• Volver

Actitud negativa.... Páramo desolado.... Semilla....

La actitud negativa hacia la obra del Espíritu divino corresponde enteramente a una región infértil, un desierto. El suelo no puede ofrecer alimento para ninguna planta, y por lo tanto nada puede surgir, mientras que unos trabajadores diligentes no se atreven a empezar con la fertilización del suelo, lo que requiere una paciencia y perseverancia indecibles y, por último, pero no menos importante, la bendición de arriba. Lo mismo ocurre con las personas a las que constantemente se les predica el Evangelio, pero allí cae en suelo pedregoso.... porque todo lo que el amor de Dios permite que tales personas hagan pasa desapercibido y no puede llegar al alma hasta que lleguen los obreros del Señor, y con el mayor esfuerzo, paciencia y amor preparan el terreno para recibir la semilla que ha de dar fruto mil veces mayor....

El pensamiento humano se asemeja a un páramo desolado, que solo se enfoca en la vida terrenal, pero es reacio a todo lo espiritual. Y el sol puede brillar constantemente, cuyos rayos despiertan la vida, pero nunca logrará sacar una planta de los escombros pedregosos.... pero así como el más alto conocimiento espiritual de una persona no sería suficiente para querer transferirlo a un ser humano negativo y desprevenido, que acoge las palabras impasible la Palabras divinas, pero nunca en el fondo del corazón.... que es el campo, que ha de recibir la siembra....

Y por eso es un trabajo duro, y sin embargo hay que afrontarlo.... todos los trabajadores que están al servicio del Señor tienen que trabajar para que la tierra en barbecho se haga fértil, y con una paciencia indecible hay que presentarles el amor de Dios por Sus criaturas hasta que todos echen una mano por sí mismos y se esfuercen para que la semilla divina se propague más. Y esta brotará muy tiernamente y cubrirá toda roca sin vida y muerta, y el esfuerzo, el amor y la paciencia de los trabajadores serán bendecidos porque nueva vida surgirá del antiguo desierto de la ignorancia.

Y el Señor bendecirá a los trabajadores que, por amor a Él, han emprendido la obra indeciblemente grande y a través de esta llevaron al conocimiento a tantas almas y quienes, aunque su trabajo parecía casi sin esperanza, no se cansaron e hicieron cultivable la tierra yerma y estéril.... es decir, impartieron conocimiento verdadero a personas ignorantes que rechazaron a Dios y así contribuyeron al hecho de que estas personas ya no permanecieran muertas y sin vida en espíritu....

amén

Negatieve instelling – Woestenij – Zaadkorrel

De negatieve instelling ten opzichte van het werken van de goddelijke geest komt geheel en al overeen met een onvruchtbare streek, een woestenij. Het aardrijk kan een plant geen voedsel geven en er kan dus niets ontstaan, zolang onvermoeibare arbeiders zich niet zullen wagen aan het vruchtbaar maken van de bodem, wat een onbeschrijflijk geduld en volharding vereist en niet in de laatste plaats de zegen van boven.

Zo is het ook met de mens gesteld, aan wie onophoudelijk het evangelie gepredikt wordt, maar waar het op een steenachtige bodem valt. Want op niets, wat de goddelijke liefde zulke mensen toe laat komen, wordt acht geslagen en kan de ziel niet bereiken tot de arbeiders van de Heer verschijnen en met de grootste moeite, geduld en liefde de bodem voorbereiden tot opname van het zaad, dat duizendvoudige vrucht zal dragen.

Het menselijke denken, dat slechts naar het aardse leven toegekeerd is, maar afkerig is van al het geestelijke, lijkt op een kale woestenij. En de zon kan onophoudelijk schijnen, haar stralen kunnen leven opwekkend zijn, maar het zal haar nooit lukken om uit het steenachtige gruis een plant voort te brengen. Zoals ook op dezelfde manier de hoogste geestelijke kennis van een mens niet voldoende zou zijn om deze kennis op een afwijzend, onvoorbereid menselijk wezen, die de goddelijke woorden onverschillig aanneemt, maar er nooit diep in het hart, dat de akker is, die het zaad op moet nemen, over nadenkt, over te kunnen dragen.

En derhalve is het zwaar werk, maar toch moet er mee begonnen worden. Alle arbeiders, die in dienst van de Heer staan, moeten zich ervoor inzetten, dat de braakliggende bodem vruchtbaar gemaakt wordt en met onuitsprekelijk geduld moet hun de liefde van de Schepper voor Zijn schepselen voorgehouden worden tot ze vanzelf de handen uit de mouwen steken en zich inspannen om voor de verdere verspreiding van de goddelijke zaadkorrels zorg te dragen. En het zal heel zwakjes ontkiemen en zal al het tot nog toe levenloze en dode gesteente overwoekeren. En de moeite, liefde en het geduld van de arbeiders zal gezegend zijn, want nieuw leven zal uit de vroegere woestenij van de onwetendheid ontstaan.

En de Heer zal de arbeiders zegenen, die ter wille van Hem het onnoemelijk grote werk aangepakt hebben en daardoor zo vele zielen naar het inzicht geleid hebben en die, ofschoon hun werk bijna uitzichtloos leek, niet moe werden en een woest onvruchtbaar land vruchtbaar maakten. Dat wil zeggen dat ze onwetende, God afwijzende mensen het juiste inzicht gaven en er dus aan bijdroegen, dat die mensen geestelijk niet meer dood en levenloos bleven.

Amen