• Volver

Subordinación de la voluntad.... Despertar del Espíritu de Dios....

El que obra en ti reconoce tu voluntad, y el espíritu la necesita cuando quiere darse a conocer y no se opone ninguna resistencia a su obra. Todo espíritu trata de romper el cascarón, y si lo logra, entonces se esfuerza hacia arriba.... El cascarón es la voluntad del ser humano que muchas veces lo tiene cautivo cuando se resiste a todo lo espiritual.... Y entonces es indeciblemente difícil para que el espíritu divino en el hombre se haga sentir. Pero si la voluntad se subordina ahora al espíritu divino, entonces se rompe toda resistencia y se garantiza el desarrollo superior del ser humano o de su alma. Y así, la voluntad primero debe doblegarse.... la voluntad debe volverse débil y dócil para que el espíritu pueda dominarla, mientras que hasta ahora, por el contrario, la voluntad ha sido fuerte e inflexible en todos los deseos corporales....

Pero ahora la fuerza de la voluntad debe aplicarse únicamente a lo espiritual, todo lo que sucede a través de la voluntad del hombre debe ser dirigido únicamente por el espíritu en él, y entonces cada acción, cada pensamiento y cada palabra sólo darán testimonio siempre de lo espiritual, y todos los deseos corporales retrocederán a un segundo plano. Y así la voluntad del ser humano fue subordinada a la voluntad de Dios, y así, a través de eso el Espíritu de Él es libre, para que pueda desarrollarse a una actividad tremenda. Y esta actividad del espíritu se extiende a las más diversas enseñanzas, que ahora se ofrecen al hombre de las más diversas maneras.

Todas las enseñanzas que el espíritu de Dios en el hombre dicta a éste son cuidadosamente seleccionadas tanto en la estructura como en la escritura y garantizan la más pura verdad en el contenido, y no hay nada ofrecido sin plan o sin propósito, sino cuidadosamente preparado y dado para un propósito determinado. Y lo que parece extraño e inaceptable para una persona, es inmediatamente comprensible para otra y esto se basa en el grado de madurez o amor de la persona que prueba tales dones espirituales divinos.

Y esto es de nuevo tan fácil de explicar, ya que los grilletes del espíritu en una persona que ama son tan débiles que los envíos divinos pueden romper estos grilletes débiles y así el espíritu se encuentra con el Espíritu. Y así, nunca es la agudeza del intelecto, sino la bondad y el amor del corazón lo que someterá al carcelero del espíritu.... la voluntad.... y como la bondad y el amor son divinos, la voluntad se inclinará ante lo divino y así liberar el espíritu. Y un espíritu liberado se eleva hacia lo alto.... sale del encierro anterior y ahora se mueve libremente....

A partir de entonces es muy activo e incita al hombre a amar, porque el mismo reconoce el amor como el punto de partida de lo espiritual.... silo es capaz de vivir realmente en el amor, y donde se expresa, el amor ya debe estar enraizado en el corazón del hombre, ya que de otro modo no puede tener lugar un intercambio intelectual y el hombre tampoco sería receptivo a ello, porque el espíritu siempre tiene que hablarle al espíritu, el espíritu nunca puede expresarse a un ser humano cuyo espíritu todavía está en estrechos lazos de una mala voluntad, por lo que todavía no está despertado....

Las transmisiones mentales pasarían por los oídos de tal hombre como un sonido vacío. Y es por eso que la voluntad del ser humano es necesaria primero para poder recibir.... La voluntad que hasta ahora ha sido demasiado fuerte en la esfera mundana debe ser sacrificada y en cuyo lugar debe volverse fuerte la santa voluntad, que busca la conexión con la Divinidad.... Tiene que suprimir todo lo que se opone y someterse incondicionalmente a la voluntad divina, para que el espíritu también se active y diga al terrícola lo que es de bendición para él....

amén

PODLAGANJE VOLJE.... BUĐENJE BOŽJEG DUHA....

Onaj Koji djeluje u tebi prepoznaje tvoju volju, a duh ju treba ako se želi objaviti i njegovom djelovanju se ne pruža otpor. Sav duh teži da probije omotač, i ako mu je to pošlo za rukom, onda on stremi u visinu.... Čovjekova volja je taj omotač, koji ga tako često drži zatočenoga, ako se on opire svemu duhovnom.... I Božanskom duhu u čovjeku je onda neizrecivo teško da bude zamijećen. E sad, ako se volja podredi Božanskom duhu, onda je slomljen sav otpor i omogućen viši razvoj čovjeka ili njegove duše. I tako se prije svega volja mora pokloniti [[(saviti)]].... Volja mora postati slaba i podatna kako bi duh mogao ovladati njome, dok je s druge strane ranije volja u svim tjelesnim žudnjama bila jaka i nepodatna....

A sada snaga volje mora biti usmjerena samo duhovnom, sve što kroz volju čovjeka nastaje mora biti upravljano od duha, i onda će svaki postupak, svaka misao i svaka riječ uvijek svjedočiti o duhovome, i sve tjelesne želje stupiti će u pozadinu. Pa je tako volja čovjeka postala podređena Božjoj volji, duh iz Njega time je oslobođen, tako da se može razviti do ogromne aktivnosti. A ta aktivnost duha prostire se na najrazličitije poduke, koje su čovjeku sada dane na razne načine.

Sve poduke, koje Duh Božji u čovjeku njemu diktira, su pomno odabrane i u sebi sadrže najčišću Istinu, i ništa nije dano bez plana ili svrhe, nego je pažljivo pripremljeno i dano s određenom namjenom. I što se jednome čini strano i neprihvatljivo, drugome je odmah razumljivo, a to ima svoje objašenjenje u stupnju zrelosti ili Ljubavi onoga koji ispituje takve Božanske duhovne darove.

A to je opet tako lako objašnjivo, pošto su okovi duha u čovjeku koji ljubi još samo jako slabi, da Božanske pošiljke te slabe okove mogu rasturiti pa tako duh dolazi u dodir s duhom. I tako si nikada oštrina razuma neće podrediti tamničara duha.... volju.... nego dobrota i Ljubav srca, a pošto su dobrota i Ljubav Božanske, volja će se povinovati Božanskome i tako osloboditi duh. A oslobođeni duh vine se u visine.... On napušta dotadašnju suženost i onda se kreće u svoj slobodi....

Od onda nadalje je u živahnoj aktivnosti i čovjeka potstiče na Ljubav, pošto on i sâm Ljubav prepoznaje kao izvor svega duhovnoga.... On je samo u Ljubavi istinski sposoban za život, i gdje se on izražava Ljubav već mora biti ukorijenjena u srcu čovjeka, pošto inače ne može doći do misaone razmjene pa ni čovjek ne bi bio prijemčiv za nju, jer uvijek se duh mora obraćati duhu, nikada se duh ne može izražavati čovjeku čiji duh je još čvrsto svezan krivom voljom, znači neprobuđen je....

Misaoni prijenosi kao šuplji zvuk prolazili bi pored ušiju takvog jednog čovjeka. I zato je volja čovjeka prvo potrebna da bi mogao primati.... Volja koja je do tada bila previše u svjetovnom mora biti žrtvovana i namjesto nje mora osnažiti sveta volja koja traži vezu sa božanstvenošću.... Ona mora podrediti sve protivničko i bezuslovno se podložiti Božanskoj volji, time i duh postaje živ i zemaljskom čovjeku prenosi ono što je njemu na blagoslov....

AMEN