la verdad, porque el deseo al respecto da lugar a pensamientos y deseos que no son exclusivamente dirigidos hacia Dios, sino a aquel cuyo reino es el mundo.....

Y estos pensamientos no siempre serán claros y puros, despertarán y alentarán aquellos impulsos que el ser humano debe superar, y por tanto sólo serán y seguirán siendo un peligro para la pureza del corazón y un obstáculo para recibir la pura verdad de Dios..... Pero a los que les falta la verdad también les falta la luz y no encuentran el camino que conduce a Dios.....

amén

ONI KOJI SU ČISTA SRCA.... ISTINA....

Čistoća srca jamac je za to da je čovjek u Istini. Onaj tko čini zlo, taj i misli zlo; no tko se trudi za Boga ostati jasan i čist, njegovo razmišljanje mora biti u skladu s tim. Čovjek koji je čista srca uvijek će se gnušati onoga što je protivno Božanskome, on će moći istraživati u dubini srca budući da (tamo) nema smeća da mu sprječava pogled, a odande će mu se izdizati i mudrost, pošto ne nailazi na prepreke.

Čista srca biti će svatko tko živi u Bogu i sa Bogom, tko sa Njim ostaje povezan, tko svoj život živi svjesno, dakle tko spoznaje svoj zemaljski zadatak, tko se predaje Bogu i uvijek se trudi ispunjavati Njegovu volju. Taj više neće ni htjeti niti moći živjeti bez Boga, i svaka nečista misao biti će mu daleka; takav čovjek će, ako nekada postane slab, Boga iskreno moliti za oprost, pošto njegovo srce prepoznaje nepravdu i ne želi svjesno činiti ono što nije pravo.... On će se truditi ići pravim putem i Boga će moliti za Snagu i Milost.

Prema tome, čistoća srca kao rezultat mora imati to da se čovjek nalazi u ispravnom razmišljanju, jer kako je srce posuda za prijem Istine iz Boga, ako se čovjek trudi oblikovati ga tako da bude i ostane dostojno prijema, neistina se u njemu više ne podnosi, na nju se gnuša kao i na sve nečisto, i stoga je odbija, budući da se čovjek koji je čistog srca nalazi u žudnji za Istinom.

A žudnja za Istinom je isto tako i ispunjenje.... žudnja za Istinom je i žudnja za Bogom, Koji jeste Sama Istina.... a žudnja za Istinom isključuje djelovanje protu-sile. Oni koji su čista srca prepoznaju laž, prema tome oni više niti ne mogu biti zavedeni, tj. iz neznanja prihvatiti kao Istinu nešto što je s Njom u suprotnosti.... oni će to odbijati čak i kad to razumski ne mogu objasniti. No njihovo srce se tome opire, pošto kroz čistoću ima mimoznu (poput mimoze, tj. tako osjetljivu i profinjenu) percepciju i moć razlučivanja duhovnog dobra koje traži ulaz.

Nečiste misli i postupci otupljuju sposobnost percepcije srca, te stoga u Istini neće biti onaj tko se prepušta svijetu i njegovim užicima, jer težnja za tim isto tako rađa misli i žudnje koje nisu usmjerene isključivo na Boga nego na onoga čije područje je svijet....

A te misli neće biti čestite i čiste, one će buditi i podsticati one nagone koje čovjek treba nadvladati, te će tako samo biti i ostati opasnost za čistoću srca kao i prepreka za prijem Čiste Istine iz Boga.... A oni kojima nedostaje Istina, njima nedostaje i svjetlo, i oni ne prolaze put koji vodi do Boga....

AMEN