• Back

Last Judgment is an act of divine love....

The Last Judgment also has to be considered an expression of God's love, for this, too, is based on the continued development of souls which had failed their last test of earthly life and which have to be placed into a new developing process in order to reach the final goal one day. Hence the Last Judgment is, in a manner of speaking, a finalising rearrangement of what had become disorderly.... it is for judging and integrating it into the various forms which correspond to the soul's degree of maturity.... it is the conclusion of one developmental period and the beginning of a new one in line with My plan of eternity which is based on profound wisdom and love. Even a judging God remains a God of love, because My justice is only able to take effect as My love deems beneficial for the soul and yet compensates the wrong thoughts and conduct of people who become subject to this judgment. Even the greatest sin will somehow have to be atoned if it hasn't been handed over to the One Who offered Himself as a sacrifice of atonement.... A balance has to be created in order to diminish this great guilt, and precisely this balance is guaranteed by the Judgment.... by placing the soul, having become sinful, into a situation where it has to reduce this guilt, since it had not voluntarily accepted the gift of atonement....

The Last Judgment is by no means an act of divine wrath but just an act of love which also expresses My justice.... since this cannot be excluded from a supremely perfect Being. I could certainly let each person feel My righteousness separately, I could more or less punish every sinner immediately.... but this would not correspond to My wisdom, and in that case My love would hardly be recognisable. For I Am exceptionally long-suffering and patient and postpone a judgment, like the one at the end of a developmental period, for as long as possible, in order to still gain people for Myself beforehand.... And I place My protective hand over the unrighteous and wicked, because I wish to defeat them with My love and not be feared by them as a punishing God.... But once the point in time has arrived when I restore order, because there is no further hope of a voluntary return to Me, My love seemingly has to withdraw and yet, it alone is the driving force....

My love brings a satanic situation to an end and prevents further destructive activity by My adversary.... I rescue souls from falling into the deepest abyss.... I constrain them within solid matter again and thus place them into the developmental process once more.... a judgment which yet again only intends salvation and not everlasting death.... and which therefore indeed even more demonstrates My love for everything I have created.... for everything that is dead and shall attain eternal life....

Amen

Het laatste gericht is ook een liefdedaad van God

Het laatste gericht moet eveneens als een liefdedaad van God beschouwd worden, want ook daaraan ligt de verdere ontwikkeling van het geestelijke ten grondslag, dat gefaald heeft in zijn laatste levensproef op aarde, en dat in een nieuw voltooiingsproces ingepast moet worden om eenmaal het laatste doel te bereiken. Het laatste gericht is zodoende een definitief ordenen van wat in wanorde is geraakt, het is een recht zetten en invoegen in uiteenlopende vormen die samenhangen met de graad van rijpheid van het geestelijke. Het is de beëindiging van een ontwikkelingsperiode en het begin van een nieuwe naar mijn plan van eeuwigheid, waaraan de diepste wijsheid en liefde ten grondslag ligt. Want ook een "oordelende" God blijft een God van liefde, omdat mijn rechtvaardigheid alleen kan werken zoals mijn liefde vaststelt dat het voor het geestelijke nuttig is en toch vereffenend voor het verkeerde denken en handelen van de mensen die aan dit gericht ten prooi vallen. Ook de grootste schuld moet op de een of andere manier verzoend worden, als ze niet in de handen van Hem gegeven zou worden die zich zelf als zoenoffer opgeofferd heeft. Er moet een vereffening tot stand komen om deze grote schuld te verminderen. En dit gericht zorgt nu juist voor deze vereffening, voor het plaatsen van de schuldige in de toestand waarin hij weer de schuld moet aflossen omdat hij vrijwillig het geschenk van een verzoening niet aannam.

Het laatste gericht is dus geenszins een act van goddelijke toorn. Het is alleen een daad van liefde waarin ook mijn rechtvaardigheid tot uitdrukking komt, daar deze niet uitgeschakeld kan worden bij een Wezen dat geheel volmaakt is. Ik zou weliswaar ieder afzonderlijk mijn rechtvaardigheid kunnen laten voelen en als het ware iedere zondaar ommiddellijk kunnen straffen, maar dat komt niet overeen met mijn wijsheid - en ook mijn liefde zou waarschijnlijk niet kunnen worden beseft - want Ik ben uitermate lankmoedig en geduldig. Ik stel een gericht zoals dit aan het eind van een ontwikkelingsperiode zo lang als mogelijk is uit, om eerst nog mensen voor Mij te winnen. Ik houd mijn beschermende hand ook boven de onrechtvaardigen en bozen, omdat Ik ze met mijn liefde wil overwinnen en niet als straffende God door hen gevreesd wil worden. Is echter het tijdstip gekomen waarop Ik de ordening herstel omdat een vrijwillige terugkeer tot Mij geheel zonder uitzicht is, dan moet ook mijn liefde schijnbaar terugtreden. En nochtans is die alleen de drijvende kracht.

Mijn liefde maakt een einde aan een satanische toestand en verhindert mijn tegenstander de verdere verwoestende activiteiten. Ik red de zielen van de val in de diepste diepten. Ik kluister ze opnieuw in de harde materie en voeg ze op die manier weer in in het ontwikkelingsproces, een vonnis dat weer alleen de verlossing tot doel heeft en niet de eeuwige dood. En dat bewijst temeer mijn liefde voor alles wat Ik geschapen heb, voor alles wat "dood" is en tot het eeuwige leven moet komen.

Amen