• Volver

Vida en la eternidad.... Conexiones.... Reencuentro....

De un encanto indescriptible es el entorno que tiene un alma como paradero que ha fallecido creyendo en Jesucristo. Se le puede llamar un paraíso en comparación con el valle de la Tierra, es un área extraordinariamente hermosa que recuerda también a los reinos terrenales, aunque tiene un efecto incomparablemente feliz en el alma. Lo que al alma en la Tierra le parecía especialmente atractivo, seguramente lo encontrará en su entorno actual, sólo que mucho más bello y perfecto.

El alma puede llevar en el más allá la misma vida que en la Tierra, siempre que esto le haya valido la Redención; tan pronto como la vida en la Tierra no obstaculice la madurez espiritual, ella podrá habitar en la atmosfera espiritual y su estado feliz podrá consistir en las alegrías que anhelaba en la Tierra. Pero sobre todo las almas avanzadas ya no desean esta estancia. Ya están demasiado alejadas del mundo porque estaban buscando espiritualmente. Entonces el ambiente de esta alma será el reino de la luz, y los hijos de la Tierra penetran muy poco en este reino, es decir, no se les puede aclarar.

Son creaciones inimaginables de una abundancia mágica de luz, que carecen de cualquier obra terrenal de creación. El alma es guiado a su nuevo hogar de manera verdaderamente atenta por los seres de luz que la encuentran, todo a su alrededor es luz radiante, y el ojo espiritual ve las más extrañas estructuras de gigantesca belleza, siempre adaptadas al sentimiento anterior, de tal manera que el alma tiene que ser feliz, porque ve y oye y se le permite poseer lo que le trae la mayor felicidad.

Y ella nunca disfrutará sola de la felicidad, sino que siempre habrá con ella seres que tienen los mismos sentimientos, la misma madurez espiritual y se supone que deben cumplir las mismas tareas. Esta harmonía espiritual de la vida emocional de varias almas deleita al alma al máximo. Entonces, las almas que están espiritualmente en el mismo nivel se unen íntimamente y así forman nuevamente un todo armonioso sin ninguna discordia, no conflicto espiritual.

Pero es raro suponer que un alma así volverá a ver a muchos de sus familiares que se fueron a casa anteriormente. Porque rara vez que todos han tenido el mismo esfuerzo espiritual y, por lo tanto, los entornos de estas almas también son muy diferentes. Y según su plenitud de luz, también permanecen cerca de la Tierra, es decir, con almas que están espiritualmente relacionadas con ellas. Así que todas estas almas también pueden encontrar creaciones terrenales a su alrededor, pero sólo aquellas almas que todavía están apegadas a la Tierra y a sus bienes.

Por lo tanto, las descripciones de tales reencuentros espirituales no siempre deben considerarse erróneas, sólo que esa esfera no debería considerarse como objetivo de un alma que se esfuerza.... Lo que es comprensible para los humanos en la Tierra también es muy terrenal, muy humano.... pero lo que va más allá no puede hacerse tan comprensible para los seres humanos. Estas esferas son tan abrumadoramente hermosas y armoniosas que a sus habitantes no les gusta regresar a la Tierra y rara vez se acercan a sus familiares, ya que esta cercanía es para ellos una atmosfera desconocida, que abandonan lo más rápido posible y vuelven a su verdadera patria que les ofrece tantas cosas maravillosa y donde se difunde una luz cada vez más radiante a través de la asociación con seres espiritualmente maduros, y esto es, por lo tanto, inimaginable para los hijos de la Tierra, que ellos mismos todavía prestan demasiada atención al mundo, de lo que podrían penetrar en el área puramente espiritual.

Cómo se desarrolla la vida en la eternidad después de la muerte, sólo se puede transmitir a unos pocos a través de la visión espiritual, pero una cosa es segura: las mismas conexiones que existían en la Tierra rara vez se vuelven a establecer en el más allá. Porque en los casos más raros, la misma actitud espiritual, la misma madurez espiritual y el mismo esfuerzo diligente hacia Dios se pueden encontrar entre los humanos que pertenecen juntos en la Tierra. En consecuencia, sólo el mismo grado de madurez espiritual resultará en la unificación de los seres en la eternidad, pero estas también pueden ser almas humanas que son completamente ajenas en la Tierra y que se encuentran allí para ser indescriptiblemente felices mediante la realización de obras de amor que está dirigidas a los seres aún imperfectos en la Tierra y en el más allá....

amén

ŽIVOT U VJEČNOSTI.... POVEZIVANJA.... PONOVNI SUSRET....

Od neopisive privlačnosti je okruženje, koje sada ima za prebivalište jedna duša, koja je u vjeri u Isusa Krista rastavljena od života. To treba nazvati rajem u usporedbi sa zemaljskom dolinom, to je jedan iznimno lijepi predio, koji međutim također opet podsjeća na zemaljska područja, premda na dušu djeluje neusporedivo usrećujuće. Ono što je duši izgledalo posebno privlačno na Zemlji, to će zasigurno zateći u okruženju u kojem se sada nalazi, samo daleko ljepše i savršenije. Duša u onostranom može voditi isti život kao na Zemlji, ukoliko je ovaj njoj donio Izbavljenje; čim dakle zemaljski život nije bio ometajući (priječeći) za duhovnu zrelost, ona može prebivati u duhovnoj atmosferi, i tako opstati u radostima, u njoj usrećujućem stanju, koje je žudila (čeznula) na Zemlji. Ipak, baš uznapredovale duše, uglavnom više ne žude takvo prebivalište. One su već previše otuđene od svijeta, jer su one bile duhovno stremeće. Tako će sadašnje okruženje ove duše biti svjetlosno kraljevstvo, a u ovo kraljevstvo zemaljska djeca tek rijetko prodiru, odnosno, ono im ne može biti učinjeno zamjetnim. Nepredočive su tvorevine čarobne punine svjetlosti, koja nedostaje svakom zemaljskom djelu Stvaranja. Duša je vođena na zaista brižan način od njoj prilazećih svjetlosnih bića u novu domovinu, sve oko nje je zračeće svjetlo, i duhovno oko vidi najneobičnije oblike goleme ljepote, uvijek prilagođeno postojećim osjećajima, tako da duša stoga mora biti sretna, budući smije vidjeti, osjećati i posjedovati ono što njoj pričinja najveća blaženstva.... A, ona nikada neće sama uživati ovu sreću, nego će zajedno s njom uvijek biti bića koja imaju iste osjećaje, istu duhovnu zrelost, i trebaju ispuniti iste zadatke. Ovaj duhovni sklad života osjećaja više duša, dušu ushićuje do krajnosti. Stoga se duše koje su duhovno na istoj razini, duboko prisno povezuju, i tako opet formiraju skladnu cjelinu, bez ikakvog duhovnog nesklada i ikakvog duhovnog sukoba. Ali rijetko se može smatrati da će jedna takva duša iznova vidjeti svoju rodbinu (obitelj), koji su prije otišli kući. Jer rijetko su svi imali isto duhovno nastojanje, i stoga su također okruženja ovih duša potpuno različita. A, obzirom na njihovu puninu svjetla, oni se također zadržavaju u blizini Zemlje, odnosno uz njima duhovno srodne duše. Sve ove duše stoga mogu također oko sebe zateći zemaljske tvorevine, ali žudnju za tim će nositi samo duše koje su još vezane za Zemlju i njena dobra. Otuda opise takvih duhovnih ponovnih susreta ne treba uvijek smatrati pogrešnima, samo je to sfera koja se ne bi trebala smatrati kao cilj duše koja nastoji.... Ono što je shvatljivo ljudima na Zemlji, ipak je još vrlo zemaljsko, vrlo ljudsko.... što međutim izlazi van toga, ljudima se pak ne može učiniti tako shvatljivim. Ove sfere su tako neodoljivo lijepe i skladne, da se njihovi stanovnici ne vraćaju rado na Zemlju, i također se rijetko približavaju njihovoj obitelji, budući je ta blizina za njih čudna atmosfera, koju oni iznova što je moguće hitrije napuštaju, i okreću se njihovoj istinskoj domovini, koja im nudi toliko mnogo veličanstvenoga, i gdje će se kroz zajedništvo sa duhovno zrelim bićima uvijek širiti zračeće svjetlo, a ovo je dakle nezamislivo za zemaljsku djecu, koja sama još previše pažnje poklanjaju svijetu, da bi ona mogla prodrijeti u čisto duhovno područje. Kako se odvija život u vječnosti poslije smrti, može se tek vrlo malo prenijeti kroz duhovno viđenje, ali izvjesno je da će u onostranom tek rijetko biti zaključene iste veze koje su postojale na Zemlji. Jer, u najrjeđim slučajevima se isti duhovni stav, ista duhovna zrelost, i isto gorljivo nastojanje prema Bogu, susreće kod na Zemlji usklađenih ljudi, stoga će i u vječnosti jedino isto stanje duhovne zrelosti povlačiti za sobom udruživanje bića, ali ovo mogu biti zemaljski potpuno strani ljudi-duše, koje se tu nalaze, da budu neiskazivo sretne kroz vršenje djela Ljubavi, koja se iznova odnose na još nesavršena bića na Zemlji i u onostranom.

AMEN