Compare proclamation with translation

Other translations:

Did God cause the apostasy?....

One day you humans will understand that I Myself will never exert and never have exerted My influence over the spiritual being which I externalised as free and independent.... For as soon as I created it as a self-aware being it was also endowed with free will, and this free will was not in the slightest tied to My will, to My illumination of love or any other influence on My part.... The will was entirely free and able to decide either way. But the fact that the being possessed free will was also the guarantee that one day it would be able to change the state of a 'living creation' into the state of a 'child', which would have been unthinkable without free will. But My objective at the creation of the beings was true 'children of God'.... thus beings of supreme perfection which, however, had to attain this perfection themselves. The question will always arise in you humans as to whether the thought of apostasy was implanted by Me in these beings, as to whether they, in a manner of speaking, had to fall away, because I had set Myself this goal.... 'true children'.... when I created the beings. In that case you can also dispute the beings' free will, but this was the cause of, as well as the possibility for, the apostasy. However, I foresaw from the very beginning how My living creations would use their free will and, therefore, I was also able to recognise the justified goal in this apostasy. Yet neither the apostasy nor the goal was in any way determined by Me.... The apostasy was the result of free will and therefore did not have to happen.... The goal is the result of free will again.... It will be achieved one day but the time it takes is determined by the being.... And so it must be said that I certainly know everything, that one thing always substantiates the other and that no apostasy could have happened had I denied the being free will.... but that the goal I had in mind at the creation of all beings and which only signified supreme bliss even if it were preceded by times of immeasurable agonies, would then have become invalid.... Nevertheless, the voluntary apostasy of the beings was a transgression against Me and My love, for the being could have adapted its will to Mine, it did not have to turn away from Me and leave the law of eternal order.... And countless beings provided the evidence for this by remaining with Me and nevertheless being inconceivably happy.... These beings will also be permitted to attain the childship to God if they want to take the path through the abyss for the purpose of their fallen brothers' redemption....

But the apostasy was not My doing, My will; yet for the sake of the highest goal I allowed it to happen and only ever emphasise again that these beings possessed absolute realisation, that they were illuminated by brightest light and that, through their wrongly inclined direction of will, they misused their freedom of will, which subsequently led to their wretched state. I did not prevent this apostasy or I Myself would not have respected their freedom of will, but this characterised the being as a divine one, because something perfect without free will was unthinkable. And once you have reached the goal of having become a true child of God, then My plan of deification will be completely understandable to you, and you will also regard the spirits' apostasy with different eyes, even though it gravely transgressed against My love. And since the law of eternal order is unchangeable, this deification could only ever proceed lawfully; it could not be attained in any other way because all divine characteristics, which I placed into the being at its creation, must be aspired to voluntarily which, due to the apostasy from Me, became a necessity but was also considerably more difficult than voluntarily remaining in the state of perfection.... The fact that the beings had fallen away and thus sinned against Me led to an extremely long state of torment.... which could never have happened had I Myself caused this apostasy in some form or other.... These beings' perfection cannot be doubted and yet they fell.... which can only ever be explained by their freedom of will, which was also a gift of grace that will never be taken away from them.... And the fallen spiritual beings' process of return also provided the non-fallen beings with the opportunity of attaining the childship to God, because they may also take the path through the 'abyss' for a redemptive mission.... that the 'apostasy from Me' is therefore not the sole prerequisite in order to attain the childship to God, but that I truly have other ways as well of shaping My created beings into My children.... Hence the apostasy was not necessary but possible on account of freedom of will. And I foresaw it from the very beginning and was therefore able to base My plan of Salvation on it, which made Me as well as My created beings extremely happy and which I will certainly achieve one day. And you, too, will one day be in the state of highest perfection and realise and understand the immeasurable love I have for all My living creations and that this love can only ever bring forth goodness and, therefore, will also help those who died of their own fault attain eternal life again....

Amen

Translator
Translated by: Heidi Hanna

Heeft God de val veroorzaakt?

Ook dat zal u mensen eenmaal begrijpelijk worden, dat Ik zelf nimmer mijn invloed uitoefen en ooit uitgeoefend heb op het geestelijke dat Ik als vrij en zelfstandig buiten Mij geplaatst heb. Want zodra Ik het schiep als een zichzelf bewust wezen, was het ook uitgerust met een vrije wil en deze vrije wil was niet in het minst gebonden aan mijn wil, aan de straling van mijn liefde of aan enige invloed mijnerzijds. De wil was geheel vrij en kon aan iedere richting de voorkeur geven.

Maar dat het wezen een vrije wil had, was ook de waarborg dat het eenmaal de staat van "schepsel" kon veranderen in de staat van "kind", wat zonder de vrije wil ondenkbaar zou zijn geweest. Mijn doel bij de schepping van de wezens echter waren ware "kinderen Gods", dus wezens die zich in hoogste volmaaktheid bevinden, die deze volmaaktheid evenwel zelf bereiken moesten.

Steeds zal in u mensen de vraag opkomen of de gedachte van een afval van Mij, van Mij uit in die wezens gelegd is, of zij als het ware moesten afvallen omdat Ik Mij het doel van "ware kinderen" gesteld had bij het scheppen van de wezens. Maar dan zou u ook een vrije wil van de wezens kunnen betwisten, die echter de oorzaak was en ook de mogelijkheid van een afval gaf. Maar Ik zag sinds eeuwigheid vooruit hoe mijn schepselen hun vrije wil gebruikten en kon dus ook het in deze afval gefundeerde doel zien. Doch zowel de afval als ook het doel werd door Mij absoluut niet bepaald. De afval was een gevolg van de vrije wil, hoefde dus niet te gebeuren. Het doel is wederom het voortvloeisel uit de vrije wil. Het zal eenmaal bereikt worden, maar over de tijdsduur beslist het wezen weer zelf.

En zo moet dus gezegd worden dat Ik weliswaar van alles op de hoogte ben, dat altijd het één de grondslag is voor het ander en dat er geen afval had kunnen zijn als Ik de wezens de vrije wil zou hebben onthouden, dat echter dan ook het doel ongegrond zou zijn geworden dat Mij bewoog bij het scheppen van alle wezens en dat alleen hoogste gelukzaligheid betekende, zelfs al gingen er tijden van onmetelijk lijden aan vooraf.

Maar de afval van de wezens in vrije wil was een overtreding tegen Mij en mijn liefde. Want het wezen kon ook zijn wil met de mijne samen laten gaan, het hoefde zich niet van Mij af te wenden en uit de wet van de eeuwige ordening te treden. En ook talloze wezens die bij Mij bleven en toch onmetelijk gelukzalig zijn, hebben dat bewijs gegeven. En ook deze wezens worden toegelaten tot het kindschap Gods, als zij de gang door de diepte willen gaan met het doel de gevallen broeders te verlossen.

Het afvallen van Mij was echter niet mijn werk, niet mijn wil; doch ter wille van het hoogste doel liet Ik het gebeuren en Ik leg er steeds weer de nadruk op dat deze wezens het hoogste inzicht hadden, dat het helderste licht hen verlichtte en daarom het verkeerd richten van hun wil een verkeerd gebruik van hun wilsvrijheid was, dat dan ook de onzalige toestand tot gevolg had. Ik heb deze afval niet verhinderd daar Ikzelf anders de wilsvrijheid niet geëerbiedigd zou hebben, die echter het wezen tot een goddelijk wezen bestempelde. Want iets volmaakts is zonder vrije wil niet denkbaar. En hebt u eenmaal het doel bereikt, een waar kind van God geworden te zijn, dan zal voor u ook mijn plan van vergoddelijking volledig begrijpelijk zijn en u zult ook de afval van de geesten met andere ogen beschouwen, ofschoon het een zwaar vergrijp tegen mijn liefde geweest is.

En omdat de wet van de eeuwige ordening onveranderlijk is, kon die vergoddelijking altijd alleen maar overeenkomstig die wet plaatsvinden. Ze kon niet anders bereikt worden, omdat alle goddelijke eigenschappen die Ik bij het scheppen in deze wezens gelegd had, in vrije wil moesten worden nagestreefd, wat door de afval van Mij een noodzakelijkheid werd, maar ook veel moeilijker was dan in de staat van volmaaktheid te blijven in vrije wil. Dat de wezens afgevallen waren en dus zondigden tegen Mij heeft hun ook een uiterst lange toestand van ellende bezorgd, wat nooit zou hebben kunnen gebeuren als Ik zelf deze afval op een of andere wijze veroorzaakt zou hebben.

De volmaaktheid van die wezens kan niet in twijfel getrokken worden en toch vielen zij, wat steeds alleen met de wilsvrijheid te verklaren is, die eveneens een goddelijk genadegeschenk was, dat hun nooit ontnomen zal worden. En door het proces het gevallen geestelijke terug te voeren, is ook het niet-gevallene de mogelijkheid gegeven tot het kindschap Gods te komen, omdat dit vrijwillig ook de weg door de "diepte" kan gaan omwille van een verlossende missie, zodat dus de afval van Mij niet de enige voorwaarde is om het kindschap Gods te bereiken, veeleer heb Ik waarlijk nog andere wegen om de door Mij geschapen wezens tot mijn kinderen te vormen. De afval was dus niet nodig, maar vanwege de wilsvrijheid wel mogelijk. En Ik voorzag het sinds eeuwigheid. Daarom kon Ik ook het heilsplan laten ontstaan met het doel dat zowel Mij als ook de door Mij geschapen wezens bovenmate gelukkig maakt en dat Ik ook eens zal bereiken. En ook uzelf zult u eenmaal in de staat van hoogste volmaaktheid bevinden en inzien en begrijpen, welk een onmetelijke liefde naar al mijn schepselen uitgaat en dat deze liefde alleen het goede kan voortbrengen en dus ook het wezen dat door eigen schuld de dood gevonden heeft, weer het eeuwige leven verschaft.

Amen

Translator
Translated by: Gerard F. Kotte