• Back

‘Whoever loves his life shall lose it....’

The will to live means guaranteed victory over death.... Admittedly, you cannot prevent bodily death, but even physical death can be the transition into life if the human being’s will is strong enough for him to gain eternal life. This will to live has My approval, even though I said the Words ‘Whoever loves his life shall lose it, and whoever loses it will gain it....’ Anyone who only thinks about how he can preserve his physical life will very soon realise that he is completely powerless and taken from this earth without being able to oppose it. Thus it is not this kind of will to live which will enable someone to be victorious over death....

The soul’s true life has to be desired, and the human being’s will has to use all its strength to acquire it, then there will be no more death for the person for eternity, then he will live in light and strength and be able to be constantly active for his own happiness. Then he will have truly conquered death, and the soul’s separation from its body will be an awakening into new life, unburdened by the physical shell, free from all matter and yet with an inconceivable abundance of strength. This is the life people on earth should learn to love and only endeavour to gain one day, then they will long for their death, then they will want to relinquish their earthly life for the sake of true life in eternity. But people are still far too attached to their bodily life, they fear to lose it, they love earthly life and therefore will lose it and their fate will be death.

And again, not physical death is meant by this but the death of the spirit, into which the earthly life-loving soul will descend without fail. This death is worse than a human being can imagine, for he will then have lost himself, he will have lost his earthly life and his soul will be without light and strength, totally helpless and in profound darkness.... Spiritual death is an indescribable torment for the soul because it is conscious of itself, thus it is aware that it was not obliterated at the moment of death but continues to exist in an agonizing condition. The desire for pleasing activity can only ever be fulfilled by the living soul, for this requires strength which is only inherent in a living being, whereas a being without strength is dead.

However, what the human being accomplishes on earth with his inflowing energy of life need only consist of worldly activity, which will certainly increase material commodities but they are worthless in the spiritual kingdom.... Or it can consist of spiritual activity, which will produce everlasting treasures and thus also guarantee a life in eternity. And for this reason, the human being’s will should seriously strive towards eternal life, so that he then utilises his energy of life for the acquisition of spiritual strength.... then he will be victorious over death, then eternal life will be certain for him and he will not taste death for eternity....

Amen

Wie zijn leven liefheeft, die zal het verliezen

De wil om te leven betekent een zekere overwinning op de dood. Wel kunt u de aardse lichamelijke dood niet gebieden, maar ook dan nog kan de lichamelijke dood de overgang zijn tot het leven - als bovendien de wil in de mens sterk werd zodat hij het eeuwige leven verwerft. En deze levenswil wordt door MIJ goed geheten ofschoon IK de Woorden sprak: "Wie zijn leven liefheeft, zal het verliezen en wie het weggeeft, zal het verkrijgen!"

Wie er alleen aan denkt hoe hij voor zijn lichamelijk leven kan zorgen, die zal heel spoedig ondervinden dat hij zelf volledig machteloos is en van de aarde wordt weggenomen zonder er zich tegen te kunnen verzetten. Deze levenswil is dus niet bedoeld om over de dood te zegevieren.

De mens moet naar het ware leven van de ziel verlangen en voor dit leven moet zijn wil zich met al zijn kracht inzetten. Dan is er voor hem geen dood meer in eeuwigheid, dan zal hij leven in licht en kracht en ononderbroken werkzaam kunnen zijn tot eigen geluk. Dan heeft hij waarlijk de dood overwonnen en het uittreden van de ziel uit haar lichaam is een ontwaken tot een nieuw leven, niet bezwaard door het lichamelijke omhulsel, vrij van elke materie en toch in onvermoede volheid van kracht.

Dit leven moeten de mensen op de aarde lief krijgen, en alleen daar naar streven het eenmaal te bezitten. Dan verlangen zij sterk naar de dood, dan willen zij het aardse leven opgeven terwille van het ware leven in de eeuwigheid. Maar de mensen hangen nog veel meer aan hun lichamelijk leven. Zij vrezen het te verliezen, zij hebben hun aardse leven lief, daarom verliezen zij het en hun lot is de dood. En weer is niet de dood van het lichaam bedoeld maar de dood van de geest, waarin de ziel onherroepelijk wegzakt die het leven op de aarde liefheeft. En deze dood is erger dan de mens het zich kan voorstellen, want hij heeft zichzelf verloren, hij is het aardse leven kwijt geraakt en zijn ziel is zonder licht en kracht, geheel machteloos en in diepste duisternis.

De geestelijke dood is voor de ziel een onbeschrijflijke kwelling, omdat zij zichzelf bewust is, dus niet uitgewist op het moment van de dood, maar verder vegeteert in een toestand die voor haar zeer kwellend is. Het verlangen om gelukkig bezig te zijn zal altijd alleen een levend wezen kunnen vervullen, omdat daar kracht toebehoort die alleen een levend wezen in zich heeft - terwijl een wezen zonder kracht dood is. Wat echter op aarde door middel van aan de mens toestromende levenskracht tot stand wordt gebracht, kan uit zuiver wereldse activiteit bestaan, die wel aardse stoffelijke goederen vermeerdert maar voor het geestelijke rijk zonder waarde is - of ook in geestelijke werkzaamheden die onvergankelijke schatten opleveren, en zodoende ook een leven in de eeuwigheid verzekeren.

En daarom moet de wil van de mens ernstig op het eeuwige leven gericht zijn, opdat hij dan de levenskracht gebruikt voor het winnen van de geestelijke kracht. Dan zal hij zegevieren over de dood, want dan is voor hem een eeuwig leven zeker en hij zal de dood niet smaken in eeuwigheid.

Amen